Eπιστολή Εν Δεμίρ Ισάρ τη 5η Αυγούστου 1913

 

Στην επιστολή διαβάζουμε:

«ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ»

«Εν Δεμίρ Ισάρ τη 5η Αυγούστου 1913

Σεβαστή μου μητέρα είμαι χάρητι θεία καλά όπερ και δι' εσέ επιθυμώ. Σας έχω στείλη δύο επιστολάς από την Γρεδένιτσα και δεν έλαβον δυστυχώς καμίαν. απάντησιν δεν έλαβον και διά τούτο φαντάζεσαι καλή μου μητέρα την στενοχωρίαν η οποία με κατέχει. σε παρακαλώ καλή μου μητέρα οσάκις λαμβάνεται επιστολήν μου να γράφεται αμέσως.

Σου γράφω και διά τον στρατόν. Υποφέρομαι από τας πορείας. Πρώτα βαδίζαμε ώρας την ημέραν και όλο βουνά. Είδαμε και πάθαμαι να κατέβωμαι κάτω τώρα. Κατεβαίνωμαι εις το Δεμίρ Ισάρ. Να ιδούμε τώρα τι θα μας κάμουν. Σας είχον γράψη διά χρήματα. Αν δεν ημπορείτε να μου στείλετε με το ταχυδρομεόν διά επιταγής μου στείλετε ολίγα και πάλιν ….. όταν φθάσω εις καμίαν πολιτείαν. Δίδεις τους ειλικρινείς μου χαιρετισμούς εις την οικογένειαν Αλεξανδροπούλου και παρακαλώ την Πόπη εάν θέλη να σου γράψη τας επιστολάς μου. γνωρίζω ότι είναι μεγάλο βάρος και μεγάλη απαίτησις αλλά τι να κάμω; Με αυτά τα γράμματα δύναμαι να υπάρξω εφ όσον είμαι μακράν σας.

Καλή μου μητέρα μη στεναχορήσαι καθόλου. Δοξάζω το Θεόν που ειμαι επί του παρόντος καλά. τον πατέρα να προσέχης και να μη στενοχωρήται. την στιγμήν αυτήν σου γράφω κάτω από την σκηνήν μου και μπρούμητα υπό το φως ενός μικρού κηρίου. Έτερον δεν έχω.

Σου φιλώ την Δεξιάν σου

Ο υιός σου

Π. Ν. Ηλιόπουλος»