Μεγάλο συλλαλητήριο στις Σέρρες για το κλείσιμο της ιεράς μονής του Τιμίου Σταυρού (Αγίου Προδρόμου Παλαιοκάστρου), 13 Σεπτεμβρίου 1904
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
Στη συνέχεια, πλήθη Σερραίων κατευθύνθηκαν προς τη Μονή (10 λεπτά έξω από το χωριό Κούλα, στο σημερινό Παλαιόκαστρο), άλλοι με τα πόδια και άλλοι με κάρα, όπου τελέσθηκε η λειτουργία της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Όλοι ψάλλαν ομαδικά το «Σώσον Κύριε τον Λαό σου» με συμβολικό τρόπο.
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 2
Νέα Όργια των Βουλγάρων: Διαμέλισμος Ιερέως
Σύμφωνα με πληροφορίες από τις Σέρρες προς το «Ανατολικό Δελτίο», ύστερα από αίτημα των σχισματικών κατοίκων του χωριού Κούλα, οι αρχές απαγόρευσαν την ετήσια πανήγυρη του μοναστηριού του χωριού τους. Ολόκληρος ο πληθυσμός των Σερρών συγκεντρώθηκε και διοργάνωσε διαδήλωση προς τη Νομαρχία. Μετά από διαμαρτυρίες, πέτυχαν την άρση της απαγόρευσης αυτής.
Σύμφωνα με την ίδια ασφαλή πηγή από τη Φλώρινα, οι Βούλγαροι και οι συμμορίες τους συνεχίζουν το κακούργο έργο τους και στην επαρχία αυτή.
Έλληνας ιερέας από το της Εξισού Πέτρος, διαμελίστηκε κυριολεκτικά από τη συμμορία του Παντελή Σίσκου. Το σώμα του είχε 17 τραύματα, από τα οποία 4 στον λαιμό, 6 στην κοιλία και 7 σε διάφορα άλλα μέρη. Οι αρχές μεταβαίνουν επί τόπου, αλλά δεν λαμβάνονται επαρκή μέτρα κατά των κακοποιών.
Η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ έγραψε:
Τελευταία Ώρα: Μεγάλη Διαδήλωση στις Σέρρες
Μεγάλη διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στον Μουτεσαρίφη, προκειμένου να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για την αμφισβήτηση μιας μονής. Το πλήθος ζήτησε λύση για το ζήτημα που τους απασχολούσε.
ΣΕΡΡΕΣ, 16 Σεπτεμβρίου. – Σημαντική διαδήλωση έγινε εδώ, που τράβηξε την προσοχή του φιλότιμου και πατριωτικού λαού των Σερρών.
Στο κοντινό βόρειο-δυτικό χωριό Κούλα, που κατοικείται από περίπου 60 βουλγαρόφωνες οικογένειες, υπάρχει ένα μοναστήρι που γιορτάζει κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο στη μνήμη της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Το μοναστήρι αυτό της Εκούλας, που είχε χτιστεί από ευσεβείς Ορθοδόξους, ανήκε μέχρι πρόσφατα σε εμάς. Ωστόσο, πριν από τέσσερα χρόνια, οι σχισματικοί Βούλγαροι, επιθυμώντας να καταλάβουν το μοναστήρι, δολοφόνησαν τον επί δεκαετία διευθύνοντα και συντηρούντα αυτόν επίτροπο, ο οποίος είχε αφιερώσει τη ζωή του και όλη την περιουσία του στο μοναστήρι και το υπερασπιζόταν ενάντια σε κάθε ξένη επίθεση.
Δυστυχώς, οι σχισματικοί, με γνωστά δολοφονικά μέσα, κατάφεραν να εκδιώξουν τους περισσότερους κατοίκους της Εκούλας. Κατέλαβαν βίαια το μοναστήρι από τους Ορθοδόξους και εγκαθιδρύθηκαν σε αυτό.
Μετά από τρία χρόνια έντονης διαμάχης και φιλονικίας μεταξύ των δικών μας και των σχισματικών, κατά τη διάρκεια της εορτής, κατά την οποία οι σχισματικοί κακοποίησαν την ηθική κατάσταση του μοναστηριού, η Διοίκηση απαγόρευσε τη λειτουργία του και δεν επετράπη η τέλεση λειτουργίας ούτε από εμάς ούτε από τους εξαρχικούς.
Απόδοση της Μονής
Μετά από μακρά συζήτηση της υπόθεσης και την αναγνώριση του δικαίου των ομογενών, η Νομαρχία Θεσσαλονίκης απέδωσε πριν από περίπου δέκα μήνες, με απόφασή της, τη μονή στους κατοίκους της. Τότε, η λειτουργία της μονής είχε ανατεθεί σε ιερέα που διορίστηκε από τη Μητρόπολη Σερρών.
Όμως, αντίθετα με τις προσδοκίες, ο ιερέας αυτός, υποκύπτοντας στις απειλές και τα βίαια μέσα των κομιτατζήδων, ανακηρύχθηκε σχισματικός από τους κατοίκους του χωριού Κούλα. Την προηγούμενη Τετάρτη, ο ιερέας υπέβαλε αναφορά στον Μουτεσαρίφη, στην οποία εξήγησε ότι υπήρχαν σοβαροί κίνδυνοι για την ημέρα της πανήγυρης και ζήτησε να εμποδιστεί και φέτος, όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια, η τέλεση της πανήγυρης.
Η αίτηση παραπέμφθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο, και κατά τη συνεδρίαση της Τετάρτης, με τη συγκατάθεση του αναπληρωτή Μητροπολίτη Σερρών, κ. Δεοντίου, και δύο μελών του Συμβουλίου, αποφασίστηκε να μην τελεστεί η πανήγυρη φέτος.
Ο λαός των Σερρών, μαθαίνοντας την απόφαση με αγανάκτηση, διαμαρτυρήθηκε κατά των συναίνεσης του Διοικητικού Συμβουλίου και, αυθόρμητα, μέσω διαδήλωσης, αποφάσισε την ακύρωση της απόφασης.
Η Διαδήλωση
Έτσι, την Κυριακή, γύρω στις 12 το μεσημέρι, συγκεντρώθηκαν περίπου 3000 πολίτες όλων των τάξεων και ηλικιών στην Πλατεία της Μητρόπολης. Οπλισμένοι με ατσάλινα μπαστούνια, παρέλασαν μέσω της κεντρικής οδού της πόλης και κατευθύνθηκαν προς το Διοικητήριο.
Όταν ο Μουτεσαρίφης άκουσε τον θόρυβο και τη φασαρία του πλήθους, έσπευσε να κατέβει στις εξωτερικές μαρμάρινες σκάλες του Διοικητηρίου. Εκεί, το πλήθος, ζητωκραυγάζοντας υπέρ του Σουλτάνου, τον περιέβαλε και, με μία φωνή, ζήτησε την κλειδαριά της εκκλησίας, καθώς υπήρχε η φήμη ότι ο αποστάτης ιερέας είχε παραδώσει μαζί με την αναφορά και την κλειδαριά της Μονής.
Μετά την αίτηση αυτή, ζήτησαν την άδεια να τελέσουν την ετήσια πανήγυρη. Ο Μουτεσαρίφης, στην απάντησή του, ζήτησε από το πλήθος προθεσμία μιας ημέρας. Ωστόσο, επειδή ο λαός επιμένει και δεν αποδεχόταν την απάντηση, έδωσε στον πρωτοσύγκελο ένα μικρό κλειδί, το οποίο ο λαός αναγνώρισε και άρχισε να φωνάζει:
– Όχι αυτό, όχι αυτό το κλειδί. – Θέλουμε το κλειδί του Μοναστηριού.
Η Δοθείσα Λύση
Σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση, ο Διοικητής, αφού εξέτασε την κατάσταση, έδωσε την άδεια στους διαδηλωτές να τελέσουν την πανήγυρη και, αν και δεν ήταν της Εκκλησίας να σπάσουν την πόρτα, τους συνέστησε ευγενικά να διαλυθούν με τάξη. Αυτά τα λόγια καταπνίγηκαν από θύελλα ζητωκραυγών και οι διαδηλωτές, μετά από αυτό, διαλύθηκαν.
Με ενέργεια του Μουτεσαρίφη, για την αποφυγή πιθανής σύγκρουσης μεταξύ των δικών μας και των εξαρχικών, στάλθηκαν στη Μονή δύο λόχοι στρατού. Το γεγονός της διαδήλωσης τηλεγραφήθηκε και στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης.
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΙΣ ΕΝ ΣΕΡΡΑΙΣ
ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΣ ΜΙΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΥΤΕΣΑΡΙΦΗ
Η ΔΟΘΕΙΣΑ ΛΥΣΙΣ
ΣΕΡΡΑΙ, 16 Σεπτεμβρίου. – Κεγάλη διαδήλωσις ἐγένετο ἐνταῦθα ἣν παρελθούσαν ριακὴν ὑπὸ τοῦ φιλοτίμου καὶ πατριωτικωτάτου λαοῦ τῶν Σερ ρῶν.
Εἰς τὸ δέωρον ἐντεῦθεν καὶ βορειοδυτικῶς κείμενον χωρίον Κούλα κατοικούμενον ὑπό 60 περίπου βουλγαροφώνων οἰκογε νειῶν ὑπάρχει μονή πανηγυρί ζουσα ἐτησίως τὴν Κα Σεπτεμ βρίου ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς ὑψώ σεως τοῦ Τιμίου Σταυρού. μονὴ αὕτη τῆς Εκούλας έπονο μαζομένη κτισθεῖσα ὑπὸ εὐσε βῶν Ὀρθοδόξων κατείχετο μέ χρις ἐσχάτων ὑπὸ τῶν ἡμετέρων. Παρὸ τεσσάρων ὅμως ἐτῶν οἱ σχισματικοὶ βούλγαροι ἐποφθαλμιῶντες τὴν μονὴν ταύτην εξαιλοφόνησαν τὸν ἐπὶ δεκάδας ἐτῶν διευθύνοντα καὶ συγκρατούντα αὐτὴν ἐπίτροπον ἐκ τοῦ ἰδίου χων ρίου, ὅστις εἶχεν ἀφιερώσει μετὰ τῆς ζωῆς του καὶ ὅλην τὴν κτηματικήν του περιουσίαν εἰς τὴν Μονὴν καὶ ὑπεμησπίζετο ἐνθέρ· μως αὐτὴν ἐναντίον πάσης ξένης ἐπιδρομῆς. Δυστυχῶς οἱ σχισματικοὶ ἕνε κα τῶν γνωστῶν δολοφονικῶν αὐ τῶν μέσων ἐπέτυχον τὴν ἀποσκέρ τησαν τῶν περισσοτέρων κατοί κων τῆς ἐκούλας. ἤρτασαν βιαίν ως καὶ κύθαιρέτως ἐκ τῶν αρ θοδόξων τὴν ἐξανὴν καὶ ἐγκαθιαδρύθησαν ἐν αὐτῇ.
Εἰς τὸ δέωρον ἐντεῦθεν καὶ βορειοδυτικῶς κείμενον χωρίον Κούλα κατοικούμενον ὑπό 60 περίπου βουλγαροφώνων οἰκογε νειῶν ὑπάρχει μονή πανηγυρί ζουσα ἐτησίως τὴν Κα Σεπτεμ βρίου ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς ὑψώ σεως τοῦ Τιμίου Σταυρού. μονὴ αὕτη τῆς Εκούλας έπονο μαζομένη κτισθεῖσα ὑπὸ εὐσε βῶν Ὀρθοδόξων κατείχετο μέ χρις ἐσχάτων ὑπὸ τῶν ἡμετέρων. Παρὸ τεσσάρων ὅμως ἐτῶν οἱ σχισματικοὶ βούλγαροι ἐποφθαλμιῶντες τὴν μονὴν ταύτην εξαιλοφόνησαν τὸν ἐπὶ δεκάδας ἐτῶν διευθύνοντα καὶ συγκρατούντα αὐτὴν ἐπίτροπον ἐκ τοῦ ἰδίου χων ρίου, ὅστις εἶχεν ἀφιερώσει μετὰ τῆς ζωῆς του καὶ ὅλην τὴν κτηματικήν του περιουσίαν εἰς τὴν Μονὴν καὶ ὑπεμησπίζετο ἐνθέρ· μως αὐτὴν ἐναντίον πάσης ξένης ἐπιδρομῆς. Δυστυχῶς οἱ σχισματικοὶ ἕνε κα τῶν γνωστῶν δολοφονικῶν αὐ τῶν μέσων ἐπέτυχον τὴν ἀποσκέρ τησαν τῶν περισσοτέρων κατοί κων τῆς ἐκούλας. ἤρτασαν βιαίν ως καὶ κύθαιρέτως ἐκ τῶν αρ θοδόξων τὴν ἐξανὴν καὶ ἐγκαθιαδρύθησαν ἐν αὐτῇ.
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
Ερὸ τριῶν ἐτῶν συνεπεία σα βαρᾶς ρήξεως καὶ φιλονεικίας μεταξὺ τῶν ἡμετέρων καὶ τῶν σχισματικών, κατὰ τὴν ἡμέροντῆς πανηγύρεως, καθ' ἣν ἐκακοποι ἤθη ὑπὸ τῶν σχισματικῶν ὁ με- ταδὶς ὅπως ἱερουργήσῃ πρωτο σύγγελος τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν, ἐκλείσθη ὑπὸ τῆς Διοι κήσεως ἡ ἀπονὴ καὶ δὲν ἐπετρά πη πιέων ἱερουργία οὔτε εἰς τοὺς ἡμετέρους, οὔτε εἰς τοὺς ἐξαρχικούς.
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
Νετὰ μακράν συζήτησιν τῆς ὑποθέσεως καὶ ἀναγνώσεσιν τοῦ δικαίου τῶν ὁμογενῶν ἡ Πομ χία Θεσσαλονίκης ἀπέδωκε πρό δέκα α μηνῶν περίπου δι' ἀποφά σεώς της τὴν ν Αξονὴν τῆς ως κού καὶ ἕκα λας τοὺς ἡμετέρους καὶ εἰς τοὺς τότε ἐτελείτα τῇ ἐκκλησία αὐτῆς ἡ λειτουργία Ελληνε πε ὑπὸ ἱερέως διορισθέντος παρὰ τῆς Μητροπόλεως Σερρών.
Παι ὰ πᾶταν ὅμως προσδοκίαν ὁ ἱερεὺς οὗτος ὑποκύψας εἰς τὰς ἀπειλὰς καὶ τὰ βίαια μέσα τῶν κομιτατζήδων ἐκηρύχθη ἐσχάτως σχισματικός ματὰ τῶν ὑποιοίπων κατοίκων τοῦ χωρίου Κούλας καὶ ἐλθὼν ἐνταῦθα τὴν παρελ θούσαν Τετάρτην ἐπέδωκε τῷ θεουτεσαρίφῃ ἀναφορὰν δι' ης ἐκθέσας αὐτῷ ὡς ἐπικείμενον κέν δυνον σοβαρῶν ταριχῶν τὴν ἡ μέραν τῆς πανηγύρεως παρεκά λεσε νὰ ἐμποδισθῇ καὶ ἐφέτος, ὡς καὶ κατὰ τὰ παρελθόντα δύο ἔτη, ἡ τέλεσις πανηγύρεως ἐν τῇ
Η αίτησις παρεπέμφθη εἰς τὸ Διοικητικών Συμβούλιον καὶ κατὰ τὴν συνεδρίαν τῆς ἐλέμπτης ἀπεφασίσθη τῇ συγκαταθέσει του ἀναπληροῦντος τὸν Ἀβητροπολί την Σερρών, τελοῦντα χρέη συν νοδικοῦ ἐν Κλπόλει, κ. Δεον τίου καὶ τῶν δύο ἐκ τῶν ἡμετέ ρων μελῶν τοῦ Συμβουλίου να μὴ τελεσθῇ ἐφέτας ἡ πανήγυρις.
Ο λαὸς τῶν Σερρών, μετ' α γανακτήσεως μαθὼν τὴν ἀπόφα σεν διεμαρτυρήθη κατὰ τῶν συ ναινεσάντων καὶ τοῦ Διοικητικού Συμβουλίου καὶ αὐθορμήτως διὰ διαδηλώσεως ἀπεφάσισε την
ἀκύρωσιν αὐτῆς.
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
Η ΔΙΑΔΗΛΩΣΙΣ
Οὕτω λοιπὸν τὴν Κυριακὴν πε ρὶ ὥραν α 120 διὰ κωδωνο κρουστών συναθροισθέντες περί τὰς 3000 πολιτῶν πάσης τάξει ως καὶ ἡλικίας ἐν τῇ Περᾷ μη τροπόλει παρέλαβον ἀκόντα ά κόντα τὸν πρωτοσύγγελον κ. Με άντιον παρή, ασαν δια τῆς κεντρι· κωτέρας ὁδοῦ τῆς πόλεως καὶ δεν ηυθύνθησαν εἰς τὸ Διοικητήριον.
Ο Μουτεσαρίφης ἀκούσας τὸν θόρυβον καὶ τὴν βοὴν τοῦ λαοῦ σπεύσας κατέβη πάραυτα εἰς τὴν ἐξωτερικὴν μαρμαρίνην κλίμακα του Διοικητηρίου ὅπου τὸ πλῆ θος ζητωκραυγάζον ὑπὲρ τοῦ Σουλτάνου περιεκύκλωσεν αὐτὸν καὶ ἐν μᾷ φωνῇ ἐζήτησε τὴν κλεῖ θα τῆς θύρας τῆς ᾿Εκκλησίας, διότι εἶχε διαδοθῇ ὅτι ὁ ἀποστά της ἱερεὺς παρέδωκα μετὰ τῆς ἀναφορᾶς καὶ τὴν κλεῖδα τῆς Μονῆς.
Ματὰ τὴν αἴτησιν δὲ ταύτην ἐ· ζήτησαν τὴν ἄδειαν νὰ τελέσουν τὴν ἐτησίαν πανήγυριν.
Ο Νιουτεστρέφης εἰς ἀπήντησεν ἐζήτησε παρὰ τοῦ πλήθους προ θεσμίαν μιᾶς ἡμερας, ἀλλ᾽ ἐπει δὴ ὁ λαὸς ἐπιμενε μὴ στέργων ἔδωκεν εἰς τὸν πρωτοσύγγελον ἓν μικρών κλειδίαν, τὸ ὁποῖον ἰὐὼν ὁ λαὸς ἤρχισε φωνάζων:
– Όχε χυτό, ὄχι Δὲν εἶνε αὐτὸ 10 αὐτὸ τὸ κλειδί.
– Θέλομε το κλειδί του Μοναστηρίου.
Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 1
Η ΔΟΘΕΙΣΑ ΛΥΣΙΣ
Εν τοιαύτῃ δυσχερεῖ θέσει εὐ ρεθεὶς ὁ Διοικητής ἔδωκε τὴν ἄδειαν εἰς τοὺς διαδηλωτὰς να τελέσουν τὴν πανήγυριν καὶ ἂν τὸ καειᾶὶ δὲν εἶνε τῆς Ἐκκλησίας νὰ θραύσουν τὴν θύραν, συνέστη σεν ὅμως εὐγενῶς εἰς αὐτοὺς νὰ διαλυθοῦν ἐν τάξει. Αἱ λέξεις αὗται ἐπνίγησαν ὑπὸ θύελλαν ζητωκραυγῶν καὶ οἱ δια- δηλωταὶ μετὰ τοῦτο διελύθησαν. Τῇ ἐνεργεία τοῦ Μουτεσαρίφη απεστάλησαν εἰς τὴν Μονὴν διὰ τὴν πρόληψιν ἐνδεχομένης συγκρούσεως τῶν ἡμετέρων μετά τῶν ἐξαρχικῶν καὶ δύο λόχοι στρατοῦ, τὸ γεγονὸς δὲ τῆς διαδηλώσεως ἐτηλεγραφήθη καὶ εἰς τὴν Νομαρχίαν Θεσσαλονίκης.
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 2
ΝΕΑ ΟΡΓΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ
ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΣ ΙΕΡΕΩΣ
Κατὰ πληροφορίας ἐκ. Σερρῶν πρὸς τὸ «᾿Ανατολικόν Δελτίου» κατόπιν αἰτήσεως τῶν σχισματικῶν κατοίκων τοῦ χωρίου Κου- λᾶ, αἱ ἀρχαὶ ἀπηγόρευσαν τὴν ἐτησίαν παυ νήγυριν τοῦ Μοναστηρίου τοῦ χωρίου του του. Ολόκληρος ὁ πληθυσμὸς τῶν Σερ- Ολοκληρος ρῶν συγκεντρωθείς μετέδη ἐν διαδηλώσει εἰς τὴν Νομαρχίαν καὶ κατόπιν διαμαρτυριῶν ἐπέτυχε τὴν ἄρσιν τῆς ἀπαγορεύσεως ταύ-
της Κατὰ πληροφορίας, τῆς, αὐτῆς ἀσφαλε στάτης πηγῆς ἐκ Φλωρίνης, αἱ Βουλγαρι καὶ συμμορίαι ἐξακολουθοῦν τὸ κακοῦργον ἔργον των καὶ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ ταύτῃ.
ΟἝλλην ἱερεὺς τοῦ ᾿Εξισοῦ. Πέτρος δια εμελίσθη κυριολεκτικῶς ὑπὸ τῆς συμμορίας τοῦ Παντελή. Σίσκου.. Τὸ σῶμά του έφερε 17 τραύματα ἐξ ὧν 4 εἰς τὸν λαιμὸν, θ' εἰς τὴν κοιλίαν καὶ 7 εἰς διάφορα ἄλλα μέρη. Δἱ ἀρχαὶ μεταβᾶται ἐπὶ τόπου· οὐδὲν ἔν λαξονι μέτρον κατὰ τῶν κακούργων..
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ,Φύλλο: 18/9/1904, Σελίδα: 3
ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΜΟΝΗΣ
ΕΙΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΣΕΡΡΩΝ
ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
ΣΕΡΡΑΙ, 17 Σεπτεμβρίου (Τηλεγράφημα τοῦ «Σκρίπη δι' ἐμμέσου ὁδοῦ). Ο Μουτεσα ρίφης Σερρῶν κατόπιν τῆς δη λώσεως τῶν ὁμογενῶν ἐπείσθη ὅπώς παραδώσῃ αὐτοῖς τὰς κλεῖο δας τῆς μονῆς τοῦ Προδρόμου. Μετὰ τὴν παραλαβήν τούτων 400 Σερραίοι ομογενεῖς μ.ε. τέβησαν ἔφιπποι εἰς τὴν μονὴν καὶ ἀνοίξαντες αὐτὴν ἐτέλεσαν δοξολογίαν. Οἱ διεκδικήσαντες τὴν μονὴν σχισματικοί μοναχοὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τοῦ κλεισίμα τὸς αὐτῆς ἐγένοντο ἄφαντος. Mi Σέρραι πανηγυρίζουν ἐπὶ τῇ δικαίᾳ ἐπιτυχία των.
