Το επιβλητικό και πολυπληθές συλλαλητήριο στη Νιγρίτα, 17 Ιουλίου 1913
Στις 17 Ιουλίου 1913, πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο στη Νιγρίτα. Ήταν επιβλητικό και πολυπληθές συλλαλητήριο όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ στις 24 Ιουλίου 1913 (Φύλλο: 24/7/1913, Σελίδα: 5) και έγινε προς διαμαρτυρία κατά των βιαιοπραγιών και των αγριοτήτων των Βουλγάρων.
Η εφημερίδα Μακεδονία στις 23 Ιουλίου 1913 (Φύλλο: 23/7/1913, Σελίδα: 2) έγραψε: «ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΝΙΓΡΙΤΑ
Στη Νιγρίτα πραγματοποιήθηκε εντυπωσιακό συλλαλητήριο, όπου ο κύριος Ιωάννης Β΄ Ιωαννίδης με μακροσύρτο τρόπο ανέφερε όλες τις βάρβαρες πράξεις των Βουλγάρων στη Μακεδονία από το 1880 και μετά, που δεν έχουν αντιστοιχία στην ιστορία. Αναγνωρίστηκε ένα ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα.»
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΝ ΕΝ ΝΙΓΡΙΤΗ
"Εν Νιγρίκῃ ἐγένετο ἐπιβλη-· τικὸν συλλαλητήριον εἰς ὁ ἀ·φοῦ, ὁ κύριος Ἰωάννης Β.΄ Ιωαννίδης διὰ μακρῶν ἀνέππω· ξε πάσας τὰς ἀπὸ τοῦ 1880 · καὶ ἐντεῦθεν θηριωδίας τῶν Βουλγάρων ἐν Μακεδονία, δι ·μοίας τῶν ὁποίων οὐθεμία πε · λὲς τῆς ἱστορίας ἀναφέρει, ἀ- · νεγνώσθη ψήφισμα, όπερ παμ- ψηφεί · ἐγένετο δεκτών.
Η εφημερίδα Μακεδονία
Ο κ. Ιωαννίδης αφηγήθηκε τις βιαιοπραγίες που διέπραξαν οι Βούλγαροι από το 1880, και παρέδωσε στις αρχές το παρακάτω ψήφισμα:
«Οι σωθέντες της Νιγρίτας και των γύρω χωριών επιστρέψαντες στις εστίες τους, ήρθαν σήμερα στα ερείπια της πόλης για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους κατά της βαρβαρότητας, η οποία δεν συγκρίνεται ούτε με τις πράξεις της πιο βάρβαρης φυλής του κόσμου. Διαμαρτυρόμαστε προς τον πολιτισμένο κόσμο για τους φόνους και τις σφαγές των Βουλγάρων και καλούμε τον κόσμο ολόκληρο να έρθει να δει με τα ίδια του τα μάτια την πραγματικότητα των ατιμωτικών πράξεων των βαρβάρων αυτών. Καταγγέλλουμε προς τους λαούς της Ευρώπης και της Αμερικής αυτούς τους αθλίους κακούργους και απατεώνες της κοινής γνώμης, οι οποίοι προσπάθησαν μέσω ψευδών στατιστικών να παραπλανήσουν τους πολιτισμένους λαούς της Ευρώπης ισχυριζόμενοι ότι οι Μακεδόνες είναι Βούλγαροι, ενώ είναι γνήσιοι Έλληνες. Δηλώνουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα κοινό μεταξύ μας και των κακούργων αυτών, που αποτελούν ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Απαιτούμε να εκδιωχθούν από την μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Επιμένουμε να ενωθούμε πάντα με την Ελλάδα.»
ΘΕΣ) ΝΙΚΗ, 23 Ιουλίου. | (Α. 11.) - Ἐπιβλητικὸν καὶ - πολυπληθές συλλαλητήριον ἔλα- σε χώραν τὴν 17 Ιουλίου εἰς Νιγρίταν πρὸς διαμαρτυρίαν κατὰ τῶν βιαιοπραγιῶν καὶ τῶν τραγῶν τῶν Βουλγάρων. Ο κ. Ιωαννίδης ἀφηγήθη τὰς ὑπὸ τῶν Βουλγάρων διαπραχθείσας βιαιοπραγίας ἀπὸ τοῦ 1880, ἀπέδωκε κε δὲ εἰς τὰς ἀρχὰς τὸ ἐν ξῆς ψήφισμας
«Οἱ σωθέντες τῆς Νιγρίτης καὶ τῶν πέριξ χωρίον ἐπιστρέ· ψαντες εἰς τὰς ἐστία στων ἦλθον σήμερον εἰς τὰ ἐρείπια τῆς πόλεως ὅπως ὡς ἐκφράσωσι τὴν ἀγανάκτησίν των κατὰ τῆς βαρβαρότητος, τῆς μὴ σύγκρι νωμένες οὔτε πρὸς τὰς πράξεις τῆς βαρβαροτέρας φυλῆς τοῦ και σμου. Διαμαρτυρόμεθα προς τὸν πεπολιτισμένον· κόσμον δια τοὺς φόνους καὶ τὰς σφαγάς τῶν
Βουλγάρων καὶ προσκαλούμεν τὸν κόσμον ὁλόκληρον ὅπως βε Γατωθῇ ἰδίοις όμμασι περὶ τῆς πραγματικότητος τῶν, ἀτίμω· πράξεων τῶν βαρβάρων ὀρθῶν. Ικαταγγέλλομεν πρὸς τοὺς λαι οὐς τῆς Εὐρώπης καὶ ᾿Αμερι κῆς τοὺς ἀθλίους αὐτοὺς κακούρ τους καὶ ἀπατεῶνας τῆς κοινῆς γνώμης οἵτινες ἐζήτησαν διὰ ψευδῶν στατιστικών να παρεια φρήσουν μεταξὺ τῶν πεπολιτε σμένων λαῶν τῆς Εὐρώπης ἐν ἰσχυριζόμενοι ὅτι οἱ Μακεδύ συννες εἶνε Βούλγαροι, ἐνῷ εἶνε γνήσιοι "Ελληνες. Δηλοῦμεν ὅτι οὐδὲν κοινὸν ὑπάρχει μεταξὺ ἡν μῶν κα καὶ τῶν κακούργων τῆς Εί φιας τῶν ἀποτελούντων αίσχος τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ. ἀπαιτοῦμεν νὰ ἐκδιωχθῶσι τῆς μεγάλης Εὐρωπαϊκῆς οἶκον γενείας. Εννοούμεν νὰ ἑνωθῶ· μὲν πάντοτε με “Ελλάδα.
Το ψήφισμα από το συλλαλητήριο απεστάλη στη διάσκεψη του Βουκουρεστίου. Στη διάσκεψη αυτή θα ορίζονταν τα όρια των Βαλκανικών κρατών με το τέλος του Δευτέρου Βαλκανικού Πολέμου.
Τμήμα από το ψήφισμα του συλλαλητηρίου της Νιγρίτας δημοσιεύθηκε στις 24 Ιουλίου 1913 στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Νέα Αλήθεια» και περιλάμβανε μεταξύ άλλων τα εξής:
«...Διαμαρτυρόμεθα ενώπιον σύμπαντος του πεπολιτισμένου κόσμου διά τους φόνους και καταστροφάς άτινα κατά την εντεύθεν υποχώρησιν ο Βουλγαρικός στρατός διέπραξε πυρπολήσας, λεηλατήσας και κατασφάξας τους διαμένοντας των κατοίκων εν τε τη πόλει Νιγρίτη και ετέρων επτά χωρίων ων τα ερείπια εισίν αψευδή μαρτύρια της αγριότητας αυτών. (...) Καταγγέλλομεν τους απαισίους αυτούς εις άπαντας τους πεπολιτισμένους λαούς της Ευρώπης και Αμερικής ως τους μεγίστους κακούργους, όσους ποτέ η φύσις εγέννησεν, ως βεβήλους των ιερών και οσίων, ως απατεώνας του πεπολιτισμένου κόσμου των οποίων ηθέλησαν δια ψευδών στατιστικών και δημοσιευμάτων και δια μηχανορραφιών να παραπλανήσωσι παριστώντες εαυτούς μεν ως αποτελούντας μέλη της πεπολιτισμένης Ευρώπης, τους δε Μακεδόνας τους γνησίους απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων και δη του Αριστοτέλους και Αλεξάνδρου ως Βουλγάρους...».
Την επόμενη ημέρα στις 18 Ιουλίου 1913, λόγω του συλλαλητηρίου η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ δημοσίευσε το παρακάτω ποίημα:
ΝΙΓΡΙΤΑ
Ζητοῦσε θέμα ὁ ᾿Ολέθμος νὰ οβύοῃ τὴν ὀργή του Καὶ στῆς ὁρμῆς του τὸ ἄναμμα, μὲ μαύρη ἀπανθρωπιά, Βγῆκαν τοῦ Κρούμμου ἀπόγονοι, αἰώνιοι λειτουργοί του, Καὶ τὴ Χαρά που ἐμιαύρισαν μ' ἐρήμωσης, φωτιά.
Μὰ κι᾿ ἂν οἱ φλόγες οἱ ἔζωσαν ὁλοῦθέ σαν μὲ λύσσα. Κ. ἡ ἐρήμωση τὸ πέρασμα τοῦ βάρβαρου μιλεῖ, Όμως διαλάλησες παντοῦ τρανά, παλληκαρίσου, Πῶς ἴδια πάντα ἰδανικά κινοῦνε τὴ Φυλή.
Φόρεσες στέμμα ἀκάνθινο καὶ οὺ τοῦ μαρτυρίου, Βάρβαροι τῶν πατέρων σου μολύναν τὰ ἱερὰ Καὶ Φρίκη ἐσκόρπισαν παντοῦ, Μὰ σὺ, ἀδελφὴ τῆς Χίου, Στὸ ἴδιο στερέωμα μ' αὐτὴ φωτᾶτε λαμπερά.
Μ᾿ ἀπὸ τὴς φλόγες τῶν κορμιῶν κι' ἀπὸ τοῦ Χαμοῦ τὴ στάχιη Μὲ νέας Ζωῆς τὴ Δύναμη Νιγρίτα νέα θὰ βγῇ. ...
Πάντα ἀπὸ ἐρείπια Χαμοῦ ἡ Λευτεριά ἐπετάχτη Κ' εἶνε ἀπὸ αἷμα κόκκινη ἡ ἄγια της αὐγή.
ΛΙΝΟΣ ΑΠΕΙΡΑΝΘΟΣ