Αχλαδοχώρι Ωρα Μηδέν: Γιγαντιαίο Φωτοβολταϊκό Πάρκο - Η Σιντική μια μπαταρία.

Δεν μας έφταναν οι ανεμογεννήτριες μέσα στα σπίτια μας. Έχουμε κι άλλο βραχνά, Θα αφήσουν τελικά έστω και ένα κομμάτι πρασίνου που να μην βάλουν χέρι.

Τρώνε την ύπαιθρο και καταστρέφουν το περιβάλλον και την άγρια ζωή τα φωτοβολταϊκά πάρκα. Σε λίγα χρόνια θα ψάχνουμε να δούμε πράσινα σημεία.

Θέλουν να μετατρέψουν τον Δήμο σε μια μεγάλη μπαταρία καταστρέφοντας την φύση μας.

Αν θέλει ο Μητσοτάκης "Φωτοβολταϊκό Πάρκο", να το κάνει στο χωριό του. όπως και όποιος άλλος θέλει. 

Ο Δήμαρχος θα πάει στην Αθήνα ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ την παύση της όποιας ενέργειας για την κατασκευή;

Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος Αχλαδοχωρίου "Κρουσοβίτης" : Στις 17 Φεβρουαρίου ενημερωθήκαμε ότι, το γιγαντιαίο φωτοβολταϊκό πάρκο, για το οποίο μιλάμε εδώ και 2 χρόνια και πρόκειται να εγκατασταθεί στο χωριό μας, πήρε πράσινο φώς από τις αρμόδιες αρχές (εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι).

Πρόκειται για ένα φωτοβολταϊκό πάρκο, ουγγρικών συμφερόντων και συνολικής έκτασης 2.559.924,2 m2. Τα όνειρα του πρωθυπουργού της χώρας, να μετατραπεί η Ελλάδα, σε μπαταρία της Ευρώπης, παίρνει σάρκα και οστά και στο χωριό μας.

Άμεσα και την ίδια ημέρα ενημερώθηκαν τα μέλη του συλλόγου για το εν λόγω γεγονός και συζητήσαμε για τα επόμενα μας βήματα.

Είναι κρίσιμο και αναγκαίο να συντονιστούμε όλοι οι άνθρωποι που αγαπάμε τον τόπο μας και αμεσοδημοκρατικά, να λάβουμε αποφάσεις.

Παρότι η ηλιακή ενέργεια παρέχει την δυνατότητα περιορισμού των αερίων του θερμοκηπίου, αποτελεί αραιωμένη πηγή με ισχύ πολύ μικρότερη από αυτή των ορυκτών καυσίμων. Προκειμένου να καλυφθούν οι ανάλογες ανάγκες ισχύος απαιτούνται υπερμεγέθεις εκτάσεις γης καλυμμένες από εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας. Χώρες με υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα και συνεπακόλουθα με υψηλή κατανάλωση ενέργειας, όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία, προκειμένου να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες εξ ολοκλήρου από την παρούσα εναλλακτική μορφή ενέργειας, θα απαιτούσαν εκτάσεις φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων όμοιου μεγέθους με αυτό των χωρών αντίστοιχα. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι σε μία πλήρη ηλιακή οικονομία θα υπάρχει ανταγωνισμός στη γη με

αποτέλεσμα να υπάρχει ενδεχόμενος κίνδυνος καταπάτησης των φυσικών εκτάσεων (Li κ.ά., 2018).

Μία από τις επιπτώσεις των φωτοβολταϊκών στο περιβάλλον σχετίζεται με τις χρήσεις γης και την θερμική ρύπανση. Βεβαίως το μέγεθος των επιπτώσεων επηρεάζεται άμεσα από τοπογραφικούς παράγοντες καθώς και από την ευαισθησία των οικοσυστημάτων και βιοποικιλότητας στην περιοχή εγκατάστασης. Έτσι οι μεγάλης έκτασης εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών μπορεί να προκαλέσουν βλάβη σε παραγωγικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Οι μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις επίσης επηρεάζουν την θερμική ισορροπία της περιοχής καθώς τα πάνελ απορροφούν μεγαλύτερη ποσότητα ηλιακής ενέργειας από ό,τι η γη που ανακλά ένα τμήμα πίσω στο διάστημα. Παράλληλα δημιουργούν μια ακτινοβολούμενη ζώνη ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα πτηνά που την διασχίζουν (Gunerhan και Hepbasli, 2008). Η ηλιακή ακτινοβολία εκτός ατμόσφαιρας είναι σταθερή, ωστόσο εντός ατμόσφαιρας η διατιθέμενη ακτινοβολία για τις αντίστοιχες εγκαταστάσεις ποικίλουν ανάλογα με την θέση της γης σε σχέση με τον ήλιο καθώς και από μεταβαλλόμενες ατμοσφαιρικές συνθήκες, όπως σύννεφα και σκόνη (Doble και Kruthiventi , 2007).Τόσο τα συστήματα συμπυκνωμένης ηλιακής ενέργειας (φωτοβολταϊκά συστήματα μεγάλης έκτασης για μεγαλύτερη αποδοτικότητα-ισχύ) όσο και τα απλά φωτοβολταϊκά στοιχεία απαιτούν συχνό καθαρισμό για να επιτυγχάνουν την μέγιστη δυνατή αποδοτικότητά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την συχνή χρήση νερού για τον καθαρισμό των εγκαταστάσεων κυρίως από σκόνη με αποτέλεσμα να δημιουργείται δυσφορία σχετικά με την κατάχρηση των πόσιμων υδάτων και να επικρατεί ο κίνδυνος λειψυδρίας. Επιπρόσθετο περιβαλλοντικό κίνδυνο αποτελεί η χρήση χημικών καθαριστικών στα πάνελ ως εναλλακτική λύση καθαρισμού των εγκαταστάσεων. Πολύ μεγάλες ποσότητες νερού αντλούνται επίσης και για την ψύξη των υπερθερμανμένων συστημάτων που εκτίθενται στην ηλιακή ακτινοβολία. Κατά την απόσυρση των εγκαταστάσεων (τέλος κύκλου του έργου) τα φωτοβολταϊκά κελιά πρέπει να ανακυκλώνονται καθώς διαθέτουν τοξικά υλικά στο εσωτερικό του κυττάρου (κάδμιο, αρσενικό και σκόνη πυριτίου). Σε κάθε περίπτωση η τεχνολογία των φωτοβολταϊκών πάνελ δεν παράγει ρύπους που παράγει η χρήση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή της ίδιας μορφής  ενέργειας. Ωστόσο, οι μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών και τα τοξικά υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή τους μπορεί να επιφέρουν

σημαντικούς κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει σε περίπτωση που η τοξική ουσία διοχετευθεί σε υδάτινο πόρο με ενδεχόμενη ρύπανση των υπόγειων υδάτων και των φυσικών πηγών. Επίσης αυτά τα υλικά θεωρούνται καρκινογόνα ενώ η πρόσληψή τους από τον άνθρωπο είναι δυνατή μέσα από την διατροφική αλυσίδα. Με άλλα λόγια εάν ένα ψάρι δεχτεί μία ποσότητα του συγκεκριμένου τοξικού υλικού την ίδια ποσότητα θα καταναλώσει και ο άνθρωπος.

Τα φωτοβολταϊκά πάνελ στο κύκλο ζωής τους μπορεί να μην παράγουν αέρια του θερμοκηπίου ωστόσο κατά την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται πολλά τοξικά και εύφλεκτα υλικά. Στην περίπτωση τυχαίας απελευθέρωσης επικίνδυνων αερίων και ατμών στο στάδιο κατασκευής τους αποτελούν μεγάλη απειλή για το περιβάλλον (Gündoğan και Koçar, 2019). Ιδιαίτερα οι μπαταρίες των φωτοβολταϊκών που έχουν μικρή διάρκεια ζωής και αποτελούν απειλή προς το περιβάλλον καθώς περιέχουν βαρέα μέταλλα (κάδμιο) (Gunerhan και Hepbasli, 2008).

Σχετικά με την ρύπανση του αέρα ιδιαίτερα υψηλοί ρύποι προκύπτουν από την κατασκευή των πάνελ. Έχει υπολογιστεί πως οι ρύποι που προκύπτουν από τις μεταφορές που σχετίζονται με τον κύκλο ζωής του έργου αποτελούν το 1% των εκπομπών κατά την κατασκευή. Οι εκτιμώμενες τιμές εκπομπών για

πολυκρυσταλλικές και μονοκρυσταλλικές μονάδες είναι 2,757–3,845 kg CO2 / kWp, 5,049–5,524 kg SO2 / kWp και 4,507–5,273 NOx / kWp (Gunerhan και Hepbasli, 2008).

Λαμβάνοντας υπόψη πως η διάρκεια ζωής ενός πάνελ κυμαίνεται στα χρόνια κατά μέσο όρο, ως το 2050 αναμένεται τα ηλιακά φωτοβολταϊκά απόβλητα να φτάσουν τα 78 εκατομμύρια τόνους. Δεδομένου ότι στα πάνελ συγκαταλέγονται επικίνδυνα για το περιβάλλον υλικά, η λανθασμένη διαχείριση- ανακύκλωσή τους πρόκειται να αποβεί καταλυτική (Chowdhury κ.α., 2020).

Ως προς την βιοποικιλότητα, τα συστήματα αυτά σε όλα τα τμήματα του κύκλου ζωής του έργου προξενούν διάβρωση εδάφους. Η βλάστηση απομακρύνεται γύρω από τις εγκαταστάσεις ενώ παράλληλα οι τελευταίες μπορεί να αποτελέσουν φραγμό για την διέλευση ειδών της πανίδας (Hernandez κ.ά., 2014).