Ο Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος
Ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, φωτισμένη μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγκάλιασε με αγάπη χιλιάδες φυλακισμένους.
Το προσωπικό του σύνθημα ήταν: «Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο».
Ο Γερβάσιος (κατά κόσμον Γεώργιος) Ραπτόπουλος γεννήθηκε το 1931 στον Αιμιλιανό Γρεβενών.
Το 1950 πέρασε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Εγινε κληρικός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης.
Υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Σιδηροκάστρου Σερρών, Θεσσαλονίκης, Σερρών & Νιγρίτης και Κασσανδρείας.
Το 1966 ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Οσία Ξένη» και το 1978 συστάθηκε η «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων».
Εχει επισκεφτεί όλες τις ελληνικές φυλακές και τα σωφρονιστικά καταστήματα στην Αλβανία, στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ, στην Κύπρο, στη Μαδαγασκάρη, στη Ρουμανία, στη Ρωσία, στην Αυστραλία κ.α.
Το ιστορικό της Διακονίας στις φυλακές
Ο Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος, όταν υπηρετούσε στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης, καθιέρωσε ανεπίσημα ως «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ» την Κυριακή της Απόκρεω. Είναι η Κυριακή που διαβάζεται στη Θεία Λειτουργία η Ευαγγελική περικοπή της κρίσεως (Ματθ. 25, 31-46).
Μετέπειτα, καθιερώθηκε ως «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» και υπήχθη ως τομέας της στην Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ», της οποίας ιδρυτής και πνευματικώς Προϊστάμενος είναι ο π. Γερβάσιος.
Με το μήνυμα της ημέρας: «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με» (στίχος 36), άρχισε τις ετήσιες εξορμήσεις αγάπης προς τους «εν φυλακή… ελαχίστους αδελφούς» του Χριστού (στίχος 40) την Κυριακή της Απόκρεω, 5 Μαρτίου 1978.
Στην πρόσκληση του π. Γερβασίου συμμετείχαν 800 Σερραίοι χριστιανοί, που μετακινήθηκαν με 15 Λεωφορεία και Ι.Χ. αυτοκίνητα.
Το πρόγραμμα: Θεία Λειτουργία. Θείο κήρυγμα. Ψυχαγωγική εκδήλωση νεολαίας.
Κατάθεση δεμάτων με είδη ιματισμού, υποδήσεως, καθαριότητας, γλυκισμάτων κ.α. Κατάθεση χρημάτων για αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων.
Χρόνο με χρόνο η συμμετοχή χριστιανών και από την ευρύτερη περιοχή των Σερρών αυξανόταν, ώστε στη δεκαετία της Διακονίας, το 1987, έφθασε τους 5.000 χριστιανούς.
Συμμετείχαν τώρα χριστιανοί και από τις γειτονικές Ι. Μητροπόλεις, όπου ο π. Γερβάσιος υπηρέτησε ως ιεροκήρυξ. Ήτοι, από την Ι. Μητρόπολη Ζιχνών-Νευροκοπίου (1959-1966) και την Ι. Μητρόπολη Σιδηροκάστρου (1966-1974), από όλη τη Μακεδονία και άλλα μέρη.
Μετέπειτα η Διακονία προς τους κρατουμένους πέρασε τα όρια της Μακεδονίας και οι εξορμήσεις πραγματοποιήθηκαν στο Αγροτικό Κατάστημα Ανηλίκων Κασσαβέτειας το 1989 με 3.000 χριστιανούς.
Στην Αγροτική Φυλακή Τίρυνθας το 1990 με 900 χριστιανούς. Στην Αγροτική Φυλακή Χανίων το 1991 με 300 χριστιανούς. Και ύστερα πιο μακριά.
Στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας το 1992 με ναυλωμένο αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών με 99 χριστιανούς, όση και η χωρητικότητα του αεροσκάφους, όπου αυθημερόν, τη Δεύτερη ημέρα του Πάσχα του 1992, αποφυλακίστηκαν με δαπάνη της Διακονίας τέσσερις άποροι κρατούμενοι έναντι 750 κυπριακών λιρών, ήτοι 375.000 δραχμές, γεγονός το οποίο κάλυψε ο ημερήσιος Κυπριακός Τύπος με πρωτοσέλιδα.
Και η πορεία συνεχίζεται
Η αγάπη, η χριστιανική αγάπη, δεν έχει όρια. Αγκαλιάζει όλο τον κόσμο ανεξάρτητα από φυλή και θρησκεία. Πρώτη εξόρμηση, έξω από την Ελλάδα, πραγματοποιείται στο Ισραήλ, όπου κρατούνται Έλληνες, και συμμετέχουν 100 χριστιανοί.
Δεύτερη στην Αιγυπτιακή Φυλακή Ελ-Κανάτερ, το 1998 και το 1999, με αντιπροσωπευτικό αριθμό χριστιανών λόγω των κανονισμών της Αιγύπτου, όπου κρατούνταν οι τρεις ισοβίτες ναύτες του Μότορσιπ «ΘΑΝΑΣΗΣ».
Και στη συνέχεια, το 1999 η Διακονία έκανε το μεγάλο άλμα στο νότιο ημισφαίριο, στις Κεντρικές Φυλακές της Μαδαγασκάρης, με 2.500 κρατουμένους, στους οποίους το Πάσχα εκείνο, ύστερα από την ομιλία του π. Γερβασίου, παρατέθηκε παραδοσιακό ελληνικό πλούσιο πασχαλινό γεύμα και με κόκκινα αυγά και το οποίο γεύμα συνεχιζόταν κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, με δαπάνη της Διακονίας και τη φροντίδα του εκεί Έλληνα Ορθοδόξου Επισκόπου κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.
Και του διαδόχου αυτού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ.
Και οι πορείες συνεχίζονται δύο φορές το χρόνο (Πάσχα, Χριστούγεννα σε όλες τις Ελληνικές Φυλακές και Φυλακές άλλων χωρών).
Πέρα από την ηθική και πνευματική συνδρομή στους κρατουμένους, για τους οποίους μάλιστα έχουν εκδοθεί από την Αδελφότητα «ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ» δεκαέξι βιβλία* με σχετικό περιεχόμενο που βρίσκονται στις βιβλιοθήκες των ελληνικών Φυλακών, και με συγγραφέα τον π. Γερβάσιο, είναι και η αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων με την πληρωμή δικαστικών εξόδων και μέρους της ποινής τους, με ανώτατο όριο προσφοράς 300,00 ευρώ για τον καθένα.
Επιπλέον η Διακονία εξοφλεί και ποινές απόρων φυγοποίνων με το ίδιο χρηματικό ποσό.
Κριτήρια αποφυλακίσεως είναι οι αξιολογήσεις των Κοινωνικών Υπηρεσιών και των Δ/ντών της Φυλακής και των οικείων Αστυνομικών Τμημάτων ή Τμημάτων Ασφαλείας.
Σε κάθε αποφυλακιζόμενο στέλνεται ειδική προσωπική επιστολή της Διακονίας.
Ήδη μέχρι σήμερα έχει δοθεί η ελευθερία σε 14.000 περίπουαπόρους κρατουμένους και φυγοποίνους,οι οποίοι προέρχονται, εκτός από την Ελλάδα, από 80 άλλες χώρες του κόσμου. Το ποσό που καταβλήθηκε συνολικά από το 1978 μέχρι σήμερα είναι περίπου 4.000.000,00 ευρώ.
Επιπλέον η Διακονία αυτή της αγάπης συντρέχει οικονομικά απόρους κρατουμένους σε Φυλακές Εξωτερικού: Γερμανίας. Γαλλίας. Ιταλίας. Αιγύπτου. Αλβανίας. Η.Π.Α. Κογκό. Λιβύης. Μαδαγασκάρης. Νέου Μεξικού. Ταϋλάνδης. Τυνησίας. Βουλγαρίας. Ρωσίας. Ρουμανίας. Ισραήλ. Κύπρου. Ουκρανίας.
Και παρέχει επιδόματα 300,00 ευρώ κάθε μήνα σε παιδιά απόρων κρατουμένων, που κρατούνται σε Φυλακές άλλων χωρών.
Πόροι οικονομικοί της «Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» είναι αποκλειστικά οι συνδρομές Ελλήνων Χριστιανών. Με τη συνδρομή αυτών η Διακονία συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της από το 1978 μέχρι σήμερα. 33 ολόκληρα χρόνια.
Ας σημειωθεί ότι η Διακονία έχει τιμηθεί, στο πρόσωπο του π. Γερβασίου:
1) Δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1996 με Έπαινο. 2001 με Χαλκό μετάλλιο). 2) Δύο φορές από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1992 Έπαινος 4300/1737/22-12-1992, 2001 Παράσημο του Απ. Παύλου Χρυσούς Σταυρός μετά Αστέρος). 3) Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (28-9-06). 4) Από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας-Ελληνική Ραδιοφωνία (Ε.Ρ.Α.) (5-12-2001 Βραβείο). 5) Από το Κέντρο Στήριξης Οικογένειας Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών (2001 Έπαινος Εθελοντικής Προσφοράς). 6) Από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (2002 Ανώτατο Παράσημο Χρυσούς Σταυρός μετά τιμητικού Διπλώματος της Τοπικής Εκκλησίας). 7) Τιμητική πλακέτα από το Δήμο Μίκρας, 2002. 8) Από το Σωματείο Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα Νάουσας, 2001. 9) Από το Σύλλογο Ποντίων Λακκώματος Χαλκιδικής, 2002 κ.λ.π. Από το Δήμο Πολίχνης (4-6-06). Από το Δήμο Κορυδαλλού (26-6-06). Από τη Δικαστική Φυλακή Λαρίσης (30-12-06). Από την Κλειστή Φυλακή Πατρών (11-4-07). Από τις λοιπές Φυλακές. Επίσης από διάφορα Πατριαρχεία (Πολωνίας. Σερβίας. Ρωσίας.) κ.λ.π.
Τέλος, ήταν συγγραφέας 55 βιβλίων και εκδότης πέντε χριστιανικών εντύπων από το 1964.
Εξέδιδε και το πολυσέλιδο τριμηνιαίο Περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ», με το οποίο ενημερώνονται οι συνδρομητές της Διακονίας σχετικά με την όλη δραστηριότητα και τον αριθμό αποφυλακιζομένων απόρων κρατουμένων.
Το προσωπικό του σύνθημαι: «Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο».
Και η προσευχή του: «Κύριε,
Μάθε μας ν’ αγαπήσουμε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν. Κάνε μας να υποφέρουμε με τον πόνο των άλλων. Μην επιτρέψεις πια να ευτυχούμε μόνοι μας… Δος μας την αγωνία της παγκόσμιας δυστυχίας και φύλαξέ μας από τη λησμονιά των άλλων».
Τα βιβλία με θέμα τους κρατουμένους είναι τα εξής
1) Ωραίες πορείες με το λαό του Θεού.
2) Ένας βασιλιάς στη Φυλακή.
3) Δέκα αδέλφια στη Φυλακή.
4) Ένας ληστής γίνεται άγιος.
5) Σε αναζήτηση του ληστή.
6) Ο Φυλακισμένος Χριστός.
7) Άγιοι μπροστά σε ληστές.
8) Το τραγικό τέλος ενός βασιλιά και του λαού του.
9) 37 χρόνια στις Φυλακές της Βαβυλώνας.
10) Καλημέρα, κρατούμενοι.
11) Από τον Άμβωνα των κρατουμένων.
12) Τελευταία ομιλία του Χριστού.
13) Ιερά Μονή Ληστών.
14) Άγιοι Βάρβαροι.
15) Γιατί πήγα στον Πάσσαρη.
16) Ληστές του Παραδείσου.
Ὁ π. Γερβάσιος, κατά τή διάρκειατῆς πολυετοῦς ἱερατικῆς του διακονίαςστήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μεταξύτῶν ἄλλων Μητροπόλεων, ἐργάσθηκεὡς ἱεροκήρυκας ἐπί μιά ὀκταετία(1966-1974) καί στήν ἀκριτική Ἱ. Μη-τρόπολη Σιδηροκάστρου,στό ΝομόΣερρῶν. Πέρασαν ἀπό τότε πολλά χρό-νια. Ἦταν νέος τότε. Γεμάτος παλμό καίζωντάνια. Καί εἶναι πολιός γέρονταςσήμερα. Ἀλλά μέ τόν ἴδιο παλμό καί τήνἴδια φλόγα στήν ψυχή, ὅπως τότε.Ἴσως καί πιό πολύ τώρα. Τώρα, πούβλέπει τό χρόνο τῆς ζωῆς του συνε-σταλμένο, βιάζεται περισσότερο νά κά-νει τό καλό στόν κόσμο, μή φύγει ἀπότή ζωή γιά τόν οὐρανό χωρίς ἔργα ἀγά-πης καί προσφορᾶς. Γιατί μέ τά ἔργατῆς ἀγάπης, λέει, καλλιεργεῖ κανείς τήνψυχή του, τήν κάνει εὐαίσθητη στόνπόνο τοῦ ἄλλου, τήν γεμίζει μέ ἅγια καίἱερά αἰσθήματα, τήν ἁγιάζει. Πέρασαν πολλά χρόνια ἀπό τότε! 45χρόνια! Οἱ νέοι ἔγιναν γέροντες καί οἱγέροντες ἔφυγαν ἀπό τή ζωή. Μά τόπέρασμά του ἀπό τό Σιδηρόκαστροδέν ξεχάστηκε ποτέ!Γιατί ἦταν τόπέρασμα ἑνός ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὁὁποῖος τούς μίλησε γιά τήν ἀγάπη τοῦΘεοῦ καί τήν ἀγάπη στόν πλησίον.Εἶναι οἱ δυό ἀπαραίτητες φτεροῦγεςστήν πνευματική ζωή, γιά νά μπορεῖ ἡψυχή νά πετᾶ στά ψηλά· στά ὡραῖα καίστά μεγάλα, ὥσπου νά φθάσει κοντά σ’Ἐκεῖνον πού εἶναι ἡ ὡραιότητα, ἡἀσύλληπτη ὀμορφιά, τό ἀνέκφραστοκάλλος τῆς οὐράνιας βασιλείας. Ἔτσι,συνοδοιπόροι του στίς ὡραῖες πορεῖεςμέ τό λαό τοῦ Θεοῦ πρός τίς Φυλακέςτῆς πατρίδος μας ἦταν πάντοτε καί χρι-στιανοί ἀδελφοί ἀπό τήν Ἱ. ΜητρόποληΣιδηροκάστρου. Ἀκολουθοῦσαν τόνπρώην ἱεροκήρυκά τους στό χρέος τῆςἀγάπης γιά τόν πάσχοντα συνάνθρωπόμας, ἔτσι ὅπως τούς εἶχε διδάξει, ὅτι πίστη χωρίς ἔργα δέν εἶναι πίστη ζωντανή. Εἶναι νεκρή.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ὁὁποῖος ποιμαίνει τή Μητροπολιτικήτου Περιφέρεια ἀπό τό 2001, ἐρχόμε-νος σέ ἐπαφή μέ τούς πιστούς του καίσυζητώντας μαζί τους, εἶδε τή μεγάλητους ἀγάπη γιά τόν π. Γερβάσιο. Καίτήν εὐγνωμοσύνη τους γιά ὅσα τούςἔμαθε. Γιά ὅσα ἔζησαν κοντά του. ὉΠοιμενάρχης τους εἶναι ἄνθρωπος μέεὐγένεια. Μέ ἀγάπη. Μέ χαρακτήραἀνώτερο. Μέ συνέπεια. Μέ πολλή γλυ-κύτητα στή συμπεριφορά του. Καί μέταπείνωση στό φρόνημά του. Δέν δι-στάζει νά ἀναγνωρίσει τήν προσφοράἑνός κληρικοῦ στό ἔργο τοῦ Θεοῦ καίνά τό ἐπαινέσει, ἀφοῦ ὅλοι οἱ κληρικοίἐργάζονται μέσα στήν Ἐκκλησία, πούεἶναι «μία, ἁγία καί ἀποστολική», γιάτή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τή σωτηρία ὅλων.Ἔτσι, ὁ σεμνός καί ἁπλός Ἱεράρχης κ.ΜΑΚΑΡΙΟΣ συνεργάστηκε μέ ἐνθουσιασμό καί καλή διάθεση μέ τόν ἐπίσηςἐκλεκτό ἄνδρα κ. Φώτιο Δομουχτσίδη, Δήμαρχο τοῦ Δήμου Σιντικῆς,ἀντιστράτηγο ἐ.ἀ., μέ ἕδρα τό Σιδη-ρόκαστρο. Καρπός αὐτῆς τῆς συνεργα-σίας ἦταν ἡ κοινή ἀπόφαση νά καλέ-σουν στό Σιδηρόκαστρο τόν π. Γερβά-σιο, γιά νά δώσουν τήν εὐκαιρία στόλαό τους νά τόν ξαναδοῦν ἀνάμεσάτους, νά τόν χαροῦν, νά ζωντανέψουνοἱ ἀναμνήσεις τους, νά νιώσουν τούς Ἄρχοντές τους κοντά τους. Ἔτσι, τήν Κυριακή, 6 Νοεμβρίου, ὁπ. Γερβάσιος κλήθηκε νά συλλει-τουργήσει στό Μητροπολιτικό ΝαόΕὐαγγελιστρίας μαζί μέ ἄλλους ἱε-ρεῖς, μέ προεξάρχοντα τόν Ποιμε-νάρχη τους. Παρά τό πλῆθος τῶνἐκκλησιασθέντων, ὑπῆρχε ἐντυπωσια-κή ἡσυχία καί εὐλάβεια σέ ὅλη τή διάρ-κεια τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας.
Πρίν ἀπό τήν ἀπόλυση, ὁ Σεβα-σμιώτατος κ. ΜΑΚΑΡΙΟΣ ἀπευθυνόμενος στούς πιστούς ἀναφέρθηκε στό τιμώμενο πρόσωπο ἐκείνης τῆς ἡμέρας, στόν ἀγαπητό καί σεβαστό σέ ὅλους π.Γερβάσιο, «τόν καλό ἐργάτη τοῦΕὐαγγελίου, πού ἀνάλωσε τή ζωήτου στή διακονία τοῦ λαοῦ διατρέ-χοντας χιλιάδες χιλιομέτρων, γιά νάσταθεῖ κοντά στούς πονεμένους.Αὐτόν τόν κληρικό τιμοῦμε ἰδιαιτέ-ρως σήμερα γιά τήν προσφορά τουστή Μητρόπολή μας, κυρίως ὅμωςγιά τό παράδειγμα ζωῆς πού μᾶςἔδωσε...», εἶπε μεταξύ ἄλλων ὁ Σεβα-σμιώτατος. Στή συνέχεια, ἔδωσε τό λό-γο στόν π. Γερβάσιο, ὁ ὁποῖος ἀπευθύν-θηκε στό ἐκκλησίασμα φανερά συγκι-νημένος γιά τό ἀντάμωμα μαζί τουςὕστερα ἀπό 45 χρόνια. Στό τέλος ὁ Σε-βασμιώτατος παρέδωσε στόν π. Γερ-βάσιο ὡς ἄλλη τιμητική πλακέτα δύοἱστορικά ἐνθύμια:Μιά φωτογραφίασέ κορνίζα, τῆς δεκαετίας τοῦ 60, τήνὁποία ἀνέσυρε ἀπό τά Ἀρχεῖα τῆς Μη-τροπόλεως. Ἦταν μιά ἀναμνηστικήφωτογραφία κατά τή διάρκεια τῆς πε-ζοπορίας τοῦ π. Γερβασίου ἀπό τό Σι-δηρόκαστρο σέ χωριά τῆς Μητροπόλεως, τόν ὁποῖο συνόδευαν νέοι καί ἐνή-λικες παρά τήν πυκνή χιονόπτωση. Μιάἀπόδειξη τοῦ κοπιαστικοῦ ἔργου τοῦ εραποστόλου ἱεροκήρυκα. Καί ἕναἔγγραφο Πρόγραμμα τοῦ ἔτους 1968μέ τίς Θ. Λειτουργίες καί τά κηρύγματαὅλων τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου τῆςἹ. Μητροπόλεως τότε. Ἡ χειρονομίατοῦ Σεβασμιωτάτου συγκίνησε ὅλουςτούς πιστούς. Μετά τή Θ. Λειτουργία ὁ π. Γερβά-σιος διένειμε τό Ἀντίδωρο στό ἐκκλη-σίασμα καί κατόπιν οἱ κυρίες τῆς Ἐνο-ρίας παρέθεσαν πρός τιμήν τοῦ π. Γερ-βασίου καί ὅσων τόν ἀκολουθοῦσαν,πλούσιο πρωινό στό Πνευματικό Κέ-ντρο τοῦ Ναοῦ. Στή συνέχεια πραγματοποιήθηκεἐκδήλωση τιμῆς γιά τόν π. Γερβάσιοστήν αἴθουσα τῆς ΧριστιανικῆςἙστίας ἀπό τό Δῆμο Σιντικῆς. Ἡαἴθουσα κατακλύστηκε ἀπό πλῆθοςκόσμου ὄχι μόνον ἀπό τό Δῆμο, ἀλλάκαί ἀπό τήν πόλη τῶν Σερρῶν, πού δια-τηρεῖ ἰδιαίτερους πνευματικούς δε-σμούς μέ τόν π. Γερβάσιο γιά πολλούςλόγους. Παρέστησαν στήν ἐκδήλωσηκαί οἱ Δήμαρχοι Ἡρακλείας κ.ΚΛΕΆΝΘΗΣ ΚΟΤΖΑΚΙΑΧΊΔΗΣ καίΝ. Ζίχνης κ. Ἀνδρέας Δαϊρετζῆς. Ἡ Χορωδία τῶν Κυριῶν τῆς Ἱ. Μη-τροπόλεως, μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβα-σμιωτάτου, ὀμόρφηνε ἰδιαίτερα τήνἐκδήλωση μέ τούς ὕμνους καί τά τρα-γούδια-ἀφιε-ρώματα στήνἀγάπη καί στόἔλεος, ὅπωςταίριαζε στόπνεῦμα τῆςἐκδήλωσης. Ὁ Σεβασμιώ-τατος προ-σ φ ω ν ώ ν τ α ςτούς παρόντες ἀδελφούς ἀναφέρθηκε συνοπτικά στόἔργο τοῦ π. Γερβασίου, ἐκφράζονταςτόν ἀπεριόριστο θαυμασμό του καί τήνἐκτίμησή του γι’ αὐτό, καί στή στενήσυνεργασία του μέ τόν κ. Δήμαρχο γιάτή διοργάνωση αὐτῆς τῆς ἐκδήλωσης. Ἐκ μέρους τοῦΔημοτικοῦ Συμ-βουλίου ὁ Δήμαρ-χος κ. Φώτιος Δο-μουχτσίδης ἀνα-φέρθηκε εὔστοχακαί περιεκτικά στήζωή καί τό ἔργοτοῦ π. Γερβασίουὄχι μόνο στόΔΗΜΟ τους, ἀλλάκαί γενικότερα μέ-σα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήνὁποία διακόνησε μέ φόβο Θεοῦ καί ἀγά-πη πολλή. Ἡ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΩΝΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ «Ὁ Ἅγιος Ληστήςτοῦ Γολγοθᾶ», στή μακρά πορεία τηςτῶν 40 χρόνων, δόξασε τήν ὈρθόδοξηἘκκλησία μας καί διαφήμισε τήν Ἑλλά-δα στά πέρατα τῆς γῆς. Καί στό τέλοςτῆς ὁμιλίας του τοῦ ἀπένειμε τιμητική πλακέτα.
Ὁ π. Γερβάσιοςἀναφερόμενος σ’ἐκεῖνα τά χρόνια τῆς νιότης του στό Σιδηρόκαστρο, τάγεμάτα δράση καίζωή, εὐχαρίστησεὅλους ὅσοι τόν συ-μπαραστέκοντανμέ τήν παρουσίατους δίπλα του καίκοπίαζαν μαζί τουγιά τήν πνευματι-κή ἀφύπνιση καίκαλλιέργεια τοῦ λαοῦ τῆς ὑπαίθρου.Τόν ἔκαναν νά νιώθει ὅτι εἶναι «Σιδηροκαστρινός». Καί στή συνέχεια ἀνέ-φερε συγκινητικές ἐμπειρίες του ἀπότή μακρόχρονη διακονία του στούς χώ-ρους τῶν Φυλακῶν σ’ ὅλον τόν κόσμο,τό περιθωριοποιημένο αὐτό κομμάτιτῆς κοινωνίας μας.
Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἦταν λιτή μέν,ἀληθινή ὅμως καί γι’ αὐτό μεγαλει-ώδης καί συγκινητική. Οἱ ἐκδηλώσεις τῶν ἀνθρώπων πού ὠφελήθηκανστή ζωή τους ἀπό τό πέρασμα τοῦ π.Γερβασίου ἦταν αὐθόρμητες καί πολύἀνθρώπινες. Γιατί ἦταν βγαλμένες ἀπότήν καρδιά τους. Ἀπό τό παρελθόν πούσφράγισε πνευματικά τή ζωή τους.
Στό τέλος, στήν Ἱερά Μονή Ἁγ. Κη-ρύκου καί Ἰουλίττης Σιδηροκάστρου,παρατέθηκε ἑορταστικό γεῦμα ἀπό τόνΣεβασμιώτατο μέ πνευματική συζήτη-ση μεταξύ τῶν συνδαιτημόνων.Εἴθε ὁ Θεός νά εὐλογεῖ πάντοτετούς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου καί τόἔργο τους, ὅταν αὐτό γίνεται μέπνεῦμα ἀγάπης καί ταπεινοφροσύ-νης γιά τή δόξα Του καί τή σωτηρίατῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίουςἘκεῖνος ἀγάπησε «μέχρι θανάτου,θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιπ. 2, 9).ΑΜΗΝ.
