Εκδήλωση αναβίωσης του εθίμου της σλάμας στα Άνω Πορόια
Περισσότερα από χίλια άτομα συμμετείχαν με την παρουσία τους στην εκδήλωση αναβίωσης του εθίμου της σλάμας στα Άνω Πορόια.
Το έθιμο της "σλάμας"
Το έθιμο της σλάμας, το καψάλισμα δηλαδή του χοίρου με άχυρο σίκαλης και σιταριού τις παραμονές των Χριστουγέννων, ήταν τρόπος ζωής για τους κατοίκους του χωριού μας, κι ενίσχυε και την κοινωνικότητα.
Δείχνει επίσης ξεκάθαρα την αγάπη και την αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων, που επέλεγαν όλοι μαζί, συμμετοχικά, να γιορτάσουν την Θεία Γέννηση.
Το έθιμο της "σλάμας", έχει δύο πολύ σημαντικούς λόγους για να αναβιώνει: ο πρώτος, έχει να κάνει με το φως, την φωτιά, το ένα από τα τέσσερα γνωστά στοιχεία της φύσης. Το φως (ηλιούγεννα-χριστούγεννα) με την μορφή της φωτιάς, καίει οτιδήποτε φθαρτό, φέρνοντας την αναγέννηση, την ανάγκη για την εκ νέου δημιουργία. Το καψάλισμα του σφαγίου (μικρού κατά προτίμηση χοίρου) με άχυρο σίκαλης και σιταριού (σλάμα), δημιουργεί επίσης την τσίκνα, την μυρωδιά του καψαλισμένου κρέατος, ως προσφορά-θυσία στο Θείο. (Το ίδιο που συμβαίνει και την "Τσικνοπέμπτη").
Ο δεύτερος, έχει να κάνει με την κοινωνικότητα: παλαιότερα, η οικογενειακή εορτή των Χριστουγέννων, έπαιρνε την μορφή της τοπικής εορτής,καθώς επί καθημερινής βάσεως, μέχρι και την Πρωτοχρονιά, οι κάτοικοι του χωριού, κάνανε το καψάλισμα πότε στου ενός το σπίτι και πότε στου άλλου,φέρνοντας τους ανθρώπους του χωριού πιο κοντά,εφόσον κάθε μέρα γλεντούσαν σε διαφορετικό σπίτι. Η αναβίωση του εθίμου στα Άνω Πορρόια, κύριο σκοπό έχει- σε μια εποχή κρίσης των αξιών και των ανθρωπίνων σχέσεων- να φέρει, πέρα από τις μνήμες στους παλαιότερους, όλους τους ανθρώπους πιο κοντά...
Το έθιμο αναβιώνει κάθε χρόνο στα Άνω Πορόια, την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων.
