Όσιος Βάρσος, 15 Οκτωβρίου
Mη παραβλέψης ουδέ Bάρσου την κλίνην,
Bρύει γαρ αύτη των ιάσεων χάριν.
Ο Όσιος Βάρσος έζησε μετά τα μέσα του 4ου αι μ.Χ., όταν η αρειανική αίρεση τάραζε την Εκκλησία. Είχε ήδη διακριθεί ως επίσκοπος Εδέσης. Περνώντας από τη Φοινίκη, την Αίγυπτο και την Θηβαΐδα πλούτισε τις γνώσεις του αλλά και εξαπλώθηκε η φήμη του. Δεν ήταν δυνατόν να μείνει αμέτοχος στη διαμάχη μεταξύ της Ορθοδοξίας και της αιρέσεως των Αρειανών. Υπερασπιζόταν την Εκκλησία με τη διδασκαλία του. Ο αυτοκράτορας Ουάλης, υπερασπιστής των αιρετικών, τον εξόρισε στο νησί Άρανδον. Όμως οι πιστοί έσπευδαν εκεί για να τον ακούσουν. Γι' αυτό τον μετέφεραν στην Οξύρρυγχο (ή Ολορόγγο) της Αιγύπτου. Αλλά και εκεί νέα συρροή ορθοδόξων κύκλωνε τον γενναίο επίσκοπο. Τέλος τον έκλεισε σ' ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι. Και εκεί άφησε την τελευταία του πνοή, αφού αφιέρωσε τη ζωή του ολόκληρη υπηρετώντας τον θεό, την Εκκλησία και τον πλησίον. Η δε σωζόμενη κλίνη του Αγίου στην Άρανδο, τιμάται από τους εντοπίους για τα εκτελούμενα δι' αυτής θαύματα.
Ο Βάρσος ο Ομολογητής, γνωστός και ως Άγιος Βάρσος ή Όσιος Βάρσος, είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έζησε μετά τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ., όταν ξέσπασε η αρειανική διαμάχη, μια σειρά χριστιανικών θεολογικών διαφορών που προέκυψαν μεταξύ του Άρειου και του Αθανασίου της Αλεξάνδρειας, δύο χριστιανών θεολόγων από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αυτές οι διαφωνίες χώρισαν την Εκκλησία σε δύο αντιτιθέμενες θεολογικές φατρίες για πάνω από 55 χρόνια, από την εποχή πριν από την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας το 325 έως και μετά την Β' Οικουμενική Σύνοδο το 381. Ο Βάρσος είχε ήδη διακριθεί ως επίσκοπος Εδέσσης. Περνώντας από τη Φοινίκη, την Αίγυπτο και την Θηβαΐδα πλούτισε τις γνώσεις του αλλά και εξαπλώθηκε η φήμη του. Δεν έμεινε αμέτοχος στη διαμάχη μεταξύ της Ορθοδοξίας και των Αρειανών. Υπερασπιζόταν την Ορθόδοξη Εκκλησία με τη διδασκαλία του. Ο αυτοκράτορας Ουάλης, Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 364 έως το 378 και υπερασπιστής των Αρειανών, τον εξόρισε στην Άραδο, σημερινό Νησί Ρουάντ που βρίσκεται στην Μεσόγειο και είναι σήμερα το μοναδικό κατοικημένο νησί της Συρίας. Όμως οι ακόλουθοι του Βάρσου έσπευδαν εκεί για να τον ακούσουν. Γι' αυτό τον μετέφεραν στην Οξύρρυγχο (ή Ολορόγγο) της Αιγύπτου. Εκεί νέα συρροή ορθοδόξων κύκλωνε τον επίσκοπο. Τέλος τον έκλεισε σ' ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι. Εκεί ήταν που άφησε την τελευταία του πνοή, αφού αφιέρωσε τη ζωή του υπηρετώντας τον Θεό και την Ορθόδοξη πίστη. Το κρεβάτι του Αγίου αλλά και άλλα αντικείμενα που βρίσκονταν στην κατοχή του στην Άραδο, τιμούνται από τους ντόπιους οι οποίοι αναφέρουν ότι από αυτά προήλθαν αρκετά θαύματα.
Αναφορές
Αναφορά για τον Βάρσο τον Ομολογητή γίνεται και σε δύο από τις σωζόμενες επιστολές του Μέγα Βασίλειου προς τον ίδιο τον Βάρσο κατά τις ημέρες που βρισκόταν έγκλειστος κάτω από τις εντολές του αυτοκράτορα Ουάλη (επιστολές 264 και 267).
Λεπτομερείς πληροφορίες για τον βίο και τα συγκεκριμένα κατορθώματα του Βάρσου του Ομολογητή ωστόσο είναι περιορισμένες, καθώς πολλά ιστορικά αρχεία αυτής της εποχής δεν έχουν διατηρηθεί. Ωστόσο, τιμάται ως άγιος στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και στη Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου τον θυμούνται για την αφοσίωσή του στη χριστιανική πίστη σε μια δύσκολη περίοδο της ιστορίας.
Εορτασμός
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον θεωρεί Άγιο και τιμά την μνήμη του 15 Οκτωβρίου εκάστου έτους μαζί με τους Λουκιανό, πρεσβυτέρου Αντιοχείας, Σαβίνο επισκόπου Κύπρου και Ευθύμιο τον νέο.
