Άγιοι Φήλιξ ο επίσκοπος, Ιανουάριος ο πρεσβύτερος, Φορτουνάτος και Σεπτεμίνος, 30 Αυγούστου
Εις τον Φήλιξ
Tμηθείς κεφαλήν ιεράν λύθρω χρίη,
Kαι χρίσμα κοσμείς ιερωσύνης Φίληξ.
Εις τον Ιαννουάριον
Άρας φόνου σίδηρον ο πνέων φόνου,
Aίρει κεφαλήν την Iαννουαρίου.
Εις τον Φουρτουνιανόν
Oυ μη με πλήξης, όστις εί ταχύ ξίφει,
Φουρτουνιανός εμβριμώμενος λέγει.
Εις τον Σεπτιμίνον
O πάντα σεπτός εν βίω Σεπτιμίνος,
Πάνσεπτον εύρε και τέλος διά ξίφους.
Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό του Διοκλητιανού, εναντίον των χριστιανών.
Ο Φήλιξ ήταν επίσκοπος σε κάποια πόλη της Ιταλίας και ο Ιανουάριος πρεσβύτερος της επισκοπής του και στενός συνεργάτης του στη διδασκαλία και τις κατακτήσεις του Ευαγγελίου. Οι άλλοι δύο διακρίνονταν σαν οι πιο ένθερμοι πιστοί, εργαζόμενοι και αυτοί για την εξάπλωση της χριστιανικής ζωής, και χρησιμοποιούνταν για την αλιεία ψυχών από τον ευσεβή και δραστήριο επίσκοπο τους. Όμως, ο ειδωλολάτρης άρχοντας, ζήτησε από τον επίσκοπο Φήλικα να του παραδώσει τα Ιερά βιβλία της επισκοπής. Ο επίσκοπος αρνήθηκε, λέγοντας του, ότι τα ιερά βιβλία των χριστιανών έχουν ορισθεί να υπηρετούν στην πνευματική τους ζωή. Αμέσως τότε τον φυλάκισαν. Επειδή όμως και με το μέσο αυτό δεν κατόρθωσαν τίποτα, τον εξόρισαν μαζί με τον πρεσβύτερο Ιανουάριο, τον Φορτουνάτο και τον Σεπτεμίνο.
Μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι στη θάλασσα, τους έφεραν στη Λυκαονία της Μικράς Ασίας. Εκεί ακολούθησαν νέες απειλές και βάσανα, αλλά η αφοσίωση των Αγίων προς το Χριστό διατηρήθηκε η ίδια. Μετά από μερικούς μήνες, θανατώθηκαν με αποκεφαλισμό. (Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται και την 16η Απριλίου.
