Όσιος Θεόδωρος ο Σαββαΐτης επίσκοπος Εδέσσης, 19 Ιουλίου

Δώρον Θεός σε Θεόδωρε τρισμάκαρ,

Πόλει δέδωκε της Eδέσσης ως μέγα.

Ο Θεόδωρος Σαββαΐτης ήταν μοναχός, επίσκοπος και όσιος της Χριστιανικής Εκκλησίας ο οποίος έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ.

Βίος

Ο πατέρας του ονομάζονταν Συμεών και η μητέρα του Μαρία. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, διακρίθηκε για την φιλομάθειά του σε θέματα φιλοσοφία και ρητορικής. Δεν γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή του, εκτός του ότι έμεινε ορφανός σε ηλικία 10 ετών. Την μισή περιουσία των γονέων του που επιμερίστηκε με την αδελφή του, την μοίρασε στους φτωχούς και προσήλθε στην Ιερουσαλήμ. Εκεί επισκέφτηκε τους Αγίους Τόπους και μόνασε στην Ιερά Λαύρα του Αγίου Σάββα της Ιουδαίας. και εκάρη μοναχός. Σε ηλικία 60 ετών, με υπόδειξη του πατριάρχη Ιεροσολύμων εξελέγη επίσκοπος Εδέσσης της Συρίας από τον πατριάρχη Αντιοχείας, πιθανώς στα τέλη του 8ου αιώνα.

Υπήρξε λόγιος, με σπουδές στη Θεολογία, στη Ρητορική και στη Φιλοσοφία. Συνέγραψε πάνω από εκατό βιβλία, ασκητικού περιεχομένου, τα οποία φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη των Ιεροσολύμων. Αγωνίστηκε εναντίον των αιρέσεων των Μανιχαίων, των Νεστοριανών και των Ευτυχιανών.

Από οπαδούς των αιρέσεων αυτών δέχτηκε δολοφονική επίθεση, από την οποία όμως τελικά κατάφερε να γλυτώσει. Σε επίσκεψή του στην Βαβυλώνα προσηλύτισε στο χριστιανισμό τον εκεί βασιλέα Μαβία, τον οποίο βάφτισε Ιωάννη.

Προαισθάνθηκε το θάνατό του και επέστρεψε στη Λαύρα της Μονής Αγίου Σάββα, όπου και απέθανε στις 19 Ιουλίου, ημερομηνία στην οποία εορτάζεται η μνήμη του. Το βίο του τον έγραψε ο επίσκοπος Εδέσσης Βασίλειος, ενώ σώζεται ο βίος του στα ελληνικά στην αθωνική μονή της Μονή Ιβήρων.

Συγγραφικό έργο

Έχει γράψει:

Λόγος διδασκαλικός και περί Συνόδων: είδος σύντομης κατήχησης.

Διδασκαλία ασκητική: σύντομη έκθεση περί του μοναχικού βίου.

Εκατόν κεφάλαια ασκητικά και πρακτικά: ασκητικά παραγγέλματα βάσει της διδασκαλίας του Ευάγριου Ποντικού και άλλων ασκητικών πατέρων.