Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Πέτρου Μητροπολίτη Μόσχας, 24 Αυγούστου

Ο Άγιος Πέτρος της Μόσχας (ρωσικά: Пётр Московский, Πέτρος Κιέβου, Πέτρος Ράτα, Ρωσικά: Пётр Ратенский, Ουκρανικά: Петро Ратенський; περ. 1260 – 20 Δεκεμβρίου 1326) ήταν ο Ρώσος μητροπολίτης που μετέφερε την έδρα του από τον Βλαντιμίρ στη Μόσχα το 1325. Αργότερα ανακηρύχθηκε προστάτης της Μόσχας. Παρά τη μετακόμιση, το αξίωμα παρέμεινε επίσημα με τον τίτλο «Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ρωσίας» μέχρι την αυτοκέφαλη εκλογή του Ιωνά της Μόσχας το 1448.

Ζωή

Ο Πέτρος γεννήθηκε στη Βολυνία (μέρος του Βασιλείου της Γαλικίας-Βολυνίας). Γονείς του ήταν ο Θεόδωρος και η Ευπραξία. Σε ηλικία δώδεκα ετών, ο νεαρός Πέτρος μπήκε σε ένα μοναστήρι όπου έμαθε την αγιογραφία. Ο ηγουμένος της μονής είχε χειροτονήσει τον Πέτρο ιερομόναχο. Μετά από χρόνια ασκητικών άθλων στο μοναστήρι, ο ιερομόναχος Πέτρος, με την ευλογία του ηγουμένου, εγκατέλειψε το μοναστήρι αναζητώντας ένα μοναχικό μέρος.

Έφτιαξε ένα κελί στον ποταμό Ράτα και άρχισε να επιδιώκει τον ασκητισμό στη σιωπή. Στη συνέχεια, στον τόπο των ασκητικών του κατορθωμάτων, σχηματίστηκε μοναστήρι, το Νοβοντβόρσκ. Η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου «Του Αγίου Πέτρου» ονομαζόταν έτσι γιατί ζωγραφίστηκε από τον Πέτρο ενώ ήταν ηγουμένη της μονής Ράτσκ κοντά στη Βολυνία. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο μοναστήρι Ratne από τον Μάξιμο, Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ρωσίας, ο Πέτρος του έκανε δώρο την εικόνα.

Το 1308 ο βασιλιάς Boleslaw-Yuri II της Γαλικίας πρότεινε και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως διόρισε τον Πέτρο στην κενή έδρα του Κιέβου και όλης της Ρωσίας. Ο Μιχαήλ Γιαροσλάβιτς, Μέγας Πρίγκιπας του Βλαντιμίρ και του Τβερ, ήθελε να προωθήσει τον δικό του υποψήφιο για αυτή τη θέση. Η υποψηφιότητα του Πέτρου προκάλεσε παρατεταμένη εχθρότητα μεταξύ του Μιχαήλ και του Πέτρου σε σημείο που ο τελευταίος έπρεπε να ζητήσει προστασία από τον Πρίγκιπα της Μόσχας το 1325.

Ο Πέτρος ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου ο Πατριάρχης Αθανάσιος τον μόνασε σε Μητροπολίτη Ρωσίας και του απένειμε τα αρχιερατικά άμφια, τη ράβδο και την εικόνα. Με την επιστροφή του στη Ρωσία το 1308, ο Μητροπολίτης Πέτρος έφτασε στο Κίεβο μετά από ένα χρόνο και στη συνέχεια προχώρησε στο Βλαντιμίρ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της εξουσίας των Τατάρ (Μογγόλων) η Ρωσία βρισκόταν σε αναταραχή, και ο Πέτρος ήταν συχνά υποχρεωμένος να αλλάξει τον τόπο διαμονής του.

Ο Πέτρος μετέφερε τα μητροπολιτικά του καθήκοντα από το ερημωμένο Κίεβο στο Βλαντιμίρ. Το 1325 ο Μητροπολίτης Πέτρος, κατόπιν αιτήματος του Μεγάλου Πρίγκιπα της Μόσχας, Ιβάν Καλίτα, μετέφερε τη μητροπολιτική καθεδρική καθεδρία από τον Βλαντιμίρ στη Μόσχα ως μέρος της μετεγκατάστασης του Ιβάν. Η κίνηση ενίσχυσε την πολιτική θέση της Μόσχας και την καθιέρωσε ως την πνευματική πρωτεύουσα της κατακερματισμένης Ρωσίας. Μετά τη μετακόμιση του Πέτρου στη Μόσχα, ο Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και πολλές άλλες πέτρινες εκκλησίες χτίστηκαν από τον Ιβάν Καλίτα στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Η ίδρυση της Μονής Vysokopetrovsky στη Μόσχα αποδίδεται στον Πέτρο. Έγραψε επίσης μερικά κηρύγματα και επιστολές.

Ο Πέτρος πέθανε στις 21 Δεκεμβρίου 1326. Μετά την αγιοποίησή του από τον Μητροπολίτη Αλέξη, η λατρεία του διαδόθηκε σε όλη τη Μόσχα. Κατά συνέπεια, πολλές εκκλησίες αφιερώθηκαν στον Μητροπολίτη Πέτρο στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας. Η εορτή του εορτάζεται στις 24 Αυγούστου (μεταφορά των λειψάνων του στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Μόσχας) και στις 5 Οκτωβρίου (από κοινού με τους Μητροπολίτες Ιωνά και Αλέξη)