Παρθικόπολις (Σαντάνσκι)
Οικισμοί: Παρθικόπολις (Σαντάνσκι) σήμερα βουλγάρικη
Ιστορικά | Φωτογραφίες | Βίντεο | Πρόσωπα| Καταστήματα/Υπηρεσίες | Αναρτήσεις |
Ιστορικά | Φωτογραφίες | Βίντεο | Πρόσωπα| Καταστήματα/Υπηρεσίες | Αναρτήσεις |
Η επισκοπική βασιλική από τον 5-6 αιώνα
Για όλες τις πόλεις της Σιντικής υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τη θέση τους. Αναφέρεται απλά ότι ήταν στη Σιντική χωρίς να καθορίζεται η θέση τους. Ο Πτολεμαίος στη Γεωγραφία του (ΙΙΙ.12, 27) γράφει: «Σιντικής Τρίστωλος, Παρθικόπολις, Ηράκλεια Σιντική».
Η Παρθικόπολις/Παροικόπολις μνημονεύεται ως πόλη της Μακεδονίας Πρώτης από τον 2ο αι. μ.Χ. (Φλέγων, Πτολεμαίος) έως τον 10ο αι. (Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος). Ωστόσο δεν υπάρχουν στοιχεία ούτε για να καθοριστεί ο χρόνος ίδρυσής της ούτε για να εντοπιστεί με ασφάλεια η περιοχή, όπου βρισκόταν.
Το όνομα Παρθικόπολη σημαίνει πόλη των Πάρθων, αλλά τη συναντούμε και ως Παροικόπολη και Παρθενόπολη. Ο Desdevises ταυτίζει την Παρθικόπολη με την Παροικόπολη και την Παρθενόπολη.
Ελληνιστική αγορά στο σημερινό Σαντάνσκι
Από τις προτάσεις που αφορούν την ταύτιση της Παρθικοπόλεως, πιθανότερη πρέπει να θεωρηθεί αυτή που την τοποθετεί στο σημερινό Σαντάνσκι (Sandanski) στην Βουλγαρία.
Η παραπάνω πρόταση υποστηρίζεται από διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα στο Σαντάνσκι και τη γύρω περιοχή και από κάποιες άλλες ενδείξεις.
Από εκκλησιαστική άποψη η Παρθικόπολις υπήρξε επισκοπή της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Η ίδρυση της επισκοπής της πόλης οφείλεται μάλλον στο ότι αυτή αποτέλεσε διοικητικό κέντρο της περιοχής, ενώ ο χρόνος ίδρυσής της πρέπει κατά πάσα πιθανότητα να τοποθετηθεί στις αρχές του 4ου αι.
Συνολικά γνωρίζουμε τέσσερις επισκόπους (τον έναν ανωνύμως), από τους οποίους μάλιστα ο πρώτος έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Σαρδικής (Ιωνάς) και ο δεύτερος στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας (Ιωάννης).
Το μονόγραμμα του Χριστού που βρέθηκε στο σημερινό Σαντάνσκι
Η Παρθικόπολις καταστράφηκε πιθανόν τον 6ο αι. από τους Αβαροσλάβους. Αν αυτό ανταποκρίνεται πράγματι στην ιστορική πραγματικότητα, τότε ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος καταγράφει στο De thematibus μια πόλη που δεν υφίσταται στην εποχή του.
Ο Φλέγων Τραλλιανός χαρακτηρίζει την Παρθικόπολη κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ανδριανού μακεδονική πόλη. Τα ονόματα των κατοίκων μιας εκατονταετίας της Παρθικόπολης είναι θρακικά. Το όνομά της προέρχεται από τους Παρθινούς που κατοίκησαν ως πάροικοι στην πόλη αυτή μετά από την κατάληψή της από τον Φίλιππο Β΄.
Από τις ενεπίγραφες πλάκες και τα άλλα αρχαιολογικά ευρήματα στα δυτικά του Στρυμόνα λεκανοπέδια του Πετριτσίου και του Μελενίκου της Σιντικής φαίνεται ότι κατά τη ρωμαϊκή εποχή κατοικούσαν εκεί Θράκες.
Ο Δήμιτσας γράφει : «Της Παρθικοπόλεως η θέσις ωσαύτως δύσκολον είναι να προσδιορισθεί ακριβώς, καθόσον και τούτου του πολίσματος μόνον το όνομα αναφέρει ο Πτολεμαίος και ουδέν πλέον. Εν τη βεβαιότητι ταύτη οι νεότεροι τοποθετούν την Παρθικόπολιν ανατολικώς του Στρυμόνος, απέναντι της Ηρακλείας».
Ο Κανατσούλης και ο Ρομπέρτ, στηριζόμενοι στα αρχαιολογικά ευρήματα, την τοποθετούν στους βόρειους πρόποδες του Μπέλες, στην περιοχή του Σβέτι-Βρατς (Σαντάνσκι) της Βουλγαρίας.
Η Παρθικόπολη αναφέρεται στα πρακτικά του Mansi (VI, p. 577 D) της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνος (451 μ.Χ.) στην υπογραφή του επισκόπου Ιωάννου Παρθικοπόλεως.
Την μνημονεύουν ο Ιεροκλής στον Συνέκδημο (639, 8) ανάμεσα στις 32 πόλεις της επαρχίας του Ιλλυρικού του πρώτου τμήματος της διηρημένης Μακεδονίας.
Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος την τοποθετεί στην επαρχία της Ροδόπης μεταξύ των επτά πόλεων.
Ο Στέφανος Βυζάντιος τοποθετεί την Παρθενόπολη στη Μακεδονία. Αναφέρει ότι την έκτισε ο Γραύστος, ο γιος του Μύγδονος, και ονομάστηκε Παρθενόπολη από τις θυγατέρες του.
Η Παρθενόπολη που αναφέρεται από τον Ευτρόπιο (6, 8) και τον Πλίνιο (ΙV.11, 18) τοποθετείται στη Μοισία, αλλά και στη Σιθωνία της Χαλκιδικής, στο χωριό Παρθενώνας. Περιοριζόμαστε στα
ονόματα Παρθικόπολη και Παροικόπολη ως πάροικος πόλη.
Το Σαντάνσκι (βουλγαρικά: Сандански, πρώην γνωστό ως Σβέτι Βρατς μέχρι το 1949) είναι πόλη και παραθεριστικό κέντρο στη νοτιοδυτική Βουλγαρία και ανήκει στην επαρχία Μπλαγκόεβγκραντ. Έχει πληθυσμό 26.959 κατοίκους (2012), έχει πάρει το όνομά του από τον επαναστάτη Γιάνε Σαντάνσκι και βρίσκεται σε κοιλάδα στους πρόποδες των Ορέων Πιρίν, στις όχθες του Ποταμού Σαντάνσκα Μπίστριτσα. Το Σαντάνσκι βρίσκεται περίπου 20 χλμ. από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Η πόλη οφείλει το σύγχρονο όνομά της στον επαναστάτη Γιάνε Σαντάνσκι (1872- 1915), τον οποίο διεκδικούν τόσο οι Σλαβομακεδόνες όσο και οι Βούλγαροι, με τους δεύτερους να είναι σαφώς ιστορικά κατοχυρωμένοι, τουλάχιστον με τα έως τώρα δεδομένα.
Η πόλη βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση, με ήπιο προς ζεστό κλίμα (με την υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία στη χώρα, 14,1 β.C) και σχετικά πολλές ιαματικές πηγές, που το καθιστούν πολύ δημοφιλή προορισμό για ανάπαυση και αναψυχή.
Το Σαντάνσκι βρίσκεται στην Κοιλάδα Πετριτσίου-Σαντάνσκι και περιβάλλεται από το Πιρίν, τo Μπέλλες, το Όγκραγκντεν και σειρά άλλων μικρότερων βουνών. Η πόλη βρίσκεται περίπου 160 χλμ. νότια από την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας Σόφια κατά μήκος της Ευρωπαικής Οδού Ε79. Από τον ίδιο δρόμο στην ίδια σχεδόν απόσταση είναι η Θεσσαλονίκη.
Το υψόμετρο της πόλης είναι 240-300 μέτρα. Η γεωγραφική της θέση ανάμεσα στα Φαράγγια της Κρέσνας και του Ρούπελ συμβάλλει στις ήπιες χειμερινές θερμοκρασίες της πόλης. Στατιστικά το Σαντάνσκι έχει τις υψηλότερες θερμοκρασίες στη Βουλγαρία με συνολική ηλιοφάνεια 2450 ωρών το χρόνο.
Σε μικρή απόσταση από το Σαντάνσκι είναι το Μέλνικ, η μικρότερη ως προς τον πληθυσμό πόλη της Βουλγαρίας, αλλά ελκυστικός τουριστικός προορισμός για την αυθεντική αρχιτεκτονική του και την παραγωγή κρασιού. Σε μικρή απόσταση είναι το χωριό Ρόζεν και το Μοναστήρι Ρόζεν.
Εκτός από την αναπαράσταση της αρχαίας αγοράς, η τουριστική διαδρομή θα περιλαμβάνει και άλλα μέρη, που συνδέονται με την εποχή, όταν οι μονομαχίες ήταν της μόδας σ αυτό το τμήμα της Γηραιάς ηπείρου. Τα θέατρα ήταν ελκυστικά μέρη για τους ανθρώπους της αρχαιότητας. Πολύ καλά διατηρημένα ερείπια υπέροχου αρχαίου θεάτρου μπορείτε να δείτε στο κέντρο της πόλης Σαντάνσκι. Υποτίθεται, ότι εκεί γίνονταν μονομαχίες. Διαθέτουμε και αποσπάσματα από τις λεγόμενες αφίσες λογομαχίας, που χρησιμοποιούνταν για διαφήμιση των μονομαχιών και που αργότερα χρησιμοποιούνταν από τους χριστιανούς για άλλους σκοπούς, λέει ο διευθυντής του αρχαιολογικού μουσείου Βλαντιμίρ Πετκόφ.
"Με την αποκατάσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια οι μονομαχίες γίνονται μέρος της καθημερινότητας των αρχαίων πόλεων, που βρίσκονται στην πεδιάδα του Στρυμόνα. Οι άνδρες γράφονται στις σχολές μονομαχίας για προετοιμασία, ενώ μετά αρχίζουν να λαμβάνουν μέρος σ' αυτές τις ατραξιόν.
