«Τῆς γυναικός, τοῦ ἔρωτα τοῦ οἴνου καὶ τοῦ γέλωτα» μουσική παράσταση στο Νέο Πετρίτσι, 2024

«Τῆς γυναικός, τοῦ ἔρωτα τοῦ οἴνου καὶ τοῦ γέλωτα» μια μουσική παράσταση στο Νέο Πετρίτσι, την 1η του Μάρτη του 2024

Με ἄσματα & πικάντικες παραδοσιακὲς ἱστορίες, περὶ λαγνείας & ἡδονῆς, αὐστηρῶς ἀκατάλληλον δι' ανήλικους & καλῶς ἦρθες Ἀποκριά

Στο τραγούδι-κρουστά ήταν η Ιωάννα Λιθαρή, στο πιάνο-τραγούδι ο Μάριος Τσομπανίδης και στην αφήγηση ιστοριών η Βασιλική Δαλίσκα.

Όταν η Τέχνη βρίσκει εστία στα Καφέ...

                         τότε ανθεί στο "Καθ' οδόν"...

                                και ευφραίνει με ιστορίες της Παράδοσης...

Κι αφού ο Πολιτισμός δε βρίσκει στέγη στα αρχιτεκτονήματα που του έχτισε η Ιστορία, είπαν ένα πρωί τα Καφέ να τον καλέσουν στις εστίες τους και να του δώσουν τιμητική θέση στο κεφαλοτράπεζο. Κι άρχισε τούτη η συνήθεια από κάποιες πόλεις κι απλώθηκε στην επαρχία, έτσι, για να σκάσει η κακούργα η εξουσία, που μετατρέπει τους χώρους του Πνεύματος σε δημόσιες υπηρεσίες ή τους εγκαταλείπει στο έλεος του Χρόνου... Βλέπετε η γραφειοκρατία είναι πιότερο χρήσιμη από τις Τέχνες, Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου...

Καλέ, με γκρίνια άρχισα πάλι... τι μ' έπιασε πρωινιάτικα...

Ας επιστρέψω στο χτεσινό βράδυ, εκεί, στο Νέο Πετρίτσι, στο Καφέ "Καθ' οδόν", μια ζεστή φωλιά για τους ανθρώπους που αγαπούν την πόσιν, την εκλεκτή ψυχαγωγία και τον Πολιτισμό. Το νιώθεις αυτό με το έμπα σου στον χώρο: καταντικρύ σου μια βιβλιοθήκη που  σε  καλωσορίζει υποσχόμενη ποικίλες αναγνώσεις, στην αίθουσα ολάκερη μια λιτή αισθητική, οι οικοδεσπότες και το προσωπικό χαμόγελο κι  ευγένεια, όχι κείνα τα επιτηδευμένα του εμπορίου, αλλά πλατιά, σαν την αύρα της φιλοξενίας...

Η πρόσκληση σαφής! Εν αρχή ο τίτλος:

           "Της γυναικός, του έρωτα,

            του οίνου και του γέλωτα"

Πιο κάτω η επεξήγηση:

            "΄Ασματα και πικάντικες παραδοσιακές ιστορίες

              περί λαγνείας και ηδονής,

              αυστηρώς ακτάλληλον δι' ανηλίκους

              και καλώς ήρθες Αποκριά."

Το δρώμενο ήταν χάρμα Μουσικής και Λόγου, διονυσιακή σκευή που διανύει τους αιώνες και φτάνει στο σήμερα...

Το παραμύθι βγήκε από τις κάμαρες της Λαογραφίας και ήρθε στην παρέα μας, Ανατολή και Δύση σ' ένα σφιχτό αγκάλιασμα. Εδώ ο παππούς μου ο Αριστοφάνης έβαλε το χέρι του, από κοντά κι ο Ορφέας, γενήκαν ένα τα άσματα με την Υποκριτική, δέσιμο πιο αρμονικό δε θα μπορούσαν να σκηνοθετήσουν.

Μέγιστη επιτυχία η πλέξη της αφήγησης με τα τραγούδια, λες και οι παλαιές ιστορίες γέννησαν τους τωρινούς στίχους, έσμιξε η παραμυθού η Σεχραζάτ με τον Θεοδωράκη, τον Σπανό, τον Σαββόπουλο, τους συγκαιρινούς μας μουσουργούς...

Αφηγήτρια η ηθοποιός Βασιλική Δαλίσκα.

Άρθρωση καθάρια, κινήσεις εύστοχες, άνεση στη χρήση του σκηνικού χώρου, αύρα αριστοφανική, ευθύβολη αμεσότητα. Συνομιλούσε με τον κόσμο, έβγαζε μαιευτικά το γέλιο, ανάσταινε τους ήρωες των παραμυθιών - φύλο και ηλικία, χαρακτήρες και κοινωνικές τάξεις, το τότε και το τώρα...

Ναι, ρε κατεστημένο της Τέχνης, έχουν και οι επαρχιώτες δημιουργοί ΑΣΤΕΡΙΑ...

Τραγούδι και κρουστά η Ιωάννα Λιθαρή.

Στα χέρια της τα μπεντίρ (έτσι νομίζω λέγονται) έμοιαζαν ιερή όστια, τα δάχτυλά της χάιδευαν την επιφάνεια του κρουστού οργάνου. Η φωνή της βελούδινη, αναδυόταν θαρρείς από τον βαθύ κόσμο της εσωτερικότητας, γαλήνια, αισθαντική. Τα τραγούδια  που ερμήνευσε γράφτηκαν, λες, για κείνην. Ήταν θαυμαστή και η επικοινωνία της με τους άλλους δύο καλλιτέχνες, με τα μάτια, με τις κινήσεις, με κάποιες λέξεις λιγοστές...

Πιάνο και τραγούδι ο Μάριος Τσομπανίδης.

Τα πλήκτρα κάτω από τα δάχτυλά του ένα μουσικό σύμπαν. Παίξιμο ανάερο, με σώμα και ψυχή εν εγρηγόρσει, όχι εκείνο το σταριλίστικο, αλλά το ευγενές, με νιώσμα, με γνώση της θείας Τέχνης.

Η φωνή του ευέλικτη, θα την έλεγα πιο κοντινή στο επικό τραγούδι, ίσως και να με επηρέασε  το τελευταίο του άσμα, το δικό του, που οι στίχοι του έσπαγαν κόκαλα και η μουσική  του σε ανατάραζε.

Βεβαίως, το "Καθ' οδόν" ήταν γεμάτο. Ωστόσο, τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε να πλαισιώνονται από εκατοντάδες ανθρώπους... Μη γκρινιάζουμε πως στην επαρχία δεν γίνονται πράγματα. Ό  τ  α  ν    γίνονται, πού βρισκόμαστε εμείς; Στα σκυλάδικα; Στις τηλεοράσεις; Στον ύπνο του δικαίου; Στη "χειμερία" νάρκη των καιρών;

Ευτυχής για τη συνάντηση με μαθητές μου και φίλους μου!!!

Ευχαριστούμε εκ βαθέων το "Καθ' οδόν" (Αρχοντία και Λάζαρο και τους βοηθούς τους) για την πνευματώδη βραδιά και φυσικά τους τρεις ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ καλλιτέχνες!!!

(Οι φωτογραφίες είναι της Αρχοντίας Παρασκευοπούλου, της αρχόντισσας του Καφέ. Δυστυχώς, η αδεξιότητά μου στην τεχνολογία δε μου επέτρεψε να αναρτήσω τα θαυμάσια βίντεο που της ζήτησα και μου έστειλε.)

 -  Ανέστης Ακριτίδης

Φωτογραφίες

Anestis Akritidis