Ουμβέρτος Αργυρός
Ο Ουμβέρτος Σ. Αργυρός (Καβάλα,Νιγρίτα, 1882 ή 1884 – Αθήνα, 1963) ήταν Έλληνας ιμπρεσιονιστής ζωγράφος.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Καβάλα ενώ η οικογένεια του καταγόταν από τη Νιγρίτα. Σπούδασε από το 1900 ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλους τους Νικηφόρο Λύτρα και Γεώργιο Ροϊλό και αποφοίτησε με άριστα το 1904. Αργότερα έλαβε υποτροφία και συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου από το 1907 ως το 1911. Παρέμεινε στη Γερμανία μέχρι το 1929 πραγματοποιώντας ταυτόχρονα μεγάλο ταξίδι εκπαιδευτικού χαρακτήρα στην Ευρώπη, την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή. Το 1929 επέστρεψε στην Ελλάδα και εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ αργότερα διετέλεσε υποδιευθυντής και τρεις φορές διευθυντής της.
Στο εργαστήριό του, μαθήτευσαν πολλοί μετέπειτα σημαντικοί Έλληνες καλλιτέχνες, όπως οι Στέφανος Αλμαλιώτης, Βλάσης Κανιάρης, Φώτης Ζαχαρίου, Τηλέμαχος Κάνθος, Χρήστος Καπράλος, Γιώργος Μανουσάκης, Γιάννης Μόραλης, Νίκη Καραγάτση, Νίκος Νικολάου, Θωμάς Φανουράκης, Γιάννης Σπυρόπουλος, Πάρις Πρέκας, Χρήστος Χρηστίδης κ.ά.
Ουμβ. Αργυρός, Χαϊδελβέργη (αχρονολόγητο;). Λάδι σε καμβά, 61 εκ. x 81 εκ. Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων.Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, έλαβε εντολή από την κυβέρνηση Μεταξά να πάει στο μέτωπο ως επίσημος πολεμικός εικονογράφος, μαζί με τον γλύπτη Φωκίωνα Ρωκ. Από την επίσκεψή του στο μέτωπο, δημιούργησε 32 πίνακες που απεικονίζουν το Έπος του 1940 και που σήμερα στολίζουν το Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας. Το 1952, η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1959 τον εξέλεξε τακτικό της μέλος.
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του διαδρομής έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Γερμανία, Μπιενάλε της Βενετίας τα έτη 1934 και 1936, κλπ) ενώ το 1925 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσού.
Πέθανε στην Αθήνα το 1963. Προτομή του υπάρχει στο Δημοτικό Πάρκο της Καβάλας ενώ η διώροφη οικία του αγόρασε στις Σέρρες λίγα χρόνια πριν το θάνατο του, αποτελεί αξιοθέατο της πόλης. Έργα του βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και ιδρύματα όπως η Εθνική Πινακοθήκη, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας κλπ.
Το έργο του με τίτλο «Θεριστής», διαφοροποιείται από άλλα έργα με παρόμοια θεματολογία, καθώς εδώ ο καλλιτέχνης επιλέγει να απεικονίσει την μορφή με πλάτη γυρισμένη στον θεατή. Αυτό που τον ενδιαφέρει πιο πολύ είναι η απόδοση της κίνησης του αγρότη κατά τη διάρκεια του θερισμού. Τεχνοτροπικά το έργο μαρτυρά τις επιδράσεις που δέχτηκε ο Αργυρός από τις κυρίαρχες τάσεις της εποχής, αλλά και την ελευθερία που τον χαρακτηρίζει στην απόδοση του τοπίου. Πρωταρχικό ρόλο εδώ δίνει στο φως, φορέας του οποίου είναι το κίτρινο και οι αποχρώσεις του, που γεμίζουν τον αγρό και τον ουρανό.Τεχνοτροπία
Ο Αργυρός ανήκει στη σχολή των ιμπρεσιονιστών. Κατά τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του καταπιάστηκε με θέματα μυθολογικού και συμβολικού περιεχομένου ενώ τα επόμενα χρόνια δημιούργησε έργα με προσωπογραφίες, εικόνες της καθημερινότητας, γυμνά και εσωτερικούς χώρους.