Πραγματοποίησαν την εμφάνισή τους στο Πάνθεον των Σερρών η υψίφωνος Αλίκη Βίτσιου - Επιτροπάκη και ο Πέτρος Επιτροπάκης, 23 Δεκεμβρίου 1932
Στις 23 Δεκεμβρίου 1932, έκαναν την εμφάνισή τους στο Πάνθεον των Σερρών η Ελληνίδα υψίφωνος Αλίκη Βίτσιου - Επιτροπάκη και ο Πέτρος Επιτροπάκης, σε «ρεσιτάλ άσματος».
Αλίκη Βίτσου-Επιτροπάκη
Η Αλίκη Βίτσου-Επιτροπάκη (γεννήθηκε στην Αθήνα, 1909, πέθανε 29 Αυγούστου 1987) ήταν λυρικοδραματική υψίφωνος. Διέθετε «ωραιότατη και γεμάτη έκφραση, παλμό και χρώμα φωνή λυρικοδραματικής σοπράνο» Σπούδασε μονωδία στο Ωδείο Αθηνών με τη Σμαράγδα Γεννάδη. Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1926 στο Θέατρο Διονύσια με τον έργο Ο κουρέας της Σεβίλλης (Ροζίνα), υπό την διεύθυνση του Στεφάνου Βαλτετσιώτη, με συμπρωταγωνιστές τους Ιωάννη Αγγελόπουλο (Φίγκαρο) και Πέτρο Επιτροπάκη (Αλμαβίβα). Ακολούθησαν τα έργα Λουτσία ντε Λαμερμούρ και Ριγκολέττο.
Έλαβε μέρος στον πρώτο ελληνικό Ottelo (Δυσδαιμόνα) τον Απρίλιο ή Μάϊο του 1927 και σε έναν ακόμα Ριγκολέττο με τον Ι. Αγγελόπουλο, το ίδιο έτος, με το σωματείο Ελληνικόν Μελόδραμα υπό την διεύθυνση του Διονυσίου Λαυράγκα. Το 1927 έφυγε για σπουδές στην Ιταλία και μετά την επιστροφή της συνεργάσθηκε ξανά με το μελόδραμα.
Το 1930 πρωταγωνίστησε στην όπερα Πρωτομάστορας του Μανώλη Καλομοίρη στο Θέατρο Ολύμπια υπό την διεύθυνση του Δημήτρη Μητρόπουλου. Την θεατρική περίοδο 1931-32 συμμετείχε σε έναν ακόμα επιτυχημένο Ριγκολέττο με τον Ι. Αγγελόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους διακρίθηκε στον Κουρέα της Σεβίλλης (Ροζίνα).
Αποσύρθηκε από την καλλιτεχνική δράση το 1935.
Πέτρος Επιτροπάκης
Ο Πέτρος Επιτροπάκης (1894 ή 1897 ή 1898–1977) ήταν Έλληνας τενόρος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λυρικού θεάτρου στην Ελλάδα.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1894 ή 1897 ή 1898 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών όπου υπήρξε μαθητής της Νίνας Φωκά, ενώ η πρώτη του επαφή με τη μουσική είχε γίνει με τους Νικόλαο Κόκκινο και Τιμολέοντα Ξανθόπουλο. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία, πραγματοποιώντας την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή στη Σικελία το 1923 με την παράσταση Φάουστ.
Με υποτροφία του Εμμανουήλ Μπενάκη σπούδασε στο Μιλάνο με τον Τζουζέπε Μπόργκι. Συνέχισε τις παραστάσεις σε διάφορες όπερες της Ιταλίας και της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Αυστρίας.
Από το 1939 έγινε από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής όπου πραγματοποιούσε εμφανίσεις για 20 χρόνια. Ακόμη διετέλεσε αντιπρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Πέθανε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου 1977.
Παραστάσεις
Γνώρισε την πρώτη του επιτυχία το 1920 συμμετέχοντας στην παράσταση Το δαχτυλίδι της μάνας του Μανώλη Καλομοίρη ενώ συμμετείχε και στην ταινία Οι απάχηδες των Αθηνών (1930). Στην Ελλάδα διακρίθηκε ως τενόρος στην οπερέτα και το ελαφρό τραγούδι.
