Άγιοι Αναστάσιος Πανεράς και Δημήτριος ο Μπεγιάζης, 11 Αυγούστου

Θείοι όρπηκες της νήσου Λέσβου,

ανεδείχθητε χρόνοις υστέροις,

Αναστάσιε ομού και Δημήτριε,

Οι καλλίνικοι αυτοί Άγιοι Νεομάρτυρες του Χριστού, ο μεν Αναστάσιος, ηλικίας 20 χρονών, καταγόταν από τους Ασωμάτους, ο δε Δημήτριος, 18 χρονών, από την Αγιάσο του νησιού Λέσβου. Μαρτύρησαν και οι δύο για την Αγία Πίστη του Χριστού στον Κασαμπά της Μικράς Ασίας, το έτος 1816 ή 1819. 

Οι νεομάρτυρες αυτοί, έκαναν στον Κασαμπά το επάγγελμα του καλαθοποιού, πιθανώς μάλιστα να ήταν και συγγενείς. Αλλά συγχρόνως με την εξάσκηση του επαγγέλματός τους, κήρυτταν το Ευαγγέλιο στους Χριστιανούς, που ήταν κάτω από τον Τούρκικο ζυγό. 

Γι' αυτό το λόγο οι Τούρκοι τους συνέλαβαν, τους φυλάκισαν και τους βασάνισαν φρικτά. Επειδή όμως συνέχιζαν να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστη τους, τους απαγχόνισαν κάτω από έναν πλάτανο. Στο όνομα και των δύο Αγίων, ανεγέρθηκε στην Αγιάσο μεγαλοπρεπής ναός, όπου και γιορτάζεται η μνήμη τους 11 Αυγούστου.

Λειτουργικά κείμενα

Απολυτίκιον

Θείοι όρπηκες της νήσου Λέσβου,

ανεδείχθητε χρόνοις υστέροις,

Αναστάσιε ομού και Δημήτριε,

υπέρ Χριστού ομοφρόνως αθλήσαντες

και τον αρχαίον εχθρόν καταισχύναντες.

Νέοι μάρτυρες,

Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε,

δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.