Στον κινηματογράφο "Έσπερος" Σερρών προβλήθηκαν το ντοκιμαντέρ "Olympia" και η ταινία "Ich liebe dich", 23 Αυγούστου 1938

Στις 23 Αυγούστου 1938, στον θερινό κινηματογράφο "Έσπερο" των Σερρών προβλήθηκαν δύο ταινίες.

Η πρώτη ταινία ήταν η "Olympia" (Οι Ολυμπιακοί αγώνες του Βερολίνου), ένα ντοκιμαντέρ που κατέγραφε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, οι οποίοι είχαν λάβει χώρα στο Βερολίνο. 

Εξώφυλλο του DVD Ολυμπία (φιλμ 1938)

Οι Αγώνες αυτοί είναι ιστορικά σημαντικοί, τόσο για τις αθλητικές τους επιδόσεις όσο και για τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν προπαγανδιστικά από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.

Riefenstahl und Goebbels bei Besprechungen zum Olympia-Film.

Ολυμπία (ταινία 1938)  (γερμανικά: Olympia) είναι ένα ντοκιμαντέρ, χωρισμένο σε δύο μέρη, της Λένι Ρίφενσταλ, που παρουσιάζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 που έλαβαν μέρος στο Βερολίνο την εποχή της ναζιστικής Γερμανίας.

Πλοκή

Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία βασίζονται κατά ένα μεγάλο μέρος στους αγώνες, είναι όμως ανεξάρτητα, και έχουν διαφορετικό σκοπό το καθένα.

Μέρος πρώτο: Η γιορτή των εθνών

Το πρώτο μέρος ξεκινά με σκηνές της αρχαίας Ελλάδας. Η Ακρόπολη, τα αγάλματα, οι αθλητές, η θάλασσα. Η ολυμπιακή φλόγα ξεκινάει από την Ολυμπία και φτάνει στο σημερινό (1936) στάδιο του Βερολίνου. Ακολουθούν σκηνές των διαφόρων αγωνισμάτων: δισκοβολία, σφυροβολία, ακόντιο, ρυθμική γυμναστική.

Μέρος δεύτερο: Η γιορτή του κάλλους

Το δεύτερο μέρος ξεκινά με σκηνές μέσα στο Ολυμπιακό χωριό που δείχνουν τους αθλητές να ξεκουράζονται και να γυμνάζονται. Μετά συνεχίζει με τα υπόλοιπα αγωνίσματα. Δέκαθλο, ενόργανη γυμναστική, ιστιοπλοΐα, ξιφασκία, πένταθλο, πόλο, ποδηλασία, μποξ, χόκεϊ, ποδόσφαιρο, ιππασία, κωπηλασία, κολύμβηση και κατάδυση. Το δεύτερο μέρος τελειώνει με έναν δραματικό μαραθώνιο που καταλήγει σε επιβλητικές σκηνές με προβολείς που φωτίζουν τον νυχτερινό ουρανό πάνω από το στάδιο.

Παρασκήνια

Τα δύο μέρη καλύπτουν μεν τους αγώνες, πέρα απ' αυτό όμως θέτουν το θέαμα των αγώνων σε ένα πλαίσιο σκηνοθεσίας. Τόσο η μέθοδος όσο και το όλο αποτέλεσμα ήταν πρωτοποριακό και πρωτοφανές για την εποχή του. Ιδίως η αρχή του πρώτου μέρους και το τέλος του δευτέρου μέρους, αλλά και η όλη σκηνοθεσία των αγωνισμάτων έκαναν μεγάλη εντύπωση στους θεατές εκείνης της εποχής. Το έργο όμως είχε καθαρά προπαγανδιστικό ύφος με σκοπό να βελτιώσει την εικόνα της Γερμανίας στο εξωτερικό και αυτήν των Ναζί στο εσωτερικό. Η εικόνα του Χίτλερ, που κατά την άφιξη του ολυμπιακού φωτός ανακοινώνει εορταστικά την έναρξη των αγώνων, του δίνει ένα κάπως λιγότερο τρομακτικό πρόσωπο.

Οι σκηνές των αθλητικών σωμάτων, τα χαρούμενα πρόσωπα, η ευγενής άμιλλα και απονομή των μεταλλίων στους νικητές ήταν ένα ευπρόσκλητο μέσο για την ανάρρωση του ηθικού της μεσοπολεμικής Γερμανίας. Αλλά και η σκηνοθεσία μιας εκδήλωσης τέτοιου μεγέθους ήταν απλώς μια εξάσκηση για της προπαγανδιστικές μαζικές εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν στα επόμενα χρόνια και θα οδηγήσουν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Βραβεύσεις

Αν και το ντοκιμαντέρ είναι ένα από τα καλύτερα έργα της Ρίφενσταλ και θεωρείται μέχρι σήμερα ως μία από τις αξιολογότερες κινηματογραφικές εργασίες, επισκιάζεται από την ένταξή του στο προπαγανδιστικό έργο της ναζιστικής Γερμανίας. Τα βραβεία που πήρε από το 1938 μέχρι το 1941 είναι σήμερα ανάξια λόγου. Το ναζιστικό Υπουργείο Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας το χαρακτήρισε «πολύτιμο». Πήρε το Γερμανικό Βραβείο Κινηματογράφου (γερμ. Deutscher Filmpreis) του 1937/38, το Σουηδικό βραβείο Polar του 1938, το χρυσό μετάλλιο Coppa Mussolini του έτους 1938 ως καλύτερο αλλοδαπό έργο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, πήρε ένα Ολυμπιακό Χρυσό μετάλλιο από το Comitée International Olympique το 1938. Η Ελλάδα το τίμησε με το Ελληνικό Βραβείο των Σπορ. Το 1941 έλαβε το Βραβείο Kinema Junpo στην κατηγορία καλύτερη ξενόγλωσση ταινία και στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Λωζάνης το 1948 ένα ολυμπιακό δίπλωμα εκ των υστέρων. Το περιοδικό Time το συμπεριέλαβε στις «100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών».

Η δεύτερη ταινία ήταν η γερμανική οπερέτα Ich liebe dich (Εσένα ποθώ), μια ελαφριά μουσική κωμωδία που αντανακλούσε τη ρομαντική και εύθυμη διάθεση της εποχής. Οι προβολές αυτές αποτέλεσαν μια ευκαιρία για τους κατοίκους να απολαύσουν δύο διαφορετικά είδη κινηματογράφου, συνδυάζοντας την αθλητική ιστορία με την καλλιτεχνική ψυχαγωγία σε έναν από τους δημοφιλείς θερινούς κινηματογράφους της εποχής.

είναι μια γερμανική ρομαντική κωμωδία του 1938 σε σκηνοθεσία Χέρμπερτ Σέλπιν και με πρωταγωνιστές τους Βίκτορ ντε Κόουα, Λουίζ Ούλριχ και Όλγα Λίμπουργκ. Γυρίστηκε στα στούντιο Johannisthal στο Βερολίνο. Τα σκηνικά της ταινίας σχεδιάστηκαν από τους καλλιτεχνικούς σκηνοθέτες Karl Weber και Erich Zander. Είναι σε στυλ κωμωδίας, εμπνευσμένη από την ιστορία του Αδάμ και της Εύας.

Ηθοποιοί 

Viktor de Kowa

Viktor de Kowa ως Αμερικανός Percy

Luise Ullrich

Luise Ullrich ως φωτογράφος Eva

Όλγα Λίμπουργκ ως θεία της Εύας

Ο Joachim Rake ως φίλος του Percy, Max

Herbert Weissbach ως φίλος του Percy, Günther

Ο Άρθουρ Ράινχαρντ ως αλήτης που παίζει φίλος

Ο Χέλμουτ Χέιν ως αλήτης που παίζει φίλος

Ο Lothar Devaal ως αλήτης που παίζει φίλος

Ο Μαξ Χάρι Ερνστ ως χορευτής στο κοστούμι