Μακεδονική Πολεμική Οικογένεια Αθανασίου Κομβόκη από την Καλλιθέα Δράμας.
Η προσφορά σε αίμα στον βωμό της Ελευθερίας της Μακεδονίας από μέρους της Πατριαρχικής οικογένειας Αθανασίου Κομβόκη είναι ασύγκριτος.
Την 14ην Μαίου 1892 οι βούλγαροι κομιτατζήδες συνέλαβαν τον σεβάσμιο πρόκριτο γέροντα Αθανάσιο Κομβόκη και τον οδήγησαν στο ορμητήριο τους κοντά τη Σκοπιάς (Σκρίτζοβο).
Εκεί χρησιμοποίησαν όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να τον πείσουν να προσχωρήσει στην Βουλγάρικη Εξαρχία Του υποσχέθηκαν ότι θα του δώσουν άφθονα χρήματα και αξιώματα τόσο στην κωμόπολη Καλλιθέα όσο και στην ευρύτερη περιοχή
Ο επιφανής Μακεδόνας πρόκριτος αρνήθηκε…
Οι αιμοχαρείς Βούλγαροι κομιτατζήδες εξεμάνησαν και ο αρχικομιτατζής διέταξε να ανάψουν φωτιά και του είπε:
Ή πεθαίνεις ή προσχωρείς σε μας .
Ο ήρωας Αθανάσιος Κομβόκης αρνήθηκε και πάλι λέγοντας :
" εάν με σκοτώσετε έχω πίσω παιδιά και άλλα ελληνόπουλα που θα εκδικηθούν δεκαπλάσια τον θάνατον μου."
Οι αιμοδιψείς κομιτατζήδες τον περιέβρεξαν με πετρέλαιο και τον έριξαν στην φωτιά.
Πέφτοντας μέσα ο Εθνομάρτυρας φώναξε με βροντώδη φωνή Ζήτω η Ελληνική Μακεδονία.
Ο ηρωικός θάνατος του Αθανασίου Κομβόκη συγκίνησε όλον τον Ελληνισμό της Δράμας.
Τα γενναία παλληκάρια ηρωικά τέκνα του Εθνομάρτυρα, Προκόπιος και Βασίλειος ορκίστηκαν εκδίκηση κατά των φονιάδων και του Βουλγαρισμού.
Ίδρυσαν ομάδα ενόπλων και δρούσαν σε όλη την περιοχή πριν ακόμα έρθει το ελληνικό κομιτάτο στην Μακεδονία.
Εξόντωσαν πολλούς κομιτατζήδες πράκτορες και προδότες.
Η Βουλγάρικη προπαγάνδα και οι κομιτατζήδες θορυβήθηκαν από την μεγάλη δράση της ομάδας Κομβόκη και εισέβαλαν δολίως και δολοφονικώς από απόκρημνο μέρος του χωριού Καλλιθέα την νύκτα 31 Αυγούστου 1905 πολυμελής συμμορία υπό τον αιμοχαρή Ιβάν Γεωργήεφ ψευτοδιδάσκαλου Σκοπιάς και κύκλωσαν την οικία του Βασ. Κομβόκη.
Ο θρυλικός Βασίλειος Κομβόκης αγωνίστηκε μόνος του σαν λεωντάρι, σκότωσε τρεις κομιτατζήδες και μετά από τρίωρη μάχη έπεσε ηρωικώς μαχόμενος.
Οι κομιτατζήδες μετά έκαψαν το σπίτι του στο οποίο κάηκε ζωντανή η σύζυγος του Βασιλείου Κομβόκη , Αναστασία και η νύφη του Ευαγγελία σύζγος του γιού του Ευαγγέλου.
Στην συνέχεια η κομιτατζήδες μετέβησαν στο σπίτι του Προκόπη Κομβόκη ο οποίος απουσίαζε με τον μεγαλύτερο του γιο.
Την 11ην Απριλίου 1907 το ηρωικό παλληκάρι της Καλλιθέας Προκόπιος Κομβόκης έδωσε μεγάλη μάχη απέναντι σε 30μελή συμμορία κομιτατζήδων.
Ένας από τους επιτιθέμενους ήταν και ο υπηρέτης του Κομβόκη τούρκος Αμπάζ ο οποίος αγοράστηκε από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες με 50 χρυσές τούρκικες λίρες.
Μετά από λυσσώδη μάχη ο Κομβόκης σκότωσε τον Τούρκο υποταχτικό του και τρεις κομιτατζήδες.
Του τέλειωσαν όμως οι σφαίρες και για κακή του τύχη πηγαίνοντας να ανεφοδιαστεί το τραυμάτισε πισώπλατα ένας βούλγαρος και αφού έπεσε ο ήρωας κάτω τον τρύπησε ο κομιτατζής κατά επανάληψη με την ξιφολόγχη του.
Η κηδεία έγινε με μεγάλη τιμή με την συμμετοχή του αοιδίμου Χρυσοστόμου Σμύρνης.
Η οικογένεια Κομβόκη είχε στενή συνεργασία με το Προξενείο της Δράμας και το Κέντρο Αμύνης. Εξετελούσαν υπηρεσία πράκτορος και οργανωτών.
Η Εθνική δράση και η προσφορά άρχισε πριν ακόμα αφιχθούν τα Ελληνικά ανταρτικά Σώματα στην Μακεδονία.
Η ένοπλη ομάδα εκδικητών Προκοπίου Κομβόκη συμμετείχε με το Σώμα του καπετάν Δούκα στην γιγαντιαία μάχη ενάντια συμμορίας από 150 άνδρες του αρχικομιτατζή Todor Panitsa στην περιοχή Γκράτσιανη (Αγιοχώρι) στην οποία φονεύθηκαν 10 κομιτατζήδες και τραυματίστηκαν 5 και εγκατέλειψαν 6 φορτία όπλα και πυρομαχικά. Από την ελληνικοί μεριά καμιά απώλεια.
Οι αδελφοί Κομβόκη όπως και ο γιος του Προκοπίου Περικλής συνελήφθηκαν κατ επανάληψιν και καταδικάστηκαν και κλείστηκαν στις φυλακές Θεσσαλονίκης μετά από ραδιουργίες της Βουλγάρικης Προπαγάνδας.
Από το προσκλητήριο της πολεμικής οικογένειας Αθανασίου Κομβόκη φέρονται πεσόντες:
1. Αθανάσιος Κομβόκης αρχηγός
2. Βασίλειος Κομβόκης
3. Ανασταστασία Β. Κομβόκη
4. Ευαγγελία Ευαγγέλου Κομβόκη
5. Προκόπιος Κομβόκης
6. Περικλής Κομβόκης
7. Γεώργιος Κομβόκης
8. Αθανάσιος Κομβόκης ετών 16
9. Σωτήριος Κομβόκης.
Η πατρίδα τίμησε την οικογένεια Κομβόκη δίνοντας το όνομά της σε δύο φυλάκια της ακριτικής Δράμας. Επίσης του χορηγήθηκε το μετάλλιο Μακεδονικού Αγώνα από το Υπουργείο Στρατιωτικών.
(Απόσπασμα από το Βιβλίο του Α, Ανεστόπουλου "Μακεδονικός Αγών")
