Απόπειρα δολοφονίας του Βούλγαρου διευθυντή στη Σέρρες, θύμα η σύζυγός του, 16 Αυγούστου 1899

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1899, η εφημερίδα «Αγών» αναφέρει την απόπειρα δολοφονίας του διευθυντή του βουλγαρικού σχολείου Σερρών, Ναούμερ.από βουλγάρικη συμμορία 

Η εφημερίδα έγραψε :

Στις Σέρρες, στις 16 Αυγούστου 1899.

Τα κατορθώματα των μελών της γνωστής πλέον δολοφονικής συμμορίας, που έχει την έδρα της στη Σόφια, έρχονται συνεχόμενα και χωρίς μεγάλες παύσεις, και από εκεί εμπνέονται και μεταφέρονται σε διάφορα σημεία της χώρας μας, σύμφωνα με ένα προμελετημένο και με μεγάλη φανατικότητα τηρούμενο σχέδιο. Η ταχύτητα με την οποία αυτά τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο είναι τόσο μεγάλη, ώστε η έκπληξη που προκαλούν τα πιο πρόσφατα, εξαφανίζει τη μνήμη των προηγούμενων και τους δίνει έναν χαρακτήρα παλαιότητας. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που στις Σέρρες σχεδόν έχει ξεχαστεί το δολοφονικό έγκλημα που διαπράχθηκε από αυτή την αποτρόπαια συμμορία εναντίον του διευθυντή της Βουλγαρικής σχολής και της συζύγου του. Για χάρη των ξένων μόνο, αναφέρουμε εδώ ότι ο διευθυντής, ο οποίος διασώθηκε και παρέμεινε στη ζωή, αλλά όχι χωρίς σοβαρή οργανική βλάβη, θα μεταβεί σε λίγες μέρες στη Βιέννη, όπου σκοπεύει να ζήσει, ενώ η άτυχη σύζυγός του, που δεν κατάφερε να αποφύγει τον θάνατο, άφησε πίσω της τρία ορφανά παιδιά ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε ο πατέρας τους στο Βουλγαρικό έθνος και για τις υπηρεσίες του επίσης δολοφονηθέντος πριν από μερικά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη γαμπρού του, αδελφού του πατέρα τους και θείου τους.

(Και όμως, υπάρχουν ακόμα στην Ευρώπη άνθρωποι που πιστεύουν και διαδίδουν ότι το Βουλγαρικό έθνος είναι προορισμένο να αναλάβει το υψηλό έργο του εκπολιτισμού και της εξημέρωσης των Βαλκανικών λαών!!! Εάν από πεποίθηση και χωρίς διπλωματικούς υπολογισμούς έφτασαν σε αυτή την αντίληψη οι κύριοι αυτοί, παρακαλούνται να επιτρέψουν στους γείτονες των Βουλγάρων λαούς να πιστεύουν ότι για την ηγεσία του πολιτισμού δεν παρέχουν αδιαμφισβήτητα εχέγγυα οι Βουλγαρικές αρετές, και ότι, όταν στο μέλλον παραστεί τέτοια ανάγκη, άλλο έθνος θα αναγνωριστεί ως πιο αρμόδιο και πιο κατάλληλο).

Σχεδόν ξεχάστηκε, είπαμε, το στυγερό έγκλημα που διαπράχθηκε πριν από ένα μήνα και περισσότερο, γιατί η εντύπωση εκείνη υποχώρησε σε άλλη, πιο ισχυρή, που μας κρατά σε μια απερίγραπτη αγωνία.

Εφημερίδα ΑΓΩΝ, Φύλλο 3 Σεπτεμβρίου 1899

Σελίδα 3

Εν ΣΕΡΡΑΙΣ τῇ 16 Αυγούστου 1899.

Αλλεπάληλλος καὶ άνει μακρών διαλειμμάτων διαδο- χικοὶ ἐπέρχονται οἱ ἄθλοι τῶν ἐταίρων τῆς γνωστῆς ἤδη δολοφονικής συμμορίας, τῆς ἐν Σοφιᾳ ἐδρευούσης καὶ ἐντεῦ θεν της έμπνεύσεις εἰς τὰ διάφορα σημεῖα τῆς καθ ἡμᾶς χώρας μετοχετευούσης κατὰ τὸ προετχεδιασμένον καὶ μετα φανατικωτάτης ἀφοσιώσεως τηρούμενον πρόγραμνα. Τόσον δὲ ραγδαία εἶνε ἡ ταχύτης, μεθ' ἧς οἱ ἄθλοι οὗτοι διαδέ χονται αλλήλους, ώστε ἡ ἔκπληξις, ἦν οἱ νεώτεροι διεγεί ρουσιν, εξαφανίζει τὴς ἀνάμνησιν τῶν προγενεστέρων καὶ χαρακτήρα ἀρχαιότητος δίδει εἰς αὐτοὺς. Οὐδὲν θαυμαστόν λοιπόν, ἐὰν ἐν Σερραις σχεδόν έλη

σμονήθη τὸ δολοφονικόν κακούργημα τὸ ὑπὸ τῆς ἀποτρο ταίου συμμορίας διαπραχθέν κατὰ τοῦ διευθυντοῦ τῆς Βουλ γερικής σχολῆς καὶ τῆς συζύγου του. Χάριν τῶν ἀλλου δαπῶν μόνων παρειβατικῶς ἀνακοινοῦμεν ἐνταῦθα, ὅτι ὁ μὲν διευθων ὡς Ναούμερ διατηρηθείς εἰς τὴν ζωὴν οὐχὶ ἄνευ σπουδαίας ὀργανικής βλάβης μετ' ὀλίγας ἡμέρας θα μεταβῇ εἰς Βιέννην, ένθα σκέπτεται να διαβιώσῃ, ἡ δὲ ἀν τυχής συζυγός του, μὴ διαφυγοῦσα τὸν θάνατον, κατέλιπε τρία τέκνα ὀρφανά μητρὸς πρὸς ἀμοιδὴν τῶν ὑπηρεσιών ἂς προσήνεγκεν εἰς τὸ Βουλγερικόν ἔθνος ὁ πατήρ των, καὶ τῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ ἐπίσης δολοφονηθέντος ἐν Κωνσταντίνου πόλει πρὸ τινων ἐτῶν γαμβροῦ ἐπ᾿ αδελφῇ τοῦ πατρὸς των καὶ θεῖου αὐτῶν.

(Καὶ ὅμως ὑπάρχουσιν ἀκόμη ἐν Εὐρώπῃ ἄνθρωποι πιστεύοντες καὶ διαδίδοντες ὅτι τὸ Βουλγαρικόν ἔθνος είνε προωρισμένον ν' ἀναλάβῃ τὸ ὑψηλὸν ἔργον τοῦ ἐκπολιτισμού καὶ τῆς ἐξημερώσεως τῶν Βαλκανικῶν λαῶν!!! Έαν ἐκ πι- ποιθήσεως καὶ ἄνευ διπλωματικοῦ ὑπολογισμοῦ περιήλθον εἰς τοιαύτην αντίληψιν οἱ κύριοι ἐκεῖνοι, παρακαλοῦνται να ἐπιτρέψωσιν εἰς τοὺς συνοίκους τῶν Βουλγάρων λαούς νὰ φρονῶσιν, ὅτι διὰ τὴν ἡγεσίαν τοῦ πολιτισμοῦ δὲν παρέ χουσιν αδιαμφισβητητα ἐχέγγυα αἱ Βουλγαρικαὶ ἀρε ταὶ (1), καὶ ὅτι, ὅταν ἐν τῷ μέλλοντι παραστῇ τοιαύτη άν νάγκη, ἄλλο ἔθνος θὰ ἀναγνωρισθῇ ἀρμοδιώτερον καὶ μᾶλο λοι εὐ πεφυκός).

Ἑλησμονήθη σχεδον, εἴπομεν, τὸ πρὸ μηνὸς καὶ πλέον διαπραχθέν στυγερὸν ἔργον, διότι ἡ ἐντύπωσις ἐκείνη ὑπε χώρησεν εἰς ἄλλην ἰσχυροτέραν ὑπὸ τὸ κράτος τῆς ὁποίας διατελοῦμεν ἐν ἀγωνία δυσπεριγράπτω.