Προβλήματα με τον ηλεκτροφωτισμό στο Σιδηρόκαστρο, σε άρθρο της "Μακεδονίας", 11 Ιουλίου 1932

 

Προβλήματα με τον ηλεκτροφωτισμό στο Σιδηρόκαστρο, σε άρθρο της "Μακεδονίας, σύμφωνα με το άρθρο της εφημερίδας Μακεδονία η οποία γράφει περι αυτού στις 11 Ιουλίου 1932.

Πρόκειται για μία μικρή εκδοχή της Πάουερ. Οι μεγάλοι τοπικοί επιχειρηματίες του Σιδηροκάστρου συνήλθαν και ίδρυσαν την εταιρεία με την επωνυμία «Εμπορική και Βιομηχανική Εταιρεία Ράσιου, Κοσμίδου και Σία». Μεταξύ των πολλών δραστηριοτήτων της, η εταιρεία ανέλαβε και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης, έχοντας λάβει το σχετικό προνόμιο για μία πενταετία που έληξε στις 11 Μαρτίου 1932.

Η κατάσταση του ηλεκτροφωτισμού στην πόλη μετά τη λήξη της πενταετίας είναι τέτοια που η κοινότητα προσπαθεί να φανταστεί τις συνέπειες. Από τότε που ο πρόεδρος της κοινότητας, κ. Ε. Παρέτσος, δεν συμφωνούσε να γίνει υποχείριο της εταιρείας, η τελευταία δεν έχασε ευκαιρία να εκβιάζει την κοινότητα για την ανανέωση της σύμβασης. Φαίνεται ότι πιστεύει πως μπορεί να βασίζεται πάντα στα υλικά μέσα για να επιβάλει τη θέλησή της στους κατοίκους, οι οποίοι πληρώνουν το ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα σε όλη την Ελλάδα.

Αυτή τη στιγμή, η πόλη του Σιδηροκάστρου δεν έχει κοινοτικό φωτισμό, διότι η εταιρεία τον διέκοψε για να εκβιάσει την κοινότητα. Η εταιρεία, ακολουθώντας ένα σταθερό σύστημα για πέντε χρόνια, κατάφερε να επηρεάσει την πλειοψηφία του Κοινοτικού Συμβουλίου, παραμελώντας τα έξοδα. Ο πρόεδρος της κοινότητας και η μειοψηφία του Κοινοτικού Συμβουλίου διαφωνούν με τον καθορισμένο συντελεστή του ρεύματος και ζητούν την προσφυγή σε διαιτησία για να πληρωθεί η εταιρεία ό,τι δικαιούται. Η πλειοψηφία όμως ακολουθεί τις υποδείξεις της εταιρείας και ζητά από την κοινότητα να πληρώσει την εταιρεία με συντελεστή 100.

Ευτυχώς, η Επαρχία Σιδηροκάστρου και η Γενική Διοίκηση, αντιλαμβανόμενες την κατάσταση, ακύρωσαν την απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου και προτείνουν την πληρωμή ποσού έως 40,000 δραχμές στην εταιρεία με επιφύλαξη των δικαιωμάτων της κοινότητας για την επιστροφή των τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών. Η λύση αυτή είναι τόσο λογική και δίκαιη που θα πίστευε κανείς ότι θα γινόταν αμέσως δεκτή από την εταιρεία και την πλειοψηφία του Κοινοτικού Συμβουλίου.

Ωστόσο, όταν ο πρόεδρος της κοινότητας εισηγήθηκε την πληρωμή των 40,000 δραχμών με τους όρους της Γενικής Διοίκησης, ο αρχηγός της πλειοψηφίας κ. Μάνος αντέδρασε έντονα και ζήτησε την προσφυγή της κοινότητας στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των αποφάσεων του Επάρχου και της Γενικής Διοίκησης. Η πλειοψηφία αποδέχθηκε την πρόταση του κ. Μάνου, ο οποίος εξουσιοδοτήθηκε να υπογράψει το ένταλμα πληρωμής στην εταιρεία 32,500 δραχμές με συντελεστή 100.

Η Επαρχία ακύρωσε και αυτή την απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου. Εν τω μεταξύ, ο λαός της πόλης παραμένει στο σκοτάδι, αναμένοντας την επίλυση του ζητήματος από το Υπουργείο Συγκοινωνίας. Η εκκρεμότητα αυτή δημιουργεί κινδύνους, διότι οι κάτοικοι της πόλης δεν θα παραμείνουν βουβοί θεατές στις νομικές ακροβασίες του κ. Μάνου και της παράταξής του, των οποίων η συμπεριφορά φαίνεται περισσότερο να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εταιρείας παρά της κοινότητας.

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, Ἰούλας (Τοῦ ·ἀνταποκριτοῦ μας). – Πρόκειται περί μιᾶς μικρᾶς Πάουερ. Οἱ μεγάλοι τεφαν λαιούχοι τοῦ Σιδηροκάστρου συνήλθον ἐπὶ τὸ αὐτὸ μίαν ὡραίαν ἡμέραν καὶ συνέπηξαν μίαν Εταιρείαν ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν «'Εμπορική καὶ Βιομηχανική Εταιρία Ράσιου, Κοσμίδου καὶ Σια». Μεταξὺ τῶν πολλῶν της ἄλλων ἄλλ ἀσχον λιῶν ἡ Ἑταιρεία χώνει παντοῦ τὴ μύτη της ἀνέλαβεν ὁ ἀντάξιος αὐτὸς συνεχιστὴς τοῦ ἔργου τῆς Πάουερ καὶ τὸν ἠλεκτροφωτισμὸν τῆς πόλεως Σιδη ροκάστρου, τῆς ἐχορηγήθη τὸ σχετικών προνόμιον διὰ μίαν πενταετίαν ἡ ὁποία ἔληξεν ἤδη τὴν 11ην Μαρτίου 1932.Πώς ἠλεκτροφωτίζεται τώρα τὸ Σιδηρόκα· στρον, σᾶς ἀφίνω νὰ τὸ φαντασθήτε Η μοναχοί σας. ᾿Απὸ τῆς ἐποχῆς ποὺ ἡ Εταιρεία εἶδε πῶς ὁ Πρόεδρος τῆς Κοι νότητος κ. Ε. Παρέτσος δὲν ἦτο διατεν θειμένος νὰ μεταβληθῇ εἰς ἄβουλόν της ὄργανον δὲν παρέλειψε καμμίαν εύκαι- ρίαν διὰ νὰ ἐκβιάσῃ τὴν Κοινότητα καὶ διὰ νὰ ὑφαρπάσῃ τὴν ἀνανέωσιν τῆς συμβάσεώς της διότι, ὡς φαινεται, ἔχει τὴν ἰδέαν πῶς θὰ μπορῇ αἰωνίως

| βασιζομένη εἰς τὰ ὑλικὰ μέσω τὰ ὁποῖα

διαθέτει νὰ ἐπικάθηται ἐπὶ τοῦ τραχήλου τοῦ λαοῦ Σιδηροκάστρου ὁ ὁποῖος πληρώνει τὸν ἀκριβώτερον ἡλεκτρικόν φωτισμὸν ἀπὸ ὅλας ἴσως τὰς πόλεις τῆς Ἑλλάδος. Έτσι σήμερα εὑρισκόμεθα πρὸ τοῦ ἑξῆς θεάματος. Ἡ πόλις τοῦ Σικης ροκάστρου δὲν ἔχει Κοινοτικὸν φωτο σμὸν, διότι τὸν διέκοψεν ἡ ἐταιρεία ἵνα ἐκβιάσῃ τὴν Κοινότητα. ᾿Απὸ τὸ ἄλλο μέρος-εἶναι σύστημα τὸ ὁποῖον ἀκο λουθεῖ ἀπαρεγκλίτως ἐπὶ μίαν επενταε τίαν-κατώρθωσε, μὴ φισθεῖσα δαπαν νῶν, -ἔτσι τουλάχιστον ἄδεται ὑπὸ πολι λῶν καὶ διαφόρων ἀξιοπίστων προσώ πων - νὰ ἑπηρεάσῃ τὴν πλειοψηφίαν τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου καὶ ἔτσι βλέ πομεν τὴν μειοψηφίαν μὲ τὸν Πεόεϋροι τῆς Κοινότητος κ. Παρέτσον ἐπὶ κεφαι λῆς διαφωνούσαν ὡς πρὸς τὸν συντελε στὴν τοῦ ρεύματος καὶ ζητοῦσαν βάσει τῆς συμβάσεως τὴν προσφυγὴν εἰς διαι τησίαν μετὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ὁποίας νὰ πληρώσῃ ἡ Κοινότης εἰς τὴν ἐται· ρείαν ὅ,τι αὕτη νομίζει ὅτι ἔχῃ λαβεῖν, Η πλειοψηφία τουναντίον ὁρίζει, σύμφωνα μὲ τὰς ὑποδείξεις τῆς ἐταιρίας τὸν συντελεστὴν εἰς 100 1 καὶ ζητεῖ ἀπὸ τὴν Κοινότητα νὰ πληρώσῃ τὴν Ἑται 

ρίαν μὲ τὸν συντελεστὴν αὐτόν. Εύτυ- χῶς τόσον ἡ ᾿Επαρχία Σιδηροκάστρου ὅσον καὶ ἡ Γ. Διοίκησις, ἀντιληφθεῖσαι καθαρὰ τὸν λάκκον ποὺ ἔχει ή φάβα, ἠκύρωσαν τὴν σχετικὴν ἀπόφασιν τοῦ Κοινοτικού Συμβουλίου καὶ εἰσηγοῦνται τὴν πληρωμὴν εἰς τὴν Ἑταιρίαν ἑνὸς ποσοῦ μέχρι 40000 δραχμῶν ἔναντι τοῦ λαβεῖν· της μὲ πᾶσαν ὅμως ἐπιφύλαξιν τῶν δικαιωμάτων τῆς Κοινότητος διά τὴν ἐπιστροφὴν τῶν τῶν τι καταβληθέντων. τῶν τυχὸν τυχ υχόν χρεια ήτως 4 αὐτὸν τὸν τρόπον λύσις, εἶνε τόσον λου γικὴ καὶ δικαία ὥστε θὰ ἑνόμιζε κανεὶς ὅτι θὰ ἐγίνετο ἀσυζητητεὶ δεκτὴ τόσον ἀπὸ τὴν ᾿Εταιρίαν, ὅσον καὶ ἀπὸ τὴν εὐνοοῦσαν αὐτὴν πλειοψηφίαν τοῦ Και- νοτικού Συμβουλίου ἧς προΐσταταί ὁ τέως Πρόεδρος Σιδηροκάστρου κ. Γ' Μάνος. Διὰ τῆς λύσεως αὐτῆς καὶ ἡ Εταιρεία παίρνει ὅ,τι νομίζει πῶς πρέπει νὰ

πάρῃ καὶ ἡ Κοινότης ἐξασφαλίζεται διὰ τὴν περίπτωσιν καθ΄ ἦν ἡ διαιτησία θὰ ἀπεδείκνυε τὸ ἀβάσιμον τῶν ἀξιώσεων τῆς Ἑταιρείας. Τι νομίζετε ὅμως πῶς - συνέβη; Ὅταν ὁ Πρόεδρος τῆς κοινό τητος εἰς τὴν τελευταίαν συνεδρίασιν

τοῦ Κοινοτικού Συμλουλίου εἰσηγήθη τὴν πληρωμὴν εἰς τὴν Ἑταιρείαν τοῦ ποσοῦ 40000 δραχμῶν ὑφ᾽ οὐς ὅρου; γνωμ νὰ πληρωθῇ τοῦτο ἡ Γενικὴ Διοίκησις, ἀμέσως άρχη γὸς τῆς πλειοψηφίας κ. Γ. Γ Μάνος και λαμβάνων ὕφος τουλάχιστων δέκα Τρι Τι βωνιανών κεραυνοβολεῖ τὴν Γενικὴν Διοίκησιν καὶ τὴν ἐπαρχίαν Σιδηροκά στρου διότι παρανόμως ἠκύρωσαν την σχετικὴν ἀπόφασιν τοῦ Κοινοτικού Συμ βουλίου, ζητεῖ τὴν προσφυγὴν τῆς Κ νότητὸς εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπι· κρατείας κατὰ τῶν ὡς ἄνὼς ἀποφάσεων τοῦ ᾿Επάρχου Σιντικῆς καὶ τῆς Γενικής Διοικήσεως καὶ τὴν ἐξουσιοδότησιν ἀπὸ τὸ Κοινοτικών Συμβούλιου νο ὑπογράψηῃ ἐν τῶν μελῶν του, ἐπειδὴς ἀρνεῖται ὁ Πρόεδρος, ἔνταλμα πληρων μῆς εἰς τὴν Ἑταιρείαν δραχμών 32500 ὑπολογιζομένης ὅμως τῆς τιμῆς του ρεύ ματος ως μὲ συντελεστὴν 100 καὶ τοῦτο ἔνε ἡ Ἑταιρεία ἐπαναλάβῃ τὸν διακαπέντα φωτισμὸν τῶν ὑδων τῆς πόλεως

Η πλειοψηφία ἀποδέχεται φυσικό · τὴν πρότασιν τοῦ κ. Μάνου και τὸν ἐν |ξουσιοδοτεῖ νὰ ὑπογράψῃ τὸ εχεικόν | ἔνταλμα.

Εὐτυχῶς ἡ Ἐπαρχία ἡκύρωσε καὶ τὴν

ἀπόφασιν τοῦ Κοινοτικού Συμβουλίου ὡς πρὸς τὴν πληρωμὴν τοῦ ἐντάλματος. Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ λαὸς παραμένει θ ατης πρὸς τὸ π τὸ παρὸν, εἰς βάρος τῆς ποιημέ της φάρσας, ἐνῷ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ὑπουργεῖον τῆς Συγκοινωνίας ἀναβάλλει τὴν ἀποστολὴν τοῦ δια διαιτητοῦ. Νομίζομεν ἐν τούτοις, ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ τεθῇ και ποιο τέρμα εἰς τὸ ζήτημα αὐτὸ, ζητήμα ζωτικώτατον διὰ τὴν πόλιν τοῦ Σιδηρο κάστρου. Η παρατεινομένη εκκρεμότης του δημιουργεί κινδύνους, διότι, τὸ κά τω κάτω τῆς γραφῆς, δὲν θὰ παρίστα· ται ὁ λαὸς τῆς πόλεως εἰς τὸ τέλος ὡς βουβὸς θεατῆς εἰς τὰς νομικὰς ἀκροβα σίας τοῦ κ. Μάνου καὶ τῆς παρατάξεώς του, τῶν ὁποίων ἡ συμπεριφορὰ δὲν εἰ και συμπεριφορὰ ἐκπροσώπων τῆς κοι νότητος ἀλλὰ, τὸ λέγομεν ἀπροκαλύ πτως, ἐκπροσώπων τῆς Ἑταιρείας. Και πράγματι : ὅταν ἡ Γενική Διοίκησις λέ γει «Τὸ ζήτημα τοῦ συντελεστοῦ τοῦ ρεύ ματος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν διαιτησίαν. Γι' αὐτὸ πληρώστε μὲν στὴν. Εταιρία 40,000 δραχμὰς ἐξασφαλίζετε όμως τὰ δικαιώματα τῆς Κοινότητος διὰ τὴν πε ρίπτωσιν καθ' ἣν ἡ ἡ διαιτησία ἀποβή ὑπὲρ αὐτῆς» καὶ Μάνος ἀποκρίνε· G ταὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ὄχι θα πληρώ σουμε στὴν ᾿Εταιρία δραχμάς 32.500 μὲ συντελεστὴν ὅμως 100 ὅπως τὸ θέλει ή Εταιρία καὶ τὸ παραδεχθήκαμε και ή μεῖς. Ὁ Ἕπαρχος καὶ ἡ Γενικὴ Διοίκη σις δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα ν᾿ ἀναμιγνύ ωνται στὰ οἰκογενειακά μας. Γι' αὐτὰ νὰ τοὺς στείλουμε καὶ τοὺς δύο στὸ Συμ λούλιο τῆς ᾿Επικρατείας-εἶναι φανερόν, φανερώτατον-τὸ καταλαμβάνουνκαὶ οἰγά τες στὰ κεραμίδια-ὅτι ὑπ᾿ ὑπ ὄψι τοῦ κ. M νου δὲν εἶνὲ τόσον νὰ συμφέροντα τῆς - Κοινότητος, ὅσον i ἐπιθυμία · νὰ δημι - ουργηθή ἓν τετελεσμένον γεγονὸς ὑπερ εσμενον τῆς ᾿Εταιρείας Ράσιου, Κοσμίδου και Σία. Είναι καιρι · ν᾿ ἀποκαλυφθούν μερι κὰ πράγματα καὶ νὰ ἀναπνεύσῃ λιγάκι ἡ κοσμάκης ἀπὸ τοὺς δισφύρους εκμες

Φύλλο: 11/7/1932, Σελίδα: 1