Ο Άγιος Καλλιόπιος ο Μάρτυς, 7 Απριλίου
Καλλιόπιος ἔμπαλιν παγεὶς ξύλῳ,
Τὸν ὀρθίως παγέντα δοξάζει Λόγον.
Ζωὴν Καλλιόπιος ἀγήρω ἑβδόμῃ εὗρεν.
Ο Άγιος Μάρτυς Καλλιόπιος καταγόταν από την Πέργη της Παμφυλίας και έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.). Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η ενάρετη μητέρα του Θεόκλεια τον ανέθρεψε και τον γαλούχησε με τα νάματα της Χριστιανικής πίστεως. Έτσι κατά την περίοδο των διωγμών ο νεαρός Καλλιόπιος όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά αντιθέτως εμψύχωνε και παρηγορούσε τους ολιγόψυχους. Ενώ ο διωγμός είχε κηρυχθεί, ο Άγιος αναχώρησε για την Πομπηιούπολη, όπου αυτοβούλως παρουσιάσθηκε στον έπαρχο Μάξιμο, τον οποίο έλεγξε για τα εγκλήματά του κατά των Χριστιανών. Οργισμένος ο έπαρχος διέταξε να τον συλλάβουν, να τον βασανίσουν και να τον κλείσουν στη φυλακή. Μαζί του εισήλθε στη φυλακή και η μητέρα του, η οποία σπόγγιζε το αίμα του υιού της. Γιατί αφού έδωσε όλο τον πλούτο της στους πτωχούς, ακολούθησε το παιδί της στην πορεία προς το μαρτύριο. Αφού έβγαλαν από την φυλακή τον Άγιο, τον καταδίκασαν σε σταυρικό θάνατο. Έτσι έγινε κοινωνός με τον Χριστό όχι μόνο στο Πάθος αλλά και στην ημέρα ακόμη. Γιατί ήταν Μεγάλη Παρασκευή όταν σταυρώθηκε. Η μητέρα του έδωσε στους δήμιους πέντε χρυσά νομίσματα και τους παρακάλεσε να μην σταυρώσουν τον υιό της όμοια με τον Χριστό, αλλά με το κεφάλι προς τα κάτω. Και αφού σταυρώθηκε την Τρίτη ώρα της Παρασκευής, παρέδωσε το πνεύμα. Η δε μητέρα του, αφού έπεσε επάνω στον εσταυρωμένο υιό της, παρέδωσε την ψυχή της.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Εκβλαστήσας ως ρόδον Μάρτυς αμάραντον, αθλητικώς κατευφραίνεις την Εκκλησίαν Χριστού, τη ευπνοία των λαμπρών κατορθωμάτων σου· συ γαρ παθών ζωοποιών, ανεδείχθης κοινωνός, νομίμως ανδραγαθήσας, ω Καλλιόπιε μάκαρ, υπέρ της δόξης του Σωτήρος ημών.
Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Μαρτυρίου στίγμασι, σε ιερώς κοσμηθέντα, και αγίοις πάθεσι, συμμορφωθέντα Κυρίω, βλέψασα, η σε τεκούσα αγία μήτηρ, σύμψυχος, τη προαιρέσει Μάρτυς σοι ώφθη, Καλλιόπιε θεόφρον, μεθ’ ης δυσώπει ελεηθήναι ημάς.
Μεγαλυνάριον.
Λόγοις τοις μητρώοις ικανωθείς, αυτόκλητος ήκες, προς αγώνας μαρτυρικούς, ούς και διανύσας, Πατρός του ουρανίου, τέκνον ωραίον ώφθης, ω Καλλιόπιε.
