Ο πλάτανος 1100 ετών στον Παραπόταμο

Ο πλάτανος  1100 ετών στον Παραπόταμο

Ο πλάτανος του Παραποτάμου είναι από τα γηραιότερα δέντρα της Ελλάδος και ίσως της Ευρώπης.

Η ηλικία του, ανέρχεται στα 1100 χρόνια και βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού

Η περίμετρος του κορμού του ανέρχεται στα 10.60 μέτρα, και η ηλικία του υπολογίζεται στα 1100 χρόνια, σύμφωνα με τους δασολόγους,

καθώς οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι σε κάθε μέτρο αντιστοιχούν 100 χρόνια.

Είναι ογκώδης, έχει τεράστια κλαδιά και πυκνή φυλλωσιά, που καλύπτει όλη την πλατεία.... ενώ η κώμη του είναι τόσο μεγάλη

ώστε είναι δυσχερής η μέτρησή της.Αυτό που ίσως δεν έχει ληφθεί υπ’ όψιν για την ηλικία του δέντρου

είναι ότι οι ρίζες του ξεκινούν 4-5 μέτρα κάτω από το πλακόστρωτο της πλατείας.

Ένα μεγάλο μέρος του κορμού βρίσκεται «μπαζωμένο» εδώ και πολλά χρόνια σε βάθος τουλάχιστον 3-4 μέτρων

Κάτω από την πλατεία, όπως επίσης φαίνεται στις φωτογραφίες, υπάρχη ενα πηγάδι βάθους 3,5-4μέτρων.

Όσοι γνωρίζουν την γύρω περιοχή λένε ότι ο πλάτανος οφείλει το μέγεθος και τη μακροζωία του στο πηγάδι,

πάνω στις οποίες έχει απλώσει τις ρίζες του.

Ο θεόρατος γέρο πλάτανος, σα χουβαρντάς που είναι, σκορπάει απλόχερα τις καταπράσινες φυλλωσιές του και μας δωρίζει,σε τούτα τα καλοκαιρινά απομεσήμερα, το βαθύ ίσκιο του.

«Σύμφωνα με τους δασολόγους, ο πλάτανος του Παραποτάμου, στη σημερινή του κατάσταση (μετά την επίχωση),έχει στηθιαία περιφέρεια 10,60 μέτρα και συγκαταλέγεται στα 50 μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης.

Όπως αναφέρει ο Ολλανδός δασολόγος, Jeroen Pater, στην Ευρώπη υπάρχουν 200 δέντρα με στηθιαία μεγαλύτερη των 10 μέτρων.

Eίναι σήμα κατατεθέν του χωριού μας αυτός ο πλάτανος.

Νομίζω ότι υπάρχουν και κάποια γραπτά κείμενα παλιών περιηγητών (ακόμη και επί τουρκοκρατίας) από όπου μπορούμε να αντλήσουμε πληροφόρηση.

Ψάχνουμε και... βλέπουμε.

Καλύπτει με το φύλλωμά του την μεγάλη πλατεία, ενώ ο εντυπωσιακός κορμός του χρειάζεται πάνω από δέκα ανθρώπους για να τον αγκαλιάσουν...Εσωτερικά το δέντρο εχει μια μεγάλη κουφάλα στην οποία χωράνε 3-4 παιδιά του δημοτικού.

Αποτελεί από μόνος του ένα ολόκληρο οικοσύστημα και είναι πόλος έλξης για τους επισκέπτες του χωριού που έρχονται από μακριά για να τον θαυμάσουν...

Το αιωνόβιο πλατάνι 1100 ετών έχουν βάλει στον στόχο άγνωστοι που θέλησαν να το αποξηράνουν, ενώ αυτό αποτελούσε για χρόνια πηγή ζωής της πλατείας του χωριού.

Το πανέμορφο πλατάνι βρέθηκε να καίγεται, αφού κάποιοι περιέλουσαν με βενζίνη το εσωτερικό του κορμού του και όλως τυχαίως το εντόπισαν διερχόμενοι που ειδοποίησαν την δημοτική αρχή που έσπευσε με υδροφόρες όπως και η πυροσβεστική, αγωνιζόμενη για τη διάσωσή του.

Το μυαλό κάποιων συνδυάζεται με μύθους που αναπτύσσονται σε κύκλους χρυσοθήρων ότι στις ρίζες του πλατάνου αυτού υπάρχει θαμμένος θησαυρός

με αποτέλεσμα κάποιοι να έχουν θέσει ως στόχο την …εξόντωσή του.

Η πρώτη επιβεβαιωμένη αναφορά στις γραπτές πηγές για την περιοχή χρονολογείται στον 12ο αιώνα.

ο Αραβας γεωγράφος AL IDRISI , που επισκέφτηκε την περιοχή, την περιγράφει σαν μία ευφορη περιοχή, με αμπέλια, καρποφόρα δέντρα,

καλλιεργήσιμη πεδιάδα. Με τα λόγια αυτα περιέγραψε και ο Τουρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπί στο πέρασμά του απο εκει, το 1665 μ.Χ.

Στις απογραφές που εγιναν στα χρόνια του Μεχμέτ Β’ 

( 1464/65 και 1478/79 μ.Χ.)αναφέρεται οτι στη περιοχή υπήρχαν 321 χριστιανικά σπίτια, 86 μουσουλμανικά και συνολικό πληθυσμό 2.364 κατοίκους. Οι μαχαλάδες της ήταν 12.

Ο παραπόταμος Κερκινίτης είναι το ποτάμι που είναι στην είσοδο του χωριού από τον οποίο πήρε την ονομασία της και η σημερινή λίμνη.

 Η σημερινή λίμνη Κερκίνη βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Πρασσιάδας ή Κερκινίτιδος λίμνης η οποία τροφοδοτούνταν από τον

Στρυμόνα που σύμφωνα με τον Ηρόδοτο αλλά και τους άλλους ιστορικούς της αρχαιότητας διέρρεε την περιοχή μέχρι την Ηδωνίδα πόλη

των Εννέα Οδών, δηλαδή ως την περιοχή της σημερινής Αμφίπολης. Εκεί ρίχνει τα νερά του και ο παραπόταμος, Κερκινίτης του οποίου οι πηγές είναι στο όρος Κερκίνη(Μπέλλες) και στο όρος Κρούσια. 

Από τότε η περιοχή είναι γνωστή για την πλούσια χλωρίδα και πανίδα της αναφέρεται μάλιστα και ενα περιστατικό σύμφωνα με το οποίο τα λιοντάρια της περιοχής

επιτέθηκαν στις καμήλες του στρατού του Ξέρξη κατά τους  Μηδικούς πολέμους.

Ονομάζεται «Ο Πλάτανος του Πολεμιστή» διότι σύμφωνα με την παράδοση, λέγεται ότι το φύτεψε ενας στρατιώτης το 992 μ.Χ. του οποίου η καταγωγή ήταν  

από την περιοχή λίγο καιρό πριν πάει για να πολεμήσει τους Σλάβους του Σαμουήλ του οποίου η εισβολή στη Μακεδονία ταρακούνησε την αυτοκρατορία.

Λέγεται οτι έλαβε μέρος στην εκστρατεία του Βασιλείου Β΄Βουλγαροκτόνου. Η εκστρατεία αυτή του Βασιλείου διήρκεσε τέσσερα χρόνια.

Ο Βασίλειος γνώριζε πώς ο στρατός των Βουλγάρων, ήταν ισχυρότερος από τον Ελληνικό

γι’ αυτό επισκέπτονταν ο ίδιος τα Ελληνικά φρούρια και οχυρά στην Βαλκανική, έδινε προσωπικά οδηγίες στους διοικητές τους,

τούς εμψύχωνε και τούς κατεύθυνε ως προς το είδος του πολέμου πού έπρεπε να διαλέξουν απέναντι στους αντιπάλους.

Αυτός ο πόλεμος βασιζόταν σε αιφνιδιαστικές επιθέσεις και αναδιπλώσεις στα οχυρά, σε συνεχείς παρενοχλήσεις των βουλγαρικών στρατευμάτων χωρίς να εκτίθενται σε σοβαρούς κινδύνους οι ίδιοι. Μέχρι το 995, ο Βασίλειος συνέχισε τον ανταρτοπόλεμο του μη δίνοντας στον Σαμουήλ την ευκαιρία να αντιπαρατεθούν σε ανοικτό πεδίο.

- Κεσόγλου Χρήστος