Νικολουδάκης Γιώργος
Πρόσωπα | Επιλογή ανά θέμα | Τελευταίες αναρτήσεις
Ο Γιώργος Νικολουδάκης ο Μαθιανός!
Νικολουδάκης Γεώργιος του Μιχαήλ. Γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1895 στο χωριό Μαθιά Πεδιάδος του Δήμου Καστελλίου.
Στις 15 Οκτωβρίου 1915 παντρεύεται την Ευσταθία το γένος Γεωργίου Λαμπράκη. Το 1917 γεννήθηκε η κόρη του Αικατερίνη. Ο Γιώργης Νικολουδάκης ίσως και να μην την είδε ποτέ. Βρισκόταν στο μέτωπο της Μακεδονίας. Ο Νικολουδάκης Γεώργιος πέθανε στο Ορεινό Χειρουργείο του Δεμίρ Ισάρ στις 28 Ιανουαρίου 1919. Στο Χειρουργείο είχε μπει με τραύματα από σφαίρες στα κάτω άκρα.
Του Γ. Καλογεράκη
Στο ορεινό Χειρουργείο έχει προχωρήσει η νύχτα. Οι τραυματίες, άλλοι κοιμούνται και άλλοι στριφογυρίζουν στο κρεβάτι τους, αφού οι πόνοι δεν λένε να τους εγκαταλείψουν. Κάπου κάπου ακούγονται βογκητά. Έξω από το Χειρουργείο, πέρα μακριά, χαλούν την ησυχία της νύχτας τα γαυγίσματα σκυλιών. Μετά ξανά σιωπή.
Στο τελευταίο κρεβάτι ένα παλικάρι υποφέρει. Έχει χτυπηθεί από μια ριπή πολυβόλου στα πόδια πολύ άσχημα. Σκέφτεται το χωριό του, σκέφτεται την γυναίκα του και το μικρό παιδί του. Σκέφτεται και τον λοχαγό που του πήρε τα γαλόνια του Δεκανέα γιατί λέει δεν ήταν Βενιζελικός. Τα τραύματα που έχει στα πόδια, του φέρνουν ζάλη. Ο πυρετός τον ψήνει. Όλο το κορμί του είναι ιδρωμένο. Νιώθει να χάνεται ο κόσμος μέσα του. Το ξέρει άραγε ότι αυτή θα είναι η τελευταία του νύχτα ;
Μπορεί και να το αισθάνεται. Γι’αυτό σκέφτεται τους δικούς του ανθρώπους απόψε πιο πολύ. Σαν όνειρο περνά η ζωή από μπροστά του. Σαν όνειρο περνούν από την σκέψη του τα δρομάκια του χωριού του της Μαθιάς, τα τόσο γνώριμα, που ανεβοκατέβαινε, ούτε κι αυτός δεν ξέρει, πόσες φορές την ημέρα.
Γυρίζει στο πλάι. Οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. Πέφτει κάτω από το κρεβάτι. Ο θόρυβος από το πέσιμο κάνει την νοσοκόμα να πεταχτεί τρομαγμένη και να τρέξει κοντά του. Δεν μπορεί να τον σηκώσει. Φωνάζει και τρέχουν κι άλλοι. Πιάνουν το παλικάρι και το τοποθετούν πάλι στο κρεβάτι του. Έρχεται κι ο γιατρός.
Είναι αργά. Δεν μπορεί να βοηθήσει. Ο στρατιώτης έχει πεθάνει.
-Ποιος είναι ; ρωτά ο γιατρός ψάχνοντας να βρει τα στοιχεία του.
-Είναι κάμποσες μέρες εδώ, απαντά η νοσοκόμα.
Ένας στρατιώτης που ήταν ξαπλωμένος σε διπλανό κρεβάτι λέει στον γιατρό :
-Είναι ο Γιώργης ο Νικολουδάκης και είναι από ένα χωριό της Κρήτης, την Μαθιά !
Ο γιατρός γράφει τα στοιχεία του και αποχωρεί.
Το κρύο είναι τσουχτερό. Ο Γενάρης στα βουνά της Μακεδονίας είναι αυτή την χρονιά πολύ άγριος. Μέσα στο Χειρουργείο, μια νοσοκόμα λαγοκοιμάται, έτοιμη να πεταχτεί πάνω στο πρώτο κάλεσμα των τραυματιών.
Όλα δείχνουν ότι και αυτή η νύχτα θα κυλήσει ήσυχα όπως και οι προηγούμενες. Όλα ;
Στο ορεινό Χειρουργείο έχει προχωρήσει η νύχτα. Οι τραυματίες, άλλοι κοιμούνται και άλλοι στριφογυρίζουν στο κρεβάτι τους, αφού οι πόνοι δεν λένε να τους εγκαταλείψουν. Κάπου κάπου ακούγονται βογκητά. Έξω από το Χειρουργείο, πέρα μακριά, χαλούν την ησυχία της νύχτας τα γαυγίσματα σκυλιών. Μετά ξανά σιωπή.
Στο τελευταίο κρεβάτι ένα παλικάρι υποφέρει. Έχει χτυπηθεί από μια ριπή πολυβόλου στα πόδια πολύ άσχημα. Σκέφτεται το χωριό του, σκέφτεται την γυναίκα του και το μικρό παιδί του. Σκέφτεται και τον λοχαγό που του πήρε τα γαλόνια του Δεκανέα γιατί λέει δεν ήταν Βενιζελικός. Τα τραύματα που έχει στα πόδια, του φέρνουν ζάλη. Ο πυρετός τον ψήνει. Όλο το κορμί του είναι ιδρωμένο. Νιώθει να χάνεται ο κόσμος μέσα του. Το ξέρει άραγε ότι αυτή θα είναι η τελευταία του νύχτα ;
Μπορεί και να το αισθάνεται. Γι’αυτό σκέφτεται τους δικούς του ανθρώπους απόψε πιο πολύ. Σαν όνειρο περνά η ζωή από μπροστά του. Σαν όνειρο περνούν από την σκέψη του τα δρομάκια του χωριού του της Μαθιάς, τα τόσο γνώριμα, που ανεβοκατέβαινε, ούτε κι αυτός δεν ξέρει, πόσες φορές την ημέρα.
Γυρίζει στο πλάι. Οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. Πέφτει κάτω από το κρεβάτι. Ο θόρυβος από το πέσιμο κάνει την νοσοκόμα να πεταχτεί τρομαγμένη και να τρέξει κοντά του. Δεν μπορεί να τον σηκώσει. Φωνάζει και τρέχουν κι άλλοι. Πιάνουν το παλικάρι και το τοποθετούν πάλι στο κρεβάτι του. Έρχεται κι ο γιατρός.
Είναι αργά. Δεν μπορεί να βοηθήσει. Ο στρατιώτης έχει πεθάνει.
-Ποιος είναι ; ρωτά ο γιατρός ψάχνοντας να βρει τα στοιχεία του.
-Είναι κάμποσες μέρες εδώ, απαντά η νοσοκόμα.
Ένας στρατιώτης που ήταν ξαπλωμένος σε διπλανό κρεβάτι λέει στον γιατρό :
-Είναι ο Γιώργης ο Νικολουδάκης και είναι από ένα χωριό της Κρήτης, την Μαθιά !
Ο γιατρός γράφει τα στοιχεία του και αποχωρεί.
Το κρύο είναι τσουχτερό. Ο Γενάρης στα βουνά της Μακεδονίας είναι αυτή την χρονιά πολύ άγριος. Μέσα στο Χειρουργείο, μια νοσοκόμα λαγοκοιμάται, έτοιμη να πεταχτεί πάνω στο πρώτο κάλεσμα των τραυματιών.
Όλα δείχνουν ότι και αυτή η νύχτα θα κυλήσει ήσυχα όπως και οι προηγούμενες. Όλα ;
