Άγκιστρο

Επαρχία : ΣΙΝΤΙΚΗΣ
Κωδικός οικισμού : 62310101
Παλαιά ονομασία : Τσιγγέλη
Παραλλαγή παλαιάς ονομασίας : Τσιγγέλι Old name (alternative) :-
Ημερομηνία μετονομασίας : 28/12/1926
ΦΕΚ : 7/1927
Το Άγκιστρο (μέχρι το 1927 Τσιγγέλη) είναι χωριό του δήμου Σιντικής, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Σερρών, στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το Άγκιστρο έχει 373 κατοίκους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 180 μέτρων και σε μικρή απόσταση από τα βουλγαρικά σύνορα και 9 χιλιόμετρα από τον Προμαχώνα. Είναι το βορειότερο χωριό του νομού Σερρών. Είναι γνωστό για τις ιαματικές πηγές του.
Νότια του χωριού βρίσκονται ορυχεία χρυσού και αργύρου τα οποία θεωρείται ότι βοήθησαν στην χρηματοδότηση της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλες εκστρατείες των Μακεδόνων κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα π.Χ., αν και η συγκεκριμένη τοποθεσία δεν αναφέρεται στην αρχαιολογική βιβλιογραφία ως αρχαίο ορυχείο. Στην αρχαιότητα άρχισαν να χρησιμοποιούνται και οι ιαματικές πηγές. Το πέτρινο λουτρό και ο πύργος στο κέντρο του χωριού ανεγέρθηκαν κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου, περί το 950 μ.Χ.. Στον πύργο προστέθηκε ρολόι κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα.

Κατά τη διάρκεια των οθωμανικών χρόνων, το χωριό ήταν γνωστό ως Τσιγγέλι ή Σεγκέλοβο. Τα βυζαντινά λουτρά χρησιμοποιήθηκαν από τον τοπικό μπέη και το χαρέμι του. Σύμφωνα με την παράδοση, ο πύργος του ρολογιού χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων. Σε έρευνα του 1877 από τον Γάλλο καθηγητή Αλεξάντρ Συνβέ, στο χωριό κατοικούσαν 200 Έλληνες. Σε έρευνα του 1888 από τον Gopčević το χωριό κατοικούνταν από 63% Τούρκους και 37% χριστιανούς Σέρβους. Σύμφωνα με τον Στρέζοβ, το 1891 είχε 870 κατοίκους, των οποίων οι εθνικότητες ήταν 480 Βούλγαροι, 350 Τούρκοι και 40 Βλάχοι. Στην έρευνα του 1905 από την Βουλγαρική Εξαρχία, η οποία εξέφραζε τη βουλγαρική πλευρά, στο χωριό κατοικούσαν 1.536 Βούλγαροι και διέθετε βουλγαρικό σχολείο, ενώ δεν αναφέρει τον πληθυσμό των μουσουλμάνων. Την παρουσία βουλγαρικού σχολείου επιβεβαιώνει χάρτης του ιταλικού ινστιτούτου Geografico de Agostini των χριστιανικών σχολείων της Μακεδονίας. Ο Χαλκιόπουλος το 1910 αναφέρει ότι το Άγκιστρο είχε 1.500 κατοίκους, από τους οποίους οι 1.350 ήταν χριστιανικοί σχισματικοί και 150 μουσουλμάνοι. Στην απογραφή του ελληνικού στρατού το 1912, το χωριό είχε 1.330 κατοίκους, από τους οποίους οι 80 ήταν σλαβόφωνοι ορθόδοξοι, 1.100 σχισματικοί Βούλγαροι και 150 μουσουλμάνοι.

Μετά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, το 1913, το Άγκιστρο βρέθηκε εντός ελληνικών συνόρων και στα επόμενα χρόνια λόγω των ψυχρών σχέσεων με τις γειτονικές χώρες ήταν πλήρως στρατικοποιημένη ζώνη. Στην απαρρίθμηση του 1913, το Άγκιστρο είχε 1.190 κατοίκους και στην απογραφή του 1920 είχε 965 κατοίκους. Με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, οι μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην Τουρκία και στο χωριό εγκαταστάθηκαν 105 προσφυγικές οικογένειες. Στην απογραφή του 1928, το Άγκιστρο είχε 1.240 κατοίκους, από τους οποίους οι 346 ήταν πρόσφυγες.Από το 1935 και έπειτα στο όρος Άγκιστρο κατασκευάστηκαν τα οχυρά Καρατας και Τρεις Βρύσες, τμήμα της γραμμής Μεταξά. Στο χωριό υπήρχε έντονη παρουσία στρατού, με τον πληθυσμό του χωριού μαζί με τους αξιωματικούς και τους εφέδρους να φτάνει τα 1.915 άτομα. Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, το Άγκιστρο και οι γύρω οικισμοί εκκενώθηκαν. Το Άγκιστρο σε μεγάλο βαθμό καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου και του εμφυλίου.

Μετά την λήξη των πολέμων, το Άγκιστρο ξαναχτίστηκε με χρηματοδότηση από το σχέδιο Μάρσαλ και στην απογραφή του 1951 είχε 441 κατοίκους. Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, το Άγκιστρο και ο Προμαχώνας χαρακτηρίστηκαν ως στρατιωτικές απαγορευμένες ζώνες. Πολλοί από τους κατοίκους του χωριού μετανάστευσαν σε μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας ή στο εξωτερικό. Η αυξομείωση του πληθυσμού φαίνεται στις απογραφές: το 1961 829 κ, 1971 475 κ., 1981 356 κ., 1991 388 κ., 2001 410 κ.
To Άγκιστρο αποτελούσε έδρα ομώνυμης κοινότητας η οποία συνέχισε να υπάρχει κατά τη διάρκεια του προγράμματος Καποδίστριας. Με το πρόγραμμα Καλλικράτης, το 2010, η κοινότητα ενσωματώθηκε στον δήμο Σιντικής.

Κοντά στο Άγκιστρο βρίσκονται θερμές ιαματικές πηγές. Τα νερά έχουν θερμοκρασία 40,5 °C, και θεωρούνται ιδανικά για ρευματοπάθειες, αρθροπάθειες, δισκοπάθειες και μυαλγίες. Οι μεγάλοι λουτήρες λειτουργούν όλο το 24ωρο.

Πέτρινος ΠύργοςΟ πέτρινος βυζαντινός πύργος που δεσπόζει στο κέντρο του χωριού, είναι το σήμα κατατεθέν του Αγκίστρου. Λέγεται ότι παλιότερα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και ως τόπος εκτέλεσης. Μάλιστα, στις 4 γωνίες του διακρίνονται ακόμα και σήμερα πέτρινες εξοχές από τις οποίες στηνόντουσαν οι αγχόνες για τις εκτελέσεις. Σήμερα ο πύργος χρησιμοποιείται ως ρολόι.


Ιχθυοτροφείο πέστροφας


Ακολουθήστε μας στο Google News

Google News <-----Google News

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιαγιά στην Καππαδοκία τραγουδά Ελληνικό παραδοσιακό (Βίντεο)

Το νέο σύγχρονο μηχάνημα συγκομιδής ελιάς έφτασε και στις Σέρρες

Ο Μέγας Αλέξανδρος διαβαίνει τον Ελλήσποντο, 1 Απριλίου 334 π.Χ.

Νέα

Φωτογραφία της ημέρας

Φωτογραφίες

Βίντεο

Πρόσωπα

Καταστήματα

Συνταγές

Χθεσημεραυριο

Μουσικές Επιλογές: Bουτιά στο παρελθόν

Ιστορίες

Τσιμεριτας

Ο χαζός του χωριού

Κλινικός Ψυχρολόγος