Η γεωργία στην περιοχή μας στην οθωμανική περίοδο. από τα οθωμανικά αρχεία
Η γεωργία και η κτηνοτροφία στην περιοχή μας.από τα Οθωμανικά αρχεία
Η πεδιάδα της Σερρών, που ποτίζεται από τον ποταμό Στρυμόνα (Καρασού), έγινε ένα από τα σημαντικά κέντρα αγροτικής παραγωγής της επαρχίας Θεσσαλονίκης επί τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με την επετηρίδα του 1886, γύρω από τη Σέρρες υπήρχαν 163.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Από αυτή τη γη καλλιεργήθηκαν 51.000 στρέμματα κριθάρι, 47.000 στρέμματα σιτάρι, 32.000 στρέμματα καλαμπόκι, 28.700 στρέμματα σίκαλης, 25.00 στρέμματα βρώμης και 1.600 στρέμματα νταρούμ.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία αυτά, παράλληλα με την κτηνοτροφία δόθηκε σημασία στην παραγωγή προϊόντων δημητριακών όπως σιτάρι, κριθάρι και καλαμπόκι, που αποτελούν βασικά προϊόντα διατροφής. Η παραγωγή ανά στρέμμα ήταν 8 μπούζελ σιτάρι, 6 μπουσέλ σίκαλη, 8 μπουσέλ βρώμη, 12 μπουσέλ κριθάρι, 12 μπουσέλ κεχρί και 14 μπούσελ καλαμπόκι. Την περίοδο αυτή, το σιτάρι ήταν 15 κουρούς, η σίκαλη 10, η βρώμη 5, το κριθάρι 7, το κεχρί και το καλαμπόκι 10 κουρούς.
Σύμφωνα με τις συνθήκες εκείνης της ημέρας, ο ρυθμός παραγωγής ήταν πάνω από τον μέσο όρο και η παραγωγή αυτών των προϊόντων δεν απαιτούσε εργατικό δυναμικό έντασης εργασίας.
Εκτός από αυτά τα προϊόντα δημητριακών, νέα προϊόντα για την περιοχή όπως φασόλια, πατάτες, ρύζι και λινάρι βρίσκονταν ακόμη σε πειραματικό στάδιο και φυτεύτηκαν σε μικρές ποσότητες.
Εκτός από αυτά τα προϊόντα, καπνός καλλιεργούνταν σε 1.600 στρέμματα γης στην περιοχή. Περίπου 80 προϊόντα kıyye αποκτήθηκαν ανά στρέμμα και kıyye πωλούνταν σε 8-10 kuruş ανάλογα με την ποιότητα.
Φαίνεται μάλιστα ότι η καπνοκαλλιέργεια, που ξεκίνησε στις αρχές του 17ου αιώνα, μειώθηκε ραγδαία και αντικαταστάθηκε από το βαμβάκι, που ήταν περιζήτητο και κερδοφόρο προϊόν την περίοδο αυτή.
Μάλιστα, φαίνεται ότι η βαμβακοκαλλιέργεια γίνεται σε έκταση 20.000 δεκρίων στην περιοχή και λαμβάνονται 25 παραθαλάσσια προϊόντα ανά δεκάριο. Την περίοδο αυτή, η αξία του βαμβακιού πουλήθηκε για 5 κουρούς.
Επιπλέον, το σουσάμι καλλιεργούνταν σε έκταση 6.500 στρεμμάτων και φυτεύονταν κυρίως για παραγωγή σησαμέλαιου.
Ένα άλλο βιομηχανικό φυτό ήταν το φυτό οπίου, που μόλις είχε αρχίσει να καλλιεργείται. Καλλιεργήθηκε σε έκταση 3.000 στρεμμάτων περίπου. Παράγεται 1,5-2 κιλά όπιο την ημέρα και το προτιμούσαν οι αγρότες τα τελευταία χρόνια γιατί το πουλούσαν 200 kuruş.
Επίσης, φαίνεται ότι η εκτροφή μεταξοσκώληκα κατέχει σημαντική θέση στην περιοχή. Άνοιγαν 13.000 μεταξωτά κουκούλια το χρόνο και η τιμή του ήταν 12 κουρούς. Μάλλον το μετάξι που παράγεται πουλήθηκε στο εξωτερικό. Γιατί δεν μπορέσαμε να βρούμε στοιχεία για την παραγωγή μεταξωτών υφασμάτων.
Μετά τα σιτηρά, η αμπελοκαλλιέργεια ήταν μια από τις σημαντικότερες γεωργικές δραστηριότητες στην περιοχή. Υπήρχαν 2500 δεκάρια αμπελώνες και έβγαιναν 500 κιγιέ σταφύλια την ημέρα. Ενώ μερικά από τα παραγόμενα σταφύλια καταναλώνονταν ως τρόφιμα, από τα υπόλοιπα παράγονταν 700.000 παράκτια κρασιά ετησίως.
Εκτός από την παραγωγή σιτηρών, η κτηνοτροφία έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στην Σέρρες. Στην πραγματικότητα, μια από τις σημαντικές περιοχές που ανταποκρίνονταν στην προσφορά σιτηρών και κρέατος της οθωμανικής πρωτεύουσας ήταν η περιοχή της Μακεδονίας.
Ως εκ τούτου, ο έλεγχος του κράτους στα σιτηρά και τα ζώα ήταν πάντα αποτελεσματικός σε αυτήν την περιοχή.
Στατιστικά στοιχεία της ίδιας χρονιάς δείχνουν ότι στην περιοχή υπήρχαν 74.280 βουβάλια και αγελάδες, 367.000 αιγοπρόβατα, 24.100 άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια, 150 καμήλες και 5.000 γουρούνια και 3.000 μελίσσια.
Στην εκτροφή αυτών των ζώων, εκτός από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, συνέβαλαν σημαντικά και οι ακαλλιέργητες εκτάσεις και βοσκοτόπια.
