Η 7 διαταγή της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης, 26 Μαΐου 1941

Φωτογραφία : Η βουλγαρική κατοχή στις Σέρρες 

Η διαταγή αρ. 7 της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης που επιβλήθηκε στους Σερραίους κατά την περίοδο της κατοχής, επέβαλε αυστηρούς κανόνες με σκοπό τη βουλγαροποίηση της περιοχής. Αναλυτικά, οι κανόνες περιλάμβαναν τα εξής:

Υποχρεωτική βουλγαρική γλώσσα στις επιγραφές: Όλες οι επιγραφές των καταστημάτων έπρεπε να είναι γραμμένες στη βουλγαρική γλώσσα. Επίσης, τα ονόματα των καταστημάτων έπρεπε να έχουν βουλγαρικές καταλήξεις.

Ποινές για παράβαση: Όσοι παραβίαζαν αυτή τη διαταγή αντιμετώπιζαν πρόστιμο και κλείσιμο του καταστήματος.

Αναρτήσεις βουλγαρικών σημαιών: Όλα τα σπίτια και τα καταστήματα έπρεπε να είναι εφοδιασμένα με βουλγαρικές σημαίες.

Απαγόρευση κυκλοφορίας: Απαγορευόταν η κυκλοφορία των κατοίκων πέρα από τη δύση του ηλίου.

Βουλγαρική γλώσσα στη θεία λειτουργία: Η θεία λειτουργία στις πόλεις και στα χωριά έπρεπε να τελείται στη βουλγαρική γλώσσα, ενώ κατά τη διάρκεια της λειτουργίας έπρεπε να μνημονεύονται οι βασιλιάδες της Βουλγαρίας.

Αναρτήσεις εικόνων του βασιλιά: Στα γραφεία της Ιεράς Μητρόπολης Σερρών και των εκκλησιαστικών επιτροπών έπρεπε να αναρτηθεί η εικόνα του βασιλιά της Βουλγαρίας Βόρι.

Αυτά τα μέτρα ήταν μέρος της πολιτικής της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης για να εδραιώσει τον έλεγχό της και να ενισχύσει την παρουσία και επιρροή της στη περιοχή, επηρεάζοντας σημαντικά την καθημερινή ζωή και την πολιτιστική ταυτότητα των κατοίκων.

Η διαταγή αρ. 7 της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής βουλγαροποίησης που εφαρμόστηκε κατά την περίοδο της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η συγκεκριμένη διαταγή είχε σκοπό να ενισχύσει τον βουλγαρικό χαρακτήρα της περιοχής μέσω της επιβολής βουλγαρικών πολιτιστικών και γλωσσικών στοιχείων. 

Εκτός από τις επιγραφές και τη θρησκευτική λατρεία, η πολιτική βουλγαροποίησης περιλάμβανε επίσης την επιβολή της βουλγαρικής γλώσσας στα σχολεία, τη διοίκηση και άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αντικαταστάθηκε με βουλγαρικά σχολεία και το προσωπικό αντικαταστάθηκε με βουλγαρικής καταγωγής δασκάλους και αξιωματούχους.

Η επιβολή των νέων κανονισμών είχε σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στους κατοίκους. Πολλοί καταστηματάρχες που δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με τις νέες απαιτήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, ενώ οι ποινές και τα πρόστιμα αποδυνάμωσαν περαιτέρω την τοπική οικονομία.

Η πολιτική βουλγαροποίησης προκάλεσε έντονη αντίδραση από τους ντόπιους Έλληνες. Η αντίσταση εκδηλώθηκε με διάφορες μορφές, από παθητική αντίσταση (όπως μη συμμόρφωση με τις διαταγές) έως ενεργή συμμετοχή σε αντιστασιακές ομάδες που δρούσαν κατά των βουλγαρικών αρχών.

Οι προσπάθειες βουλγαροποίησης επηρέασαν βαθιά την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της περιοχής. Η επιβολή της βουλγαρικής γλώσσας και κουλτούρας είχε σκοπό να αλλοιώσει την εθνική ταυτότητα των κατοίκων, προκαλώντας έντονη πίεση στην ελληνική κοινότητα να διατηρήσει τις παραδόσεις και την πολιτιστική της κληρονομιά.

Η διαταγή αρ. 7, όπως και οι υπόλοιπες πολιτικές βουλγαροποίησης, τερματίστηκαν με την αποχώρηση των βουλγαρικών δυνάμεων από την περιοχή το 1944, μετά την αποδυνάμωση των δυνάμεων του Άξονα και την προέλαση των Συμμάχων.

Η διαταγή αυτή αντικατοπτρίζει τις στρατηγικές εθνοτικής και πολιτιστικής αφομοίωσης που χρησιμοποιήθηκαν κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε κατεχόμενες περιοχές, και αποτελεί ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία της περιοχής των Σερρών και της ευρύτερης Μακεδονίας.