Στο καφενείο Κρόνιο των Σερρών οργανώθηκε εορταστική εκδήλωση με τους Leopoldo Fregoli, Fatma και Retta, 22 Δεκεμβρίου 1926
Στις 22 Δεκεμβρίου 1926, στο καφενείο «Κρόνιο», το οποίο χρησιμοποιούνταν ανάλογα με την περίσταση είτε ως καφενείο είτε ως κινηματοθέατρο, οργανώθηκε εορταστική εκδήλωση (Soiree de Galla). Η εκδήλωση παρουσιάστηκε από τον Leopoldo Fregoli γνωστό ως τον μυστηριώδη άνθρωπο του θεάτρου Ampire και των Ολυμπίων του Παρισιού, και από το αινιγματικό μέντιουμ Fatma μαζί με οτν σύζυγό της Retta. Το πρόγραμμα περιλάμβανε εντυπωσιακά πειράματα μαγνητισμού, τηλεπάθειας, προφητείας, φακιρικής έκστασης, υποβολής, εγγαστριμυθίας, ταχυδακτυλουργίας, ψευδαίσθησης και μεταμόρφωσης, μαγεύοντας τους θεατές της εποχής.
LEOPOLDO FREGOLI: (Από νεκρολογία του κριτικού Renato Simoni της Corriere della Sera, για τον ηθοποιό που άλλαζε δεκάδες ρόλους σε κάθε παράστασή του.) « […] Κατώρθωνε μέσα σε μίαν βραδυάν να μεταμορφώνεται εις τριάντα, εις πενήντα πρόσωπα χωρίς να έχουν καμμίαν σχέσιν το ένα με το άλλο. Δεν διαβλέπατε πίσω από το προσωπείον τον ηθοποιόν. Οχι. Και αν αφαιρούσατε το προσωπείον όπισθεν αυτού, ήτο ο τύπος που σας παρουσιάζετο. Είχε απαράμιλλον ευλυγισίαν όχι μόνον σωματικήν, αλλά και διανοητικήν και ψυχικήν. […].»
Leopoldo Fregoli
Ο Leopoldo Fregoli (ιταλική προφορά, (2 Ιουλίου 1867 – 26 Νοεμβρίου 1936) ήταν Ιταλός ηθοποιός.
Ο Fregoli θεωρήθηκε ο σπουδαιότερος και πιο ευέλικτος καλλιτέχνης γρήγορων μεταμφιέσεων της εποχής του. Ήταν διάσημος για την εξαιρετική του ικανότητα στις μιμήσεις και την ταχύτητα με την οποία άλλαζε ρόλους. Τόσο πολύ που, όταν εμφανιζόταν στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1890, διαδόθηκαν κακόβουλες φήμες ότι υπήρχε παραπάνω από ένας Fregoli. Ο ίδιος διέψευσε γρήγορα αυτές τις φήμες, καλώντας δημοσιογράφους και σκεπτικιστές στα παρασκήνια για να δουν πώς εργαζόταν. Ο Fregoli δεν είχε μυστικά. Επισκεπτόταν μάλιστα τους μιμητές που τον ενέπνευσε (όπως τους "The Great Trickoli" και "Fregolina") και τους προσέφερε συμβουλές για να βελτιώσουν τις παραστάσεις τους.[citation needed]
Αρχικά ερασιτέχνης διασκεδαστής, έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα ενώ υπηρετούσε στον ιταλικό στρατό στην Αιθιοπία υπό τον στρατηγό Baldissera το 1890. Μια ομάδα θεατρικών καλλιτεχνών που είχε προσλάβει ο στρατηγός για να διασκεδάσει τους στρατιώτες δεν εμφανίστηκε. Ο Fregoli προσφέρθηκε να αναλάβει και είχε άμεση επιτυχία. Ο στρατηγός Baldissera τον διόρισε στο θέατρο της Massowah, όχι ως στρατιώτη αλλά ως καλλιτέχνη, όπου ψυχαγωγούσε τους στρατιώτες. Ο Fregoli έγινε διευθυντής και σκηνοθέτης του θεάτρου και του καζίνο. Μετά από έναν χρόνο επέστρεψε στην Ιταλία και έδωσε παραστάσεις στη Ρώμη, τη Γένοβα και τη Φλωρεντία. Στη Φλωρεντία, ένας υπάλληλος του ληξιαρχείου, ο Ugo Biondi, εντυπωσιάστηκε τόσο από την παράσταση του Fregoli που τον αναζήτησε και του ζήτησε μαθήματα για να τον ακολουθήσει. Ο Fregoli συμφώνησε πρόθυμα, και ο Biondi έγινε επίσης εξαιρετικός καλλιτέχνης γρήγορων μεταμφιέσεων, αρχικά δηλώνοντας μαθητής του Fregoli, αλλά αργότερα ισχυριζόμενος ότι ήταν ο "πρωτότυπος" Fregoli.
Το Alhambra είχε προγραμματιστεί να ανοίξει ξανά στις αρχές Μαρτίου 1897 με την πρεμιέρα του νέου μπαλέτου του Sir Arthur Sullivan, "Victoria and Merrie England". Υπήρχαν μερικά προβλήματα με αυτό το έργο (ήταν αρκετά μακροσκελές στην αρχική του μορφή) και έτσι θεωρήθηκε ότι ο Leopoldo Fregoli θα μπορούσε να εμφανιστεί για μία ή δύο εβδομάδες (καθώς χρειαζόταν ελάχιστα σκηνικά) μέχρι ο Sir Arthur να ολοκληρώσει το έργο του. Η επιτυχία του Fregoli ήταν τέτοια που το έργο του Sullivan ανέβηκε τελικά αργά τον Μάιο εκείνης της χρονιάς.
Ο Fregoli κατέκτησε το Λονδίνο με την ταχύτητα των παραστάσεών του, μιμούμενος τους Wagner, Rossini, Verdi και Paderewski τον ένα μετά τον άλλον. Έφευγε από τη σκηνή ως μουσικός του δρόμου και εμφανιζόταν αμέσως από την άλλη πλευρά ως γυναίκα. Όλοι – ακόμη και οι μεγάλοι ηθοποιοί και καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Dan Leno – ήθελαν να τον δουν, και η παράστασή του παρατάθηκε ξανά και ξανά, όπως και οι θέσεις στο θέατρο, κάτι που δεν είναι κακό για κάποιον που δεν μιλούσε καν αγγλικά. Η γενική άποψη ήταν ότι, εκτός από τις προφανείς ικανότητές του ως καλλιτέχνη γρήγορων μεταμφιέσεων, ήταν – σε αντίθεση με τους αντιπάλους του – ένας ολοκληρωμένος ηθοποιός και ένας λαμπρός συγγραφέας. Έδινε ιδιωτικές παραστάσεις για τη βασιλική οικογένεια και τους αριστοκράτες (όπως οι Rothschilds, για τους οποίους εξηγούσε με ψυχραιμία όλα τα κόλπα του). Εμπνεύσε πολλούς μιμητές, άνδρες και γυναίκες. Κάθε θέατρο στο Λονδίνο σύντομα είχε τον δικό του καλλιτέχνη του μεταμορφισμού. Ακόμη και ο Biondi ήταν εκεί, performing την ίδια περίοδο. Υπήρχαν και παρωδίες: οι δημοσιογράφοι ισχυρίστηκαν ότι μεθυσμένοι θεατές απαιτούσαν την επιστροφή των χρημάτων τους μόλις ανακάλυπταν ότι όλοι οι ηθοποιοί που είχαν παρακολουθήσει στην πραγματικότητα ήταν απλώς ο ίδιος άνδρας.[citation needed]
Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Fregoli απόλαυσε τη φήμη και την επιτυχία του, φαίνεται ότι ήταν κατά βάθος ένας ταπεινός άνθρωπος και δεν ήθελε να παραμείνει στο Λονδίνο για πάντα. Τον Μάιο του 1898 έφυγε για την Αργεντινή, υποσχόμενος να επιστρέψει στο Λονδίνο τον επόμενο Φεβρουάριο. Εάν το έκανε, είναι ασαφές.[citation needed] Πολλές από τις παραστάσεις του καταγράφηκαν σε ταινία.
Παρίσι και Διεθνείς Περιοδείες
Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν στο θέατρο Olympia στο Παρίσι, όπου έπαιξε για πάνω από έναν χρόνο. Συνεχώς επέστρεφε στο Παρίσι μέχρι το 1910. Στη συνέχεια, για πολλά χρόνια, περιοδεύει στην Ιταλία και τη Νότια Αμερική.
Ξαφνικά, το 1922, ενώ εμφανιζόταν στο Niterói, μια πόλη απέναντι από το Ρίο ντε Ζανέιρο, αποφάσισε να αποσυρθεί από τον κόσμο των γρήγορων μεταμφιέσεων.[citation needed]
Επέστρεψε στην Ιταλία και ενέπνευσε τους καλλιτέχνες του φουτουριστικού θεάτρου, αλλά υπάρχουν λίγα στοιχεία για αυτόν στα αγγλικά. Έγραψε μια αυτοβιογραφία (εκδόθηκε από τη Rizzoli) και ήταν το θέμα ενός άλλου βιβλίου (Fregoli, 1867–1936. Sa vie et ses secrets από τους Jean Nohain, Francois Caradec και Fregoli). Ο ποιητής Joan Brossa και ο ζωγράφος Antoni Tàpies δημιούργησαν ένα βιβλίο καλλιτέχνη που σχετίζεται με τον Fregoli.
Είναι θαμμένος στην Ιταλία με τις λέξεις "Η τελευταία του μεταμόρφωση" στον τάφο του.
Η "Δυσφορία Fregoli" ή "Σύνδρομο Fregoli" είναι μια σπάνια διαταραχή στην οποία το άτομο πιστεύει ότι διαφορετικοί άνθρωποι στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πρόσωπο που αλλάζει εμφάνιση ή είναι μεταμφιεσμένο. Το σύνδρομο μπορεί να σχετίζεται με βλάβη στον εγκέφαλο και συχνά έχει παρανοϊκό χαρακτήρα, με το άτομο να πιστεύει ότι το άτομο που πιστεύει ότι είναι μεταμφιεσμένο το καταδιώκει.
Ο Ιταλός μάγος και καλλιτέχνης γρήγορων μεταμφιέσεων Arturo Brachetti είναι ένας από τους πιο κλασικούς ακολούθους του στυλ του Fregoli. Το 1979 ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης γρήγορων μεταμφιέσεων στον κόσμο μετά τον Fregoli. Επανέφερε την τέχνη αυτή και δημιούργησε νέα κόλπα για αλλαγές. Η εκτεταμένη καριέρα του καλύπτει ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα, συμπεριλαμβανομένων της υποκριτικής, της μαγείας, των κινεζικών σκιών. Είχε καταγραφεί στο Guinness World Records ως ο ταχύτερος και πιο παραγωγικός καλλιτέχνης στον κόσμο.[1] Η παράστασή του έχει παρακολουθηθεί από πάνω από 2.000.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Άλλος διάσημος καλλιτέχνης γρήγορων μεταμφιέσεων είναι ο Βενετός Ennio Marchetto, ο οποίος έχει δημιουργήσει το δικό του στυλ γρήγορων μεταμφιέσεων και μιμήσεων. Όλες οι στολές, οι περούκες και τα αξεσουάρ του είναι δισδιάστατα και φτιαγμένα από χαρτόνι και χαρτί. Οι στολές του μεταμορφώνονται μπροστά στο κοινό όπως τα origami. Επίσης αποκαλείται "Ο Ζωντανός Κινηματογραφικός Χαρακτήρας" και έχει γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία από την πρώτη του εμφάνιση στο Edinburgh Fringe το 1989.
Ένας άλλος ακολούθως ήταν η Lizzie Ramsden, η οποία παρουσιάστηκε ως "Η Γυναικεία Fregoli" και εμφανίστηκε σε μουσικά θέατρα σε όλη τη Βρετανία και στην Αμερική από το 1895 έως το 1904. Γεννήθηκε στο Bolton του Lancashire το 1867 και πέθανε το 1940 στο Lambeth, και είναι θαμμένη ανάμεσα στους αστέρες στο κοιμητήριο Streatham Park.
Fatma και Retta
Η Fatma ήταν Γιουγκοσλάβα μάγισσα και βοηθός του συζύγου της Retta., σε μεγάλες παραστάσεις ψευδαίσθησης. Η κύρια συμβολή της στις παραστάσεις ήταν ως αναγνώστρια σκέψεων και πνευματίστρια. Οι λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή της (όπως οι ημερομηνίες γέννησης και θανάτου) παραμένουν άγνωστες, αλλά φαίνεται να είχε καθοριστικό ρόλο στο εντυπωσιακό σόου που παρουσίαζε το ζευγάρι.
