To Σιδηρόκαστρο στην εφημερίδα The Sydney Morning Herald, 1916
To Σιδηρόκαστρο στην εφημερίδα The Sydney Morning Herald (NSW : 1842 - 1954) Σαβ 15 Ιαν 1916
Η Δοϊράνη, όπου έχουν την έδρα τους οι Βούλγαροι, έπαιξε εξέχουσα θέση στον Ναλλιακό πόλεμο πριν από μερικά χρόνια. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Βούλγαροι έχουν στρατό εκεί. Εκεί γνώρισαν μια καταστροφική ήττα από τους Έλληνες. Ήταν μάλιστα η βάση ανεφοδιασμού των δύο βουλγαρικών στρατών που δρούσαν στη Νότια Μακεδονία. Για κάποιο διάστημα το βουλγαρικό πυροβολικό στα υψώματα νότια της Δοϊράνης απέτρεψε την ελληνική προέλαση αλλά ήταν μόνο για λίγο. Ο κ. Κρόφορντ Πράις, στο βιβλίο του που ασχολείται με τους Βαλκανικούς «Πολέμους», περιέγραψε τη Δοϊράνη ως μια άσχημη εικόνα σε ένα όμορφο πλαίσιο. Βρίσκεται στο νότιο άκρο μιας μεγάλης, ήρεμης λίμνης, η οποία φωλιάζει σε ένα αμφιθέατρο λόφων, διάσπαρτο στις χαμηλότερες πλαγιές τους από χωριά. Η ίδια η Δοϊράν είναι μια φρικτή αντίθεση με το σκηνικό που ντροπιάζει. Με τρυφερή σκέψη για το καλλιτεχνικό συναίσθημα, ο σιδηρόδρομος φεύγει από την πόλη στα αριστερά και το τρένο μπαίνει στον παραλίμνιο σταθμό στην ανατολική ακτή." Η περιγραφή του τόπου ολοκληρώνεται με λέξεις που ελπίζουμε ότι θα υπάρξει η ευκαιρία να μετανοήστε πριν από πολύ καιρό «Δεκάδες Βούλγαροι αιχμάλωτοι περίμεναν να μεταφερθούν στους Σαλυρίκους.» Το Demir Hissar, όπου τα γαλλικά στρατεύματα αναφέρουν ότι κατέστρεψαν μια μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα, είναι μια γραφική μικρή τουρκική πόλη στους πρόποδες ενός βραχώδους απότομου στεφανωμένου από ένα ερειπωμένο κάστρο το Demir Hissar, ή σιδερένιο φρούριο, των οθωμανικών χρόνων. H Νιγρίτα, η Σέρρες, το Δοξάτο και το Demir Hissar φόρεσαν τα ορόσημα της βουλγαρικής υποχώρησης όταν καταδιώκονταν από τους Έλληνες.
-Μετάφραση Google
Page 17 .
DOIRAN AND DEMIR HUSSAR.
Doiran, where the Bulgarians have their headquarters, figured prominently in the nallian War a few years ago. It is not the first time that the Bulgars have had an army there. It was there that they suffered a disastrous defeat by the Greeks. It was, in fact, the base of supplies for the two Bulgarian armies operating in Southern Macedonia. For some time the Bulgarian artillery on the heights south of Doiran prevented the Greek advance but It was only for a time. Mr. Crawford Price, in his book dealing with the Balkan 'wars, line described Doiran as an ugly picture in a beautiful frame. It lies at the southern end of a great, placid lake, which nestles in an amphitheatre of hills, dotted on their lower slopes by villages. Doiran Itself is a hideous contrast to the scenery It disgraces. With tender' consideration for artistic feeling, the railway leaves the town owing to the left, and the train draws in at the lakeside station on the eastern shore." The description of the place concludes with words which we may hope there will be occasion to repent ere long "Scores of Bulgarian prisoners awaited transport to Salyrics." Derail- Hissar', where French troops are reported to have destroyed a big railway bridge, is a picturesque little Turkish town at the foot of a rocky steep crowned by a ruined castle the Demir Hissar, or iron fortress, of Ottoman days. Nigrita, Serres, Doxato, and Demlr Hissar wore the landmarks of the Bulgarian retreat when pursued by the Greeks.
