Άγιος Ονώριος Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, 30 Σεπτεμβρίου
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης και στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρετανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Ο Ονώριος (Αγλικά :Honorius) πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 653, ήταν μέλος της αποστολής του Γρηγόριου για τον εκχριστιανισμό των Αγγλοσαξόνων από τον παγανισμό τους το 597 μ.Χ., ο οποίος αργότερα έγινε Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι. Κατά τη διάρκεια της αρχιεπισκοπίας του, χειροτόνησε τον πρώτο Άγγλο επίσκοπο του Ρότσεστερ και βοήθησε τις ιεραποστολικές προσπάθειες του Φήλιξ στην Ανατολική Αγγλία. Ο Ονώριος ήταν ο τελευταίος που πέθανε από τους ιεραποστόλους του Γρηγόριου.
Πρώιμη ζωή
Ρωμαίος στην καταγωγή, ο Ονώριος πιθανόν ήταν ένας από εκείνους που επέλεξε ο Πάπας Γρηγόριος ο Μέγας για την αποστολή στην Αγγλία, αν και είναι πιο πιθανό ότι ήταν μέλος της δεύτερης ομάδας ιεραποστόλων, που στάλθηκε το 601. Δεν είναι γνωστό αν το όνομά του του δόθηκε κατά τη γέννηση ή αν το επέλεξε όταν έγινε αρχιεπίσκοπος.
Αρχιεπίσκοπος
Το 627, ο Ονώριος χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος από τον Παυλίνο της Υόρκης στο Λίνκολν. Ο Ονώριος έγραψε στον Πάπα Ονώριο Α', ζητώντας να αναβαθμιστεί η επισκοπή της Υόρκης σε αρχιεπισκοπή, έτσι ώστε όταν ένας αρχιεπίσκοπος πέθαινε, ο άλλος να μπορεί να χειροτονεί τον διάδοχό του. Ο πάπας συμφώνησε και έστειλε το παλλίον για τον Παυλίνο, αλλά μέχρι τότε ο Παυλίνος είχε ήδη αναγκαστεί να φύγει από τη Νορθουμβρία. Όταν ο Παυλίνος, μετά τον θάνατο του βασιλιά Έντουιν της Νορθουμβρίας τον Οκτώβριο του 633, έφυγε από τη Νορθουμβρία, ο Ονώριος τον δέχτηκε και τον διόρισε στην επισκοπή του Ρότσεστερ. Η παπική επιστολή χρονολογείται τον Ιούνιο του 634 και υποδηλώνει ότι τα νέα για τον θάνατο του Έντουιν δεν είχαν φτάσει ακόμα στον πάπα. Αυτή η μαρτυρία ίσως σημαίνει ότι η παραδοσιακή ημερομηνία του θανάτου του Έντουιν πρέπει να μετακινηθεί στον Οκτώβριο του 634. Η παπική επιστολή μπορεί επίσης να υποδεικνύει ότι η παραδοσιακή ημερομηνία χειροτονίας του Ονώριου πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, καθώς το μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ του 627, όταν φέρεται να χειροτονήθηκε, και του 634, όταν έλαβε τελικά το παλλίον, είναι μεγαλύτερο από το συνηθισμένο.
Ο Ονώριος εδραίωσε το έργο του εκχριστιανισμού των Άγγλων, στέλνοντας τον Φήλιξ, έναν Βουργουνδό, στο Ντάνγουιτς, αφού ο Φήλιξ προσήλθε στον αρχιεπίσκοπο και δήλωσε την επιθυμία του να πάει στην Ανατολική Αγγλία ως ιεραπόστολος. Ο Ονώριος μπορεί να χειροτόνησε τον Φήλιξ ως πρώτο επίσκοπο της Ανατολικής Αγγλίας ή ο Φήλιξ μπορεί να είχε ήδη χειροτονηθεί στην ήπειρο. Η χρονολόγηση αυτού του γεγονότος είναι ασαφής, αλλά πιθανώς συνέβη κοντά στο 631. Είναι πιθανό ο βασιλιάς Σιγκεμπέρτος της Ανατολικής Αγγλίας, ο οποίος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό ενώ βρισκόταν στην εξορία στην ήπειρο, να είχε ήδη γνωρίσει τον Φήλιξ και να βρισκόταν πίσω από το ταξίδι του στον Ονώριο. Εκτός από τη βοήθειά του προς τον Φήλιξ, ο Ονώριος χειροτόνησε τον πρώτο Αγγλοσάξονα επίσκοπο, τον Ιθαμάρ του Ρότσεστερ, ενώ και ο διάδοχός του ήταν επίσης Άγγλος.
Ο Ονώριος είχε ελάχιστες συγκρούσεις με τις ιρλανδικές ιεραποστολές και θαύμαζε τον Άινταν, έναν από τους κορυφαίους ιρλανδούς κληρικούς.
Θάνατος και κληρονομιά
Ο Ονώριος πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 653, όντας ο τελευταίος από τους ιεραποστόλους του Γρηγόριου. Ενταφιάστηκε στην Εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου στο Καντέρμπουρι. Αργότερα τιμήθηκε ως άγιος, με την εορτή του να είναι στις 30 Σεπτεμβρίου. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν σε νέο τάφο το 1091, και περίπου την ίδια περίοδο, ένας βίος του γράφτηκε από τον Γκοσσελίνο. Στη δεκαετία του 1120, τα λείψανά του εξακολουθούσαν να τιμώνται στον Άγιο Αυγουστίνο.
