Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα οι εξ Ικονίου
Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα οι εξ Ικονίου είναι Μικρασιάτες χριστιανοί μάρτυρες και άγιοι του 3ου αι. που καταγόνταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Η μνήμη των αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης τιμάται στις 15 Ιουλίου.
Η Αγία Ιουλίτα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό.
Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. Το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά του ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο πού το πέταξε από τα σκαλιά σπάζοντας το κρανίο του μικρού Κήρυκου. Μ' αυτόν τον τρόπο έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου ο μικρός Κήρυκος. Η δε μητέρα του μετά από λίγο, αφού υπεβλήθη σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Η Ιουλίττα όμως έμεινε σταθερή στην πίστη της και τιμωρήθηκε με αποκεφαλισμό, ενώ ο Κήρυκος, νήπιο τριών ετών, στην προσπάθεια του να υπερασπισθεί τη μητέρα του, πληγώθηκε θανάσιμα στην κεφαλή καθώς ο ηγεμόνας τον έριξε από τις σκάλες του ανακτόρου. Η μνήμη των δύο αγίων τιμάται στις 15 Ιουλίου.
Οι άγιοι Ιουλίττα και Κήρυκος συγκαταλέγονται στους ιαματικούς αγίους και απεικονίζονται συχνά στη βυζαντινή ζωγραφική και ιδιαίτερα στη μνημειακή, ως μεμονωμένες μορφές ανάμεσα σε άλλους αγίους. Η λατρεία τους εξαπλώθηκε από τη Μικρά Ασία στα νησιά του Αιγαίου, στην Κρήτη, στην Κύπρο, στην Ιταλία κ.α. Αποτελούν πολιούχους 38 ιταλικών πόλεων όπως του Γκρέτζιο, ενώ από αυτές 5 πόλεις φέρουν το όνομα του αγίου Κηρύκου και μία της αγίας Ιουλίττης (Santa Giuletta στην Παβία). Ιδιαίτερα στην Καππαδοκία θεωρούνται προστάτες άγιοι και μεσολαβητές, γι' αυτό και συχνά απεικονίζονται κοντά στο ιερό των ναών
Ἰουλίττα σύναθλος υἱῷ Κηρύκῳ,
Ἡ λαιμότμητος τῷ κάραν τεθλασμένῳ, Πέμπτῃ.
Πέμπτῃ Ἰουλίτταν δεκάτῃ τάμον, υἷα δ' ἔαξαν.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἡ καλλιμάρτυς τοῦ Χρίστου Ἰουλίττα, σὺν τριετεῖ ἀμνῶ αὐτῆς τῷ Κηρύκῳ, δικαστοὺ πρὸ βήματος παρέστησαν φαιδρῶς, εὔτολμοι κηρύττοντες. τὴν χριστώνυμον κλῆσιν, ἄμφω μὴ πτοούμενοι, ἀπειλᾶς τῶν τυρράνων καὶ στεφηφόροι νῦν ἐν οὐρανοίς, ἀγαλλιώνται. Χριστῷ παριστάμενοι.