Το "Τηλεφωνικό Κέντρο" του ΟΤΕ Σερρών, 1967-68
Το Τηλεφωνικό κέντρο του ΟΤΕ Σερρών, 1967-68. Επεξεργασμένη φωτογραφία.
Το Τηλεφωνικό κέντρο του ΟΤΕ Σερρών, 1967-68
Τηλεφωνήτριες στον "μεταλλάκτη", η πρώτη είναι η Φραξούλα Τσολάκη, με το άσπρο φόρεμα είναι η Ευτυχία Φραγκεδάκη, η σκυμμένη είναι η Γεωργία Χαραλαμπίδου
Ο μονοκορδόνιος μεταλλάκτης κατασκευάστηκε στην Πολωνία αρχές δεκαετίας του ΄60, και περίπου εκείνη την εποχή ήρθε και στην Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος μεταλλάκτης που βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών είναι μοντέλο του 1968. Είναι χειροκίνητος και εξυπηρετεί δύο εισερχόμενες κλήσεις και διανέμει τη γραμμή σε 5 εξερχόμενες.
Τα ζεύγη κορδονιών που καταλήγουν σε βύσματα, η «μανιβέλα», το μικρόφωνο και το ακουστικό της τηλεφωνήτριας,συναρμολογούνται σε πίνακα ο οποίος έχει σχήμα ντουλαπιού. Η επικοινωνία μεταξύ 2 συνδρομητών επιτυγχάνεται με την εισχώρηση του βύσματος στην κυψέλη από την τηλεφωνήτρια.
Χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε μικρές Κοινότητες, διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, όπου είχε ένα ο πρόεδρος, ο παππάς κλπ.
Ο δίσκος επιλογής που διακρίνεται στο κέντρο του μεταλλάκτη, χρησιμοποιούνταν για την κύρια κλήση, π.χ. Αθήνα και το μανιατό (μανιβέλα) στην πλαϊνή πλευρά για τη διανομή της κλήσης στις άλλες γραμμές.
Ακριβώς πριν από 90 χρόνια, την 1η Αυγούστου του 1931 έγινε ένα πολύ μεγάλο βήμα για την εδραίωση της τηλεφωνίας στην Ελλάδα.
Η Ανώνυμος Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρία (ΑΕΤΕ), ο οργανισμός – πρόδρομος του ΟΤΕ, ξεκίνησε τις δραστηριότητες της φέρνοντας την επανάσταση των νέων αυτόματων τηλεφώνων, των συσκευών δηλαδή με τις οποίες μπορούσες να καλέσεις απευθείας κάποιον άλλο συνδρομητή, χωρίς την παρέμβαση τηλεφωνήτριας και τηλεφωνικού κέντρου.
Δυστυχώς όμως το «κάθε αρχή και δύσκολη» βρήκε μεγαλειώδη επιβεβαίωση σε αυτήν την μεγάλη επανάσταση για τις τηλεπικοινωνίες Ελλάδα. Λίγες ημέρες μετά την «πρεμιέρα» τους τα αυτόματα τηλέφωνα είχαν εξελιχθεί σε «βάσανο».
Φωτογραφία
