Πάρθηκε η απόφαση για αμαχητί παράδοση των Σερρών στους Βούλγαρους, 21 Οκτωβρίου 1912
Στις 21 Οκτωβρίου 1912, ημέρα Κυριακή, ο Μητροπολίτης Απόστολος Χριστοδούλου έγραψε στο ημερολόγιό του ότι δύο φορές ήρθαν στη Μητρόπολη οι πιο σημαντικοί μπέηδες, καθώς και αρκετοί από τους προκρίτους μας. Όλοι συμφώνησαν υπέρ της παράδοσης της πόλης χωρίς μάχη. Για αυτόν τον σκοπό, εκλέχθηκε μια επιτροπή εννέα ατόμων, που αποτελούνταν από Έλληνες, δασκάλους του βουλγαρικού οικοτροφείου (λόγω της έλλειψης Βουλγάρων πολιτών στις Σέρρες) και από Τούρκους. Αυτή η επιτροπή έπρεπε το επόμενο πρωί, Δευτέρα, να βγει από την πόλη με λευκή σημαία και να δηλώσει στην βουλγαρική εμπροσθοφυλακή την ετοιμότητα της πόλης για παράδοση.
Στις 24 Οκτωβρίου ο διοικητής και φρούραρχος των Σερρών Νατζή Πασάς εγκαταλείπει την πόλη με ολόκληρη τη φρουρά από δύο χιλιάδες άνδρες, δεκατρία τηλεβόλα και μία πυροβολαρχία Μαξίμ. Το απόγευμα της ίδιας μέρας εισέρχονται στην πόλη 80 βούλγαροι «άτακτοι» (κομιτατζήδες) και την επομένη χίλιοι στρατιώτες της 2ης βουλγαρικής Μεραρχίας.
Οι Έλληνες κάτοικοι των Σερρών με τον μητροπολίτη Απόστολο βγήκαν στον Αϊ Γιώργη και τους υποδέχτηκαν ως απελευθερωτές, με τραγούδια και κωδωνοκρουσίες.
Ο Θεοδωρώφ δεν έμεινε καθόλου στην πόλη. Κάτω από άθλιες καιρικές συνθήκες βάδισε με τον στρατό του κατά της Θεσσαλονίκης, αλλά έφτασε λίγες ώρες μετά την κατάληψή της από τις ελληνικές δυνάμεις. Του επετράπη να παραμείνει στην πόλη και σε ανταπόδοση οι βουλγαρικές αρχές επέτρεψαν σε μία ελληνική επιλαρχία να μπει και να στρατοπεδεύσει στις Σέρρες.
«Δις προσήλθον εις την Μητρόπολιν οι επισημότεροι βέηδες και εκ των ημετέρων προκρίτων ικανοί, πάντες δε απεφάνθησαν υπέρ της παραδόσεως της πόλεως αμαχητεί, και επί τω σκοπώ τούτω εξελέγη εννεαμελής επιτροπή εκ Ελλήνων, των διδασκάλων του Βουλγαρικού οικοτροφείου (διά την έλλειψιν Βουλγάρων πολιτών εν Σέρραις) και εκ Τούρκων. Η επιτροπή αύτη ώφειλε την πρωίαν της επαύριον Δευτέρας εξερχομένη της πόλεως μετά λευκής σημαίας, να δηλώση εις την Βουλγαρικήν εμπροσθοφυλακήν την ετοιμότητα της πόλεως προς παράδοσιν».
