Άγιος Άλτο, 5 Σεπτεμβρίου
Ο Άγιος Άλτο (Alto) ήταν ένας Σκωτσέζος μοναχός, ο οποίος, ταξιδεύοντας στην Γερμανία, έγινε γνωστός για πολλά θαύματα και ίδρυσε, με την άδεια του βασιλιά Pepin, το μοναστήρι του Altmunster στην Βαυαρία στα μέσα του ογδόου αιώνα μ.Χ.. Ανάμεσα σε ένα βαρβαρικό έθνος, που εκείνο τον καιρό ζούσε μέσα στην άγνοια, την φαυλότητα και την δεισιδαιμονία, η πραότητα και η αφοσίωση αυτού του αγίου τράβηξε πολλούς στην αληθινή πίστη. Η μοναχική του ζωή αναδείκνυε την δύναμη της θείας χάρης με το να υψώνει τους ανθρώπους που είχαν πέσει στην αδυναμία και τη φθορά στα ποιο μεγάλα ύψη της αγιοσύνης.
Ο Άγιος Άλτο (πέθανε περίπου το 760) ήταν Βενεδικτίνος ηγούμενος που δραστηριοποιήθηκε στο Δουκάτο της Βαυαρίας κατά τα μέσα του 8ου αιώνα. Η παράδοση τον θεωρεί ως τον επώνυμο ιδρυτή του Αβαείου Altomünster, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε μια πόλη της αγοράς, που ονομάζεται επίσης Altomünster. Τιμάται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία.
Λίγα είναι γνωστά για το Alto. πιστεύεται ότι έφτασε στην περιοχή ως περιπλανώμενος Ιρλανδός ή Σκωτσέζος μοναχός και ότι προηγουμένως έζησε ως ερημίτης κοντά στο Μόναχο και στο Άουγκσμπουργκ.
Υπάρχει αγιογραφία της ζωής του γραμμένο από τον Otloh του St. Emmeram περίπου το 1062. Η Επισκοπή Freising έχει ένα έγγραφο που χρονολογείται ίσως στο 763 με την υπογραφή Alto reclausus (Άλτο ο ερημίτης) που θεωρείται δικό του.
Μια δωρεά του Βασιλιά Πεπίνου του Κοντού έδωσε στον Άλτο κάποια δασώδη γη για να χτίσει το μοναστήρι του. Ο Άγιος Βονιφάτιος λέγεται ότι ήρθε για να αφιερώσει την εκκλησία περίπου το έτος 750.
Ένα λεξικό Ευαγγελίου που έγινε για το Αβαείο Altomünster έχει ένα μεταλλικό κάλυμμα που προστέθηκε στο χειρόγραφο το 1489, απεικονίζοντας ένα από τα θαύματα του Αγίου Άλτο.
Πρώιμο έντυπα βιβλίο της Μονής Altomünster που εκδόθηκε πριν από το 1803
Στην αρχή υπήρχε το κελί ενός ιεραπόστολου και ερημίτη: Γύρω στο 750 μ.Χ., ο Άλτο, ο οποίος επρόκειτο να γίνει άγιος αργότερα, έρχεται από τα βρετανικά νησιά στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Amper και Lech, όχι μακριά από τη ρωμαϊκή οδό από Άουγκσμπουργκ στο Φράιζινγκ, για να ζήσει και να κηρύξει εκεί. Γύρω στο 970, οι Guelphs καταλαμβάνουν το μοναστήρι των Βενεδικτίνων που είχε χτιστεί στο μεταξύ, τότε ακόμα ήταν αφιερωμένο στους Αγίους Πέτρο και Παύλο. Το 1056, το θρησκευτικό σπίτι καταλαμβάνεται από Βενεδικτίνες μοναχές που μετακομίζουν από το μοναστήρι του Weingarten (κοντά στο Ravensburg). Το 1481, ο κόμης του Σαντιζέλ και η σύζυγός του εντάσσονται στον οίκο Μπριτζέττιν του Μάιχινγκεν (κοντά στο Νόρντλινγκεν). Χρησιμοποιεί την επιρροή του ως δουκικός διαχειριστής: το μοναστήρι των Βενεδικτίνων καταργείται το 1488 υπό τον Πάπα Ιννοκέντιο Ζ' και μεταφέρεται στο Τάγμα του Παναγίου Σωτήρα της Αγίας Μπρίτζετ της Σουηδίας το 1496/97. Μέχρι τη διάλυσή του κατά τη διάρκεια της εκκοσμίκευσης το 1803, το Altomünster δεν είναι μόνο ένα μοναστήρι με μια εκκλησία αφιερωμένη σε δύο αγίους – τον Άγιο Άλτο και την Αγία Μπιργκίτα – αλλά και ένα διπλό μοναστήρι. Οι μοναχές μένουν στο παλιό κτίριο της μονής, ενώ οι μοναχοί ζουν σε μια πτέρυγα που μετατράπηκε. Μετά την εκκοσμίκευση, επανιδρύεται, το 1842, ως μοναστήρι του Τάγματος Bridgettine. Μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μοναστήρι αυξήθηκε σε 59 μοναχές, αλλά το 2002 έχουν απομείνει μόνο έξι. Στις 17 Ιανουαρίου 2017, εκτελέστηκε ένα διάταγμα του Congregation for Institutes of Consecrated Life στη Ρώμη, διαλύοντας τελικά το μοναστήρι της Αγίας Birgitta στο Altomünster και ρυθμίζοντας τη μετάβασή του: στην Αρχιεπισκοπή Μονάχου και Freising ανατέθηκε η χρήση της μονής Altomünster. το για εκκλησιαστικούς σκοπούς. Αυτό το διάταγμα όχι μόνο έκλεισε οριστικά ένα κεφάλαιο στην ιστορία αυτού του ιδιαίτερου ιερού τόπου, αλλά πρώτα απ' όλα επισημοποίησε τη συνέχιση της ύπαρξής του. Ξεκίνησαν μέτρα για να διασφαλιστεί το μέλλον των μοναστηριακών κτιρίων του Altomünster. Σε αυτό το πλαίσιο, η επισκοπική βιβλιοθήκη του Μονάχου και του Φράιζινγκ άρχισε, σε στενή συνεργασία με την Κρατική Βιβλιοθήκη της Βαυαρίας, την καταγραφή των διατηρημένων εκμεταλλεύσεων της πρώην βιβλιοθήκης Altomünster (χειρόγραφα και αποτυπώματα που εκδόθηκαν πριν από το 1803) από τον Φεβρουάριο του 2017 και μετά. Ακολούθησε η ψηφιοποίηση και η ηλεκτρονική δημοσίευση αυτών των στοιχείων. Συνολικά, σχεδόν 500 τόμοι ψηφιοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της γόνιμης συνεργασίας.
Η τιμή του Αγίου στην Γερμανία είναι στις 9 Φεβρουαρίου, την ημέρα που πιστεύεται πως κοιμήθηκε αλλά τα Βρετανικά αγιολόγια τον τιμούν στις 5 Σεπτεμβρίου.
