Εξαθλίωση στο Κατακονόζι Σερρών, 23 Σεπτεμβρίου 1933
Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Φύλλο: 23/9/1933, Σελίδα: 4
Η εφημερίδα Ριζοσπάστης έγραψε :
Στο Κατακονόζι Σερρών: Τρομακτική η Εξαθλίωση των Εργατών
Η συνοικία Κατακονόζι βρίσκεται σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Οι δρόμοι δεν υπάρχουν, καθώς ακόμη και μια μικρή βροχή τους κάνει αδιάβατους. Το καλοκαίρι, το νερό είναι ανύπαρκτο. Οι λίγες βρύσες που υπάρχουν τρέχουν μια φορά στις δέκα μέρες, και οι γυναίκες περιμένουν ώρες ολόκληρες για να πάρουν λίγο νερό, με τον δήμαρχο Τικόπουλο να μην επιλύει το πρόβλημα.
Στην περιοχή κατοικούν πάνω από 150 οικογένειες εργατο-αγροτών. Πενήντα γεωργικές οικογένειες δεν έχουν καθόλου γη, ενώ άλλες έχουν μόλις 1-2 στρέμματα. Δουλεύουν χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε το ψωμί τους. Νοικιάζουν χωράφια από τους πλούσιους γαιοκτήμονες, όπως ο πολιτευτής Μαρούλης, που κατέχει πάνω από 150 στρέμματα, τα οποία νοικιάζει στους φτωχούς αγρότες.
Οι κάτοικοι έχουν κάνει πολλές ενέργειες για τη συμπλήρωση της γης τους, αλλά όλες οι αναφορές τους καταλήγουν στα σκουπίδια. Οι φτωχοί αγρότες πρέπει να οργανωθούν, δημιουργώντας μια επιτροπή αγώνα για να διεκδικήσουν: α) Συμπλήρωση του γεωργικού κλήρου έως 30 στρέμματα. β) Απαλλοτρίωση των χωραφιών των μεγαλοκτηματιών, όπως του Μαρούλη, και μοίρασμα στους ακτήμονες. γ) Σβήσιμο των χρεών στην Αγροτική Τράπεζα και ενίσχυση χωρίς επιστροφή. δ) Δημιουργία αρδευτικών έργων από το κράτος.
Οι υπόλοιπες οικογένειες του συνοικισμού είναι εργατικές, με πολλούς να είναι άνεργοι καπνεργάτες και οικοδόμοι. Η εξαθλίωση κατά τον χειμώνα είναι τόσο μεγάλη που πολλοί αναγκάζονται να πηγαίνουν στα κοντινά λιγνιτωρυχεία του Περδικάρη για να βγάζουν κρυφά κάρβουνα, ρισκάροντας τη ζωή τους.
Οι εργάτες του Κατακονόζι πρέπει να οργανωθούν για να πετύχουν τη στήριξη από τον Δήμο, με συσσίτια, επιδόματα και ιατρική περίθαλψη. Πρέπει να μάθουν ότι η ψήφος από μόνη της δεν αρκεί χωρίς συνεχή αγώνα ενάντια στο σύστημα που τους αφήνει στην εξαθλίωση.
Στην περιοχή αυτή, οι αγροτοφασίστες δεν έχουν καμία επιρροή. Μόνο ο καπνομεσίτης Σεμειτεφέρης προσπαθεί να επιβληθεί, αλλά οι εργάτες τον ξεσκεπάζουν, κρατώντας τον σε απομόνωση. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι αποφεύγουν το Κατακονόζι, καθώς ξέρουν ότι οι κάτοικοι δεν αστειεύονται.
ΣΤΟ ΚΑΤΑΚΟΝΟΖΙ ΣΕΡΡΩΝ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΗ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
Η συνοικία Κατακονόζι εἶναι σὲ ἀξιοθρήνητη κατάσταση. Δρόμους δὲν ἔχει γιατί μια μικρή βροχή τοὺς κάνει ἀδιάβατους. Το καλοκαίρι νε- ρὸ δὲν ὑπάρχει καθόλου. Οἱ λίγες βρύσες ποὺ ὑπάρχουν τρέχουν μια φορὰ στις δέκα μέρες καὶ οἱ γυναῖο κες περιμένουν ώρες ὁλόκληρες μπρὸς σ' αὐτὰ τὰ μυστηριώδη φαινό μενα τοῦ δήμαρχου Τικόπουλου, γιὰ νὰ πάρουν λίγο νερό.
Στο συνοικισμόὸ αὐτὸ κάθονται πάνω ἀπὸ 150 οἰκογένειες ἐργα- το αγροτικές. Πενήντα γεωργικὲς οἱ· κογένειες δὲν ἔχουν καθόλου δὸν κλῆρο, ἄλλες πάλι ἔχουν 2-1 στρέμματα. Δουλεύουν χωρὶς νὰ μπο κοῦν νὰ ἐξοικονομήσουν οὔτε τὸ ψω μί τους. Νοικιάζουν χωράφια ἀπὸ τοὺς τσορμπατζήδες χωρὶς νὰ μπο- ροῦν νὰ πάρουν ἀνάσα ἀπὸ τὰ χρέη.
Εκεί κοντά ὁ αγεωργός» Μαρού- λης, πολιτευτής του Λαϊκοῦ Κόμμα- τος έχει πάνω από 150 στρέμματα ποὺ τὰ νοικιάζει στους φτωχούς γεωργούς.
Πολλές φορές κάμανε ἐνέργειες γιὰ νὰ τοὺς φυμπληρωθεῖ ὁ κλῆρος, μὰ οἱ ἀναφορές τους πᾶνε ὅλες στὰ καλάθια μαζί μὲ τῆς ἀναφορὶς τῶν ἄλλων ἐργαζομένων τῆς πόλης καὶ
ποῦ χωριοῦ. Κάτω ἀπὸ τέτοιες συνθήκες τὰ
καθήκοντα τῶν φτωχῶν ἀγροτῶν τοῦ Κατακονόζι διαγράφονται ξεκά· Çapa.
Μιὰ ἐπιτροπή ἀγῶνα ἀπὸ συνειδη
ποὺς ἀγρότες πρέπει νὰ βγεῖ ἀπὸ μιὰ συγκέντρωση ποὺ θὰ ζητήσει μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες ἐπιτροπές τῶν ἄλο λων συνοικισμών:
α) Συμπλήρωση τοῦ γεωργικοῦ κλήρου ὡς 30 στρέμματα, β) Πάρσιμο ἀπὸ τοὺς τσιφλικάδες
Μαρούληδες τῶν χωραφιών τους καὶ μοίρασμα στοὺς ἄκληρους γεωρ γούς.
γ) Σβύσιμο ὅλων τῶν χρεών τους πόχουν στὴν ᾿Αγροτική Τράπεζα καὶ
στὴν Ἐθνικὴ ἀπὸ τὰ ἐπεξεργασμένα καπνά Ενισχύσεις ἀπὸ τὸ Κράτος
καὶ τὴν ᾿Αγροτική Τράπεζα χωρίς ἐπιστροφή.
8). ᾿Αρδευτικά ἔργα ἀπὸ τὸ Κρά τος.
Οἱ ὑπόλοιπες οἰκογένειες τοῦ συν νοικισμοῦ εἶναι ἐργατικές. Οι περισι σότεροι ὅμως εἶναι ἄνεργοι τώρα καπνεργάτες, οἰκοδόμοι κλπ.
Ἡ ἐξαθλίωση που βαραίνει τοὺς οἰκογενειάρχες κατὰ τὸ χειμώνα εἰ- ίναι τρομακτική ποὺ τοὺς ἀναγκάζει νὰ πηγαίνουν στα κοντινά λυγνιτω ρυχεῖα τοῦ Περδικάρη να βγάζουν στὰ κρυφά κάρβουνα καὶ νὰ βρί σχε-σκουν κάμποσοι ὅπως ἔγινε πέν ρυσι οἰκτρὸ θάνατο κάτω ἀπὸ τὰ ὀρυχεῖα,
Οἱ ἐργάτες τοῦ συνοικισμού Κατα κονόζι μαζί μὲ τοὺς ἐργάτες τῆς ἄλο λης κοντινῆς συνοικίας ᾿Αναργύρων πρέπει νὰ μὴν ἀφήνωνται νὰ πεθαί νουν τῆς πείνας. Πρέπει νὰ ὀργανών σουν τὸν ἀγῶνα τους γιὰ νὰ πετύ χουν ἀπὸ τὸν Δῆμο συσοίτια, ἐπιδό· ματα, περίθαλψη Ιατρική.
Οἱ προλετάριοι τοῦ Κατακονόζι ϋ πως ξέρουν σὲ κάθε ἐκλογὴ νὰ μαι· ρίζουν τ' ἀστικά κόμματα καὶ να βγάζουν νικητὴ μὲ παμψηφία στο ου νοικισμό τους το Ενιαίο Μέτωπο, ἔτσι πρέπει καὶ νὰ μάθουν ὅτι μο νάχα ἡ ψῆφος δὲν κάνει τίποτε, ὅταν δὲν συνδυάζεται μὲ τὴ συνεχή πάλη ἐνάντια στὸ σάπιο καὶ τυραννικὸ αὐ τὸ καθεστώς ποὺ τοὺς ἀφήνει νὰ πει- νοῦν.
Στῇ συνοικισμὸ αὐτὰ οἱ ἀγροτο φασίστες δὲν ἔχουν καμμιὰ ἀπόλυτα
ἐπιρροή. Ένας παράγοντας μονάχα, ὁ Σεμειτεφέρης, καπνομεσίτης τσορ μπατζῆς, προσπαθεῖ νὰ δείξει πώς ἔχει ἐπιρροή μέσα στο συνοικισμό, μὰ οἱ ἐργάτες ξεσκεπάζοντάς τον ἔγκαιρα αὐτὸν καὶ τὸ «ἀγροτικό κόμμα» κατορθώνουν νὰ τὸ ἔχουν σὲ τέλεια ἀπομόνωση, σε πολιτική καραντίνα.
Οἱ ὑποψήφιοι Δήμαρχοι ποτέ δὲν τολμοῦν νὰ πατήσουν στο Κατακονώ ζι γιατί ξέρουν πώς οἱ προλετάριοι τοῦ συνοικισμοῦ αὐτοῦ δὲν ἀστειεύον
