Άγιοι Υπάτιος ο Επίσκοπος και Ανδρέας ο Πρεσβύτερος, οι Ομολογητές, 20 Σεπτεμβρίου

Ὑπὲρ πανάγνων Ὑπάτιον εἰκόνων,

Σὺν Ἀνδρέᾳ σφάττουσιν ἄνδρες αἱμάτων.

Ακόμα και στο σχολείο, ήταν πρότυπα αδελφωμένων συμμαθητών. Είχαν ανατραφεί από παιδιά στη χριστιανική πίστη, και διακρίνονταν στην επιμέλεια, την ευταξία, στην πρόοδο των γραμμάτων και στο ζήλο προς τα θεία. Έζησαν και οι δύο επί Λέοντος του Ισαύρου, του εικονομάχου. Ο Υπάτιος με το χρόνο χειροτονήθηκε επίσκοπος στη Λυδία, απ' όπου και καταγόταν. Και ο Ανδρέας από διάκονος, προχειρίστηκε ιερέας. Τα αξιώματά τους διαχειρίστηκαν με όλη τη συνείδηση των μεγάλων ευθυνών που έχουν. Κοπίασαν εν λόγω και έγιναν πρότυπα εν έργω. Αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση για την Ορθοδοξία, που τότε απειλούσε η επικίνδυνη αίρεση της εικονομαχίας, που τόσο έβλαψε την Εκκλησία και εξασθένισε το κράτος. Ο Υπάτιος και ο Ανδρέας συνελήφθησαν, για την αντίσταση και πολεμική τους, ενάντια στα βασιλικά διατάγματα, που ευνοούσαν τους εικονομάχους. Τους έσυραν λοιπόν δεμένους κατά γης μέσα στους δρόμους, κατόπιν τους έσφαξαν και έτσι έπεσαν τίμια και ατρόμητα ολοκαυτώματα για την αλήθεια.