Άγιοι Κοδράτος, Ανεκτός, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης, 10 Μαρτίου

Eις τον Kοδράτον.

Τῶν δυσσεβῶν τὴν πίστιν ὕβρεσι πλύνας

Τμηθεὶς Κοδρᾶτε σῶν ἀφ' αἱμάτων πλύνῃ.

Eις τον Άνεκτον, Παύλον και Διονύσιον.

Γνωστοῖς Ἄνεκτον σὺν δυσὶ κτείνει ξίφος,

Οἷς οὐκ ἀνεκτὸν μὴ θανεῖν Θεοῦ χάριν.

Eις τον Kρήσκεντα και Kυπριανόν.

Ὁρῶν καταθνῄσκοντα Κρήσκεντα ξίφει,

Σπεύδει σὺν αὐτῷ Κυπριανὸς τεθνάναι.

Ἀμφὶ δεκάτῃ Κοδρᾶτον ξίφος ἐγκατέπεφνε.

Οι Άγιοι Κοδράτος, Άνεκτος, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης οι Μάρτυρες ήταν φίλοι και μαρτύρησαν κατά τον διωγμό των αυτοκρατόρων Δεκίου (249-251 μ.Χ.) ή Ουαλεριανού (253-259 μ.Χ.) στην Κόρινθο, όταν ηγεμόνας της Ελλάδος ήταν ο Ιάσων.

Στό Μηνολόγιον τοῦ αὐτοκράτορος Βασιλείου Βύ ἀναφέρεται ὅτι ἀπό τούς Χριστιανούς, ὅσοι μέν εἶχαν συλληφθεῖ σφαγιάζονταν, ὅσοι ὅμως ἔφευγαν ἐκρύβονταν στά ὄρη, γιά ὅσο διάστημα ἐχρειαζόταν. ῎Ετσι καί μητέρα τοῦ Κοδράτου, πού καταγόταν ἀπό τήν πόλη τῶν Κορινθίων, ἔφυγε γιά τό ὄρος καί ἐκρυβόταν. Καί καθώς ἦταν ἔγκυος, ἐγέννησε υἱό πού τόν ὀνόμασε Κοδράτο. Στή συνέχεια, ἀφοῦ ἔζησε γιά λίγο, ἀπέθανε, ἐγκαταλείποντας τόν υἱό της βρέφος. Αὐτός ἐτρεφόταν ἀπό τά νέφη πού συνενώνονταν ἐπάνω ἀπό αὐτόν καί τόν ἐπότιζαν. ῾Ο Κοδράτος, ἀφοῦ ἐμεγάλωσε, ἐδίδασκε τή χριστιανική πίστη στόν ῎Ανεκτο, τόν Κρήσκεντα, τόν Κυπριανό, τόν Παῦλο καί τόν Διονύσιο, πού εἶχαν στό μεταξύ καταφύγει κοντά του. ῞Ομως οἱ ῞Αγιοι ῎Ανεκτος, Κρῆσκος, Κυπριανός καί Παῦλος συνελήφθησαν, ἐπειδή ἦσαν Χριστιανοί. ῾Ο γεμόνας ᾿Ιάσων προσπάθησε μέ διάφορους τρόπους νά τούς δελεάσει καί νά τούς πείσει νά ἀπαρνηθοῦν τή χριστιανική τους πίστη καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. ᾿Εκεῖνοι ὁμολόγησαν μέ πνευματική ἀνδρεία τόν Χριστό, ἐβασανίσθηκαν καί τέλος ἀποκεφαλίσθηκαν.

῎Ετσι εἰσῆλθαν οἱ ῞Αγιοι Μάρτυρες στή χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεο.

Ο ῞Αγιος Μάρτυς Διονύσιος κατηγορήθηκε στόν γεμόνα τῆς Κορίνθου ὅτι δέν ὑπακούει στή διαταγή τῶν βασιλέων καί ὅτι περιφρονεῖ τούς θεούς, κηρύττοντας κάποιον ἄλλο Θεό ᾿Εσταυρωμένο καί λέγοντας ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί τῆς θάλασσας καί ὅλων ὅσα ὑπάρχουν μέσα σέ αὐτά, Αὐτός πού πρόκειται νά ἔλθει ἀπό τόν οὐρανό καί νά κρίνει μέ δόξα ζωντανούς καί νεκρούς καί νά ἀνταποδώσει στόν καθένα σύμφωνα μέ τά ἔργα του. Γι αὐτό, ἀφοῦ συνελήφθη καί ἐδέθηκε μέ ἁλυσίδες, ἐπαρουσιάσθηκε στόν ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος προσπαθοῦσε νά τόν ἐξαναγκάσει πότε μέ κολακεῖες καί πότε μέ ἀπειλές νά ἀπαρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα. ῞Ομως ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Διονύσιος ὁμολογοῦσε τόν Χριστό μέ μεγάλη φωνή. ῎Ετσι ἐσφαγιάσθηκε μέ μαχαίρι καί ἐτελειώθηκε ὁ πρόσκαιρος βίος του.

Λειτουργικά κείμενα

Ἀπολυτίκιον  

Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.

Ἐξάριθμος χορός, τῶν Χριστοῦ Ἀθλοφόρων, ὑμνείσθω εὐσεθῶς, μελωδίαις ᾀσμάτων, Κοδράτος καὶ Ἄνεκτος, Παῦλος καὶ Διονύσιος, καὶ σὺν Κρήσκεντι, Κυπριανὸς ὁ θεόφρων τὴν Τριάδα γάρ, διηνεκῶς δυσωπούσιν, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Έτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ὡς λαμπάς ἑξάφωτος ἐν τῇ Κορίνθῳ, καρτερῶς ἀθλήσαντες, ὤφθητε Μάρτυρες σοφοί, φωταγωγοῦντες ταῖς χάρισι, τῆς Ἐκκλησίας ἀπαύστως τό πλήρωμα.