Οι κάτοικοι της Νιγρίτας και έξι χωριών της περιοχής απευθύνθηκαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη, ζητώντας τη μεσολάβησή, 16 Οκτωβρίου 1859
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος Δ΄, τσιγκογραφία
Στις 16 Οκτωβρίου 1859, οι κάτοικοι της Νιγρίτας και έξι χωριών της περιοχής απευθύνθηκαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο Δ΄ ζητώντας τη μεσολάβησή του στην οθωμανική κυβέρνηση. Στόχος τους ήταν να απαλλαγούν όχι μόνο από τις συνεχείς ληστείες, αλλά κυρίως από τους υπαλλήλους της τοπικής διοίκησης. Αυτοί οι υπάλληλοι, αντί να προστατεύουν τους κατοίκους από τους ληστές και να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ηρεμία, απαιτούσαν εκβιαστικά φιλοξενία στα χωριά, προσβάλλοντας την υπόληψη των κατοίκων, φορολογώντας τους με υπέρογκους και δυσβάστακτους τόκους, ενώ τους έβριζαν και τους μαστίγωναν.
Ο Πατριάρχης Άνθιμο Δ΄ στην δεύτερη Πατριαρχία του ασχολήθηκε με το ζήτημα της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία είχε αυτοανακηρυχθεί αυτοκέφαλη από το 1833, χωρίς να αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Διεξήγαγε μυστικές συνεννοήσεις και το 1850, κατόπιν επιστολών της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνεκάλεσε Μεγάλη Σύνοδο για το θέμα. Στις 29 Ιουνίου 1850, η Σύνοδος εξέδωσε Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο, ο οποίος ανακήρυσσε με κανονικό τρόπο την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος και όριζε ότι η Εκκλησία θα διοικείται «κατά τους θείους και ιερούς κανόνας ελευθέρως και ακολύτως από πάσης κοσμικής επεμβάσεως»
