Στον κινηματογράφο "Κρόνιον" προβάλλονταν η ταινία "Footlight Parade", 24 Σεπτεμβρίου 1936
Παραγωγή
Αναζητώντας έναν ρόλο διαφορετικό από τις ταινίες γκάνγκστερ όπως το The Public Enemy που τον εκτόξευσε στη φήμη, ο Cagney έκανε ενεργές προσπάθειες για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Chester Kent, βασισμένο στον γνωστό εντυπωσιαστή Chester Hale της παραγωγικής εταιρείας Fanchon and Marco. Ο Cagney είχε ξεκινήσει την καριέρα του στο βοντβίλ και το Μπρόντγουεϊ πριν περάσει στον κινηματογράφο· η ταινία αυτή έγινε η πρώτη του εμφάνιση στην οθόνη ως χορευτής. Ο Cagney είχε μπει στον ρόλο του γκάνγκστερ όταν αυτός και ο Edward Woods αντάλλαξαν ρόλους τρεις μέρες μετά την έναρξη των γυρισμάτων του The Public Enemy το 1931. Αυτός ο ρόλος εκτόξευσε τον Cagney στην αστέρια και σε μια σειρά από ταινίες γκάνγκστερ, τις οποίες ο Cagney θεωρούσε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ότι ήταν εξίσου περιοριστικές όσο και επωφελείς.
Ενώ ο ρόλος του Powell είχε γραφτεί ειδικά για εκείνον, αντικαταστάθηκε από τον Stanley Smith όταν αρρώστησε. Όταν ανάρρωσε, οι σκηνές του Smith ξαναγυρίστηκαν με τον Powell. Η ταινία έγινε η τρίτη συνεργασία του Powell με τη Ruby Keeler μετά τα 42nd Street (1933) και Gold Diggers of 1933, τις πρώτες δύο μιούζικλ της Warner Bros. με τον Busby Berkeley. Ομοίως, η Dorothy Tennant είχε αρχικά επιλεγεί για τον ρόλο της Harriet Gould, αλλά αντικαταστάθηκε από τη Ruth Donnelly. Άλλοι ηθοποιοί που εξετάστηκαν για διάφορους ρόλους περιλάμβαναν τους Eugene Pallette, George Dobbs και Patricia Ellis.
Η Warner Bros. αρχικά υπέγραψε τον Larry Ceballos για να χορογραφήσει την ταινία όταν ο Berkeley δεν ήταν διαθέσιμος. Ωστόσο, όταν ο Berkeley κατάφερε να αλλάξει το πρόγραμμα του, το στούντιο αποδέσμευσε τον Ceballos. Ο Ceballos στη συνέχεια μήνυσε τον Berkeley και το στούντιο για 100,000 δολάρια λόγω παραβίασης συμβολαίου.
Η παραγωγή έγινε στο στούντιο της Warner Bros. στο Burbank της Καλιφόρνια μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου 1933, με εκτιμώμενο κόστος 703,000 δολάρια (ισοδύναμο με περίπου 16,546,704 δολάρια το 2023). Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 30 Σεπτεμβρίου 1933, με γενική κυκλοφορία στις 21 Οκτωβρίου.
Σκηνές και προώθηση της προ-Code εποχής
Η ταινία γυρίστηκε κατά την προ-Code εποχή, και το χιούμορ της είναι μερικές φορές αρκετά τολμηρό, με πολλές αναφορές στην πορνεία και υπονοούμενα βωμολοχιών που δεν ξαναφάνηκαν σε στούντιο ταινίες μέχρι τη δεκαετία του 1960, όταν κατέρρευσε ο Κώδικας Παραγωγής. Για παράδειγμα, ο χαρακτήρας του Dick Powell "στηρίζεται" από την κα. Gould μέχρι να ερωτευτεί μια άλλη κοπέλα.
Ο χαρακτήρας της Joan Blondell, Nan Prescott, είναι στο κέντρο αρκετών γραμμών και στιγμών. Παρουσιάζει τη συγκάτοικό της, Vivian Rich, ως "Miss Bi... Rich"; και αργότερα, όταν η Vivian προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον μεθυσμένο Chester, η Nan την πετάει από το διαμέρισμά τους, δηλώνοντας ότι η Vivian θα έχει δουλειά "όσο υπάρχουν πεζοδρόμια". Στον αριθμό "Shanghai Lil", είναι σαφές ότι η Lil και όλες οι άλλες κοπέλες είναι πόρνες που εργάζονται στα μπαρ της παραλίας μαζί με σκηνές ενός οίκου οπίου. Ένας χαρακτήρας που υποδύεται ο Hugh Herbert λειτουργεί ως λογοκριτής για τις παραγωγές του Kent, λέγοντας συνεχώς στον Kent ότι ορισμένα μέρη των παραγωγικών του αριθμών πρέπει να αλλάξουν. Ο χαρακτήρας του απεικονίζεται ως γελοίος και κωμικός, λέγοντας αντιπαθητικές γραμμές στον Kent όπως "Πρέπει να βάλεις στηθόδεσμους σε αυτές τις κούκλες..." (αναφερόμενος σε πραγματικές κούκλες) "...χμ χμ, ξέρεις Connecticut." Όπως και σε πολλές άλλες ταινίες της προ-Code εποχής, συμπεριλαμβανομένων των μιούζικλ, τα προωθητικά υλικά περιλάμβαναν γυναίκες ντυμένες ελάχιστα σε αφίσες ταινιών, κάρτες υποδοχής και φωτογραφίες προώθησης, όπως φαίνεται στη Joan Blondell.
Αντίκτυπος
Η ταινία απέφερε 1,601,000 δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και επιπλέον 815,000 δολάρια διεθνώς. Η Warner Bros. ανέφερε ότι η ταινία είχε κέρδος 819,080 δολάρια, καθιστώντας την μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της χρονιάς.
Διακρίσεις
1992: Εθνικό Μητρώο Ταινιών από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
2006: Υποψήφια για τα Μεγαλύτερα Μιούζικλ Ταινιών του AFI.
