Εισόδια της Θεοτόκου Εορτή Ενόπλων Δυνάμεων
Τα Εισόδια της Θεοτόκου τιμά σήμερα, 21 Νοεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η Άννα, η μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλούσε προσευχόμενη στο Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει ένα παιδί.Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό.
Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και εισάκουσε τις προσευχές τους, και η Αννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο. Όταν Αυτή έγινε τριών χρονών, Την πήραν οι γονείς Της και αφιέρωσαν τη Θυγατέρα τους στο Θεό, αφού Την πήγαν στο Ναό.
Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο οποίος αφού Την παρέλαβε, Την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου εκεί μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο.
Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι’αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της Κόρης Αυτής. Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ καθημερινά προμήθευε την Παναγία με ουράνια τροφή.
Βγήκε τότε, όταν ήλθε η ώρα του Θείου Ευαγγελισμού για να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, που είναι «ο αγαπήσας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι» (Β’ Θες. 2:16). Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.
Σήμερα γιορτάζουν οι:
Μαρία, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαίρη, Μαρινίκη, Μιρέλλα, Μυρέλλα, Μάνια, Μάρα, Μαράκι, Μάριος (υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζουν αυτά τα ονόματα), Βιργινία, Δέσποινα, Δέσπω, Ντέπη, Πέπη, Ζέπω (υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα), Λεμονιά, Σουλτάνης, Σουλτάνα, Σούζυ, Σούζη, Τάνια.
Η Παναγία μας αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα καρτερίας. Η πιο τιμημένη γυναίκα στον κόσμο, η καθαρώτερη εκπρόσωπος του ανθρωπίνου γένους και ανώτερη των Αγγέλων, γεννά τον Θεάνθρωπο σε έναν σταύλο μέσα σε ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ανέσεως. Στη συνέχεια γίνεται πρόσφυγας στην Αίγυπτο, επιστρέφει σε πολύ φτωχικές συνθήκες στη Ναζαρέτ, συμπάσχει με όλους τους εξευτελισμούς και το Πάθος του Υιού της, και όλα αυτά τα αντιμετωπίζει με υποδειγματική καρτερία και δεν καταβάλλεται το ηθικό της φρόνημά και η αγάπη της στο Θεό.
Αντίστοιχα στον Στρατό, η καρτερία είναι μία εκλεκτή και ίσως η δυσκολότερη αρετή, γιατί εδώ έχουμε να πολεμήσουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο κάθε στρατιωτικός θα πρέπει να έχει ανοχή, υπομονή και σταθερή επιμονή για την εκτέλεση του διατεταγμένου, έστω και αν αυτό δεν τον ευχαριστεί, γιατί η καρτερία στις αντιξοότητες διαπλάθει ένα σταθερό και πολυσύνθετο χαρακτήρα.
Και είναι κατορθωτή η αρετή αυτή, όπως το αποδεικνύει η Ιστορία: Περιττεύει να αναφέρουμε οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα, παρά μόνον την οροσειρά της Πίνδου: αυτή αποτελεί τον αυτόπτη μάρτυρα της υπεράνθρωπης καρτερίας που έκανε ο Στρατός μας το 1940 σε συνθήκες, που θα χρειαζόταν να επιστρατεύσουμε πολλή φαντασία, για να τις κατανοήσουμε.
Εντύπωση κάνει το Εγχειρίδιο Εκστρατείας 181-1, το οποίο, αφού εξαντλήσει όλες τις οδηγίες πριν την μάχη, αναζητά στην Εκκλησία μας μεταφυσικά ερείσματα για τον ηρωισμό των πολεμιστών και για τη νίκη κατά του φόβου του θανάτου.
Τέτοιος ήταν και ο αποφασιστικός μονόλογος του Κανάρη, λίγο πριν ανατινάξει την τουρκική ναυαρχίδα : «Κωνσταντή, σήμερα θα πεθάνεις» !
3η ΑΡΕΤΗ: Ανδρεία
Η Παναγία μας έχει δώσει το ανυπέρβλητο παράδειγμα της ανδρείας. Και δεν είναι υπερβολή: όπως ακριβώς της είπε προφητικά ο Συμεών ο Θεοδόχος κατά την Υπαπαντή «θα περάσει κοφτερό σπαθί από την καρδιά σου», πράγματι αυτή η υπερβολική θλίψη πέρασε από την καρδία της, όταν βρισκόταν κάτω από τον Σταυρό του Υιού της. Παρά το ανυπολόγιστο ψυχικό άλγος της, όταν έβλεπε τον Θεό και ταυτόχρονα σπλάχνο της, σταυρωμένο, δε λύγισε. Υπέμεινε με ανδρεία και συνέχισε τη δράση της στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό και σήμερα είναι η στοργική Μητέρα που προσεύχεται για να έχουμε και εμείς ανδρεία στους πειρασμούς και τις αντιξοότητες.
Στον Στρατό μας, αντίστοιχα, αφού χαλυβδωθεί η ψυχή με τις δύο προηγούμενες αρετές (πειθαρχία και καρτερία), ξεπηδά η ανδρεία στην πιο υγιή και ηρωϊκή μορφή της. Ο Ελληνικός Στρατός πάντοτε διακρινόταν για τη γεναιότητά του, χωρίς όμως να είναι βάρβαρος και αιμοχαρής.
Και πράγματι (για να παραφράσουμε τον Τσώρτσιλ) οι ήρωες έχουν να μιμηθούν πολλά από τους Έλληνες:
– Μπορούν να μιμηθούν τον Μιλτιάδη, που κατετρώπωσε την ανίκητη έως τότε Περσική πολεμική μηχανή στο Μαραθώνα.
– Μπορούν να μιμηθούν τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, που κατά την Άλωση του 1453 έμεινε μέχρι τέλους αγωνιζόμενος στα τείχη με σπασμένο σπαθί.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που επέφερε ισχυρότατο πλήγμα στην Τουρκική στρατιά με λίγα μόνο παλληκάρια στη Γραβιά.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Καγιαλεδάκη, που έκανε το σώμα του κοντάρι σημαίας κατά την Κρητική επανάσταση του 1897 και άφησε έκπληκτες τις αντιμαχόμενες δυνάμεις.
– Μπορούν να μιμηθούν τον Καπετάν Μητρούση, που πολέμησε μέχρι τέλους τους Τούρκους το 1907 από το καμπαναριό της Ευαγγελίστριας Σερρών.
– Μπορούν να μιμηθούν τους Κρητικούς, που με πρωτόγονα όπλα έκαναν τον Στρατηγό Φράϊμπερκ να τρομάξει από την ανδρεία τους κατά των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών στη μάχη της Κρήτης.
– Μπορούν να μιμηθούν τον καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη, που κατετρώπωσε μόνος του ολόκληρο Τουρκικό Τάγμα στην Σχολή Γρηγορίου της Λευκωσίας κατά την εισβολή του Αττίλα το 1974.
– Οι ήρωες μπορούν να μιμηθούν τους Ευζώνους του Αγνώστου Στρατιώτου, τον Μάριο, τον Βασίλη και τον Γιάννη, που παρέμειναν στη θέση τους στις 9.1.2010, αψηφώντας την προειδοποίηση της Αστυνομίας για την τρομοκρατική βόμβα, που εξεράγη κατόπιν λίγα μέτρα δίπλα τους.
Οι ήρωες έχουν χιλιάδες παραδείγματα να μιμηθούν… Έχουμε όμως και εμείς να σηκώσουμε μεγάλο ιστορικό βάρος και να παραδώσουμε στα παιδιά μας παραδείγματα αναλόγου μεγαλείου και ελευθερίας.
Αυτές λοιπόν είναι οι αρετές της Παναγίας μας και ταυτόχρονα του Στρατού μας. Αυτή είναι η ψυχή του και η ευλάβειά του, που οδηγούσε:
– τον Κολοκοτρώνη τα βράδια να προσεύχεται στην Παναγία μας, – τους Μακεδονομάχους να θέτουν τον Τίμιο Σταυρό στο σκούφο τους, – τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ να ψάλλουν τροπάρια το βράδυ πριν τον απαγχονισμό τους, – τους αγωνιστές της Πίνδου να αψηφούν τους βομβαρδισμούς ακίνητοι στο χιόνι κατά την υπαίθρια Θεία λειτουργία, – τους πιλότους μας συχνά να πραγματοποιούν χαμηλή διέλευση από το Άγιο Όρος, για να πάρουν την ευλογία της Παναγίας μας πριν την αναχαίτηση των Τουρκικών αεροσκαφών. Εδώ και 4.000 χρόνια η ελληνική Ιστορία αποδεικνύει ότι ο λαός μας έχει τις δυνατότητες να μεγαλουργεί μπροστά στις αντιξοότητες και σ αὐτούς που θέλουν να του σπάσουν το ηθικό. Ευχηθείτε στις ΕΔ μας, να ξεκινούν την καθημερινή τους αναφορά και να παρουσιάζουν τα όπλα τους σ΄ Αυτήν, που φέρει τα 3 ανεξίτηλα άστρα, την Στρατηγό την Υπέρμαχο.
ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ !
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ !
