Επιστολή του Εμμανουήλ Παπά προς τον μητροπολίτη Χρύσανθο, 1819
Ένας από τους εμπόρους που είχαν αγαστή συνεργασία με τον Ισμαήλ μπέη ήταν ο Εμμανουήλ Παπάς από τη Δοβίστα. Όμως η συνεργασία του με το νέο διοικητή των Σερρών, Γιουσούφ, δεν ήταν το ίδιο αρμονική. Στην πορεία οι σχέσεις των δύο ανδρών επιδεινώθηκαν σε επικίνδυνο βαθμό, ώστε ο Εμμανουήλ Παπάς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί έγραφε στο μητροπολίτη Χρύσανθο το 1819:
AΦIEPΩTIKON ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑ
Την Πανιερότητά της μετά πόθου απλέτου και ευλαβείας προσκυνώ Γνωρίζω Πανιερώτατε ότι η φυγή μου αυτόθεν επροξένησε μεγάλης λύπην εις τους συμπολίτας μου καθότι υστερήθησαν διόλου την οδηγίαν και προστασίας μου και ο αισχροκερδής διοικητής τώρα θέλει εύρει τον καιρόν να τους τυραννή και να τους γυμνώνη επειδή μόνη ή νουθεσία και η σκέψις μου εμπόδιζε τας σκευωρίας και ενεδρεύματά του Έκατατήκετο η ψυχή μου προβλέπουσα τα δεινά οπού μέλλει να δοκιμάση ή πατρίς μου μετά την απουσίαν μου πλήν φοβούμενος και την δολοφονίαν δεν μπορούσα να κάμω άλλέως παρά να φύγω κρυφίως και να έλθω εις Κωνσταντινούπολιν κινώντας αγωγήν κατ αυτού διά να λάβω το δίκαιόν μου το οποίον και έγινε Αλλά μ όλον όπου δεν τον κατέτρεξα εις τας καταχρήσεις του παρά μόνον βιασμένος έλαβα το ήμισυ του δικαίου μου και ευκολίας τυχούσης να ζητήσω άλλοτε και τα μέ νοντα αυτός πάλιν ώς αγνώμων και κακοποιός έβαλε κρυφίως και μου έκαυσαν την οικίαν μου και επομένως καιροφυλακτεί να δολοφονήση και τα τέκνα μου Προβλέπω τους σκοπούς του πλήν δεν ημπορώ να εφεύ ρω τρόπον διά να μετοικήσω αυτόθεν την φαμηλίαν μου διότι είναι ικανός προτού να εύγη έξω των συνόρων τους να στείλη εις τον δρόμον να την δολοφονήση Οθεν απελπισμένος από αυτόν προσμένω την Θείαν πρόνοιαν να κάμη εκδίκησιν περί τούτου Μήνας 26 άχρι τούδε υστερούμαι την φαμηλίαν και πατρίδα μου και Κύριος γινώσκει πότε θέλει αξιωθώ την απόλαυσίν τους Διό παρακαλώ την Πανιερότητά της να προστατεύη την φαμηλίαν μου με όλην την προθυμίαν και οδηγίαν της έως
όπου να λάβωμεν την έξ Ύψους θεραπείαν και ει δυνατόν ας αξιωθώ παρ αυτής ερμηνείαν διά την διάσωσιν αυτόθεν της φαμηλίας μου Ποτέ δεν ήλπιζα εις τοιαύτην ηλικίαν ετών τεσσαράκοντα επτά να υστερηθώ και πατρίδα και φαμηλίαν Περιπλέον ο πατριωτισμός με υπαγορεύει να ενθυμηθώ και την δημιουργημένης και μάλλον ήδη ενεργουμένην Σχολήν της πατρίδος διό και προσφέρω κατά το παρόν δια χειρός του Κωνσταντίνου Παππαδάτου γρόσια χίλια Ν 1000 ώς προοφειλουμένην συνδρομήν βοηθητικών προς αυτήν και ότε τύχη αγαθή βεβαιωθώ την εις τα μείζονα αποκατάστασιν και εκτέλεσιν αυτής της Σχολής του Πανελληνίου υπόσχομαι το κατά δύναμιν όλην να συνεισφέρω πρός καταρτισμών και βελτίωσιν αυτής Της υμετέρας Πανιερότητος όλος εκκρεμής εις τα νεύματά της και πρόθυμος δούλος ΕΜΜ ΠΑΠΑΣ Το Πανιερωτάτω και Θεοπροβλήτα αγίω Σερρών κω κω Χρυσάνθη το σεβασμιωτάτω μοι
Πηγή
