Ο Αετός της Μακεδονίας καπετάν Γιαγκλής με τους Έλληνες αντάρτες του άρχισαν την μάχη για την απελευθέρωση της Νιγρίτας, 22 Οκτωβρίου 1912
Στις 22 Οκτωβρίου 1912, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, Έλληνες αντάρτες υπό την ηγεσία του καπετάν Γιαγκλή (Γιαγλής) άρχισαν την μάχη για την απελευθέρωση της Νιγρίτας από τον οθωμανικό ζυγό.
Το 1912, είχε αποφασισθεί από το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο ο σχηματισμός σωμάτων προσκόπων, που θα χρησιμοποιούνταν στη Μακεδονία μαζί με σώματα μακεδονομάχων ως προπομποί του ελληνικού στρατού. Ενώ λοιπόν ακόμη ο ελληνικός Στρατός μαχόταν έξω από τη Θεσσαλονίκη και πριν την απελευθερώσει, ο καπετάν Γιαγκλής μπόρεσε να καταλύσει τις οθωμανικές φρουρές και να καταλάβει την πόλη και την περιοχή «εν ονόματι της Ελλάδος». Ο καπετάν Γιαγκλής ανέλαβε λοιπόν το έργο, της απελευθέρωσης της περιοχής μας, πριν προλάβει να την καταλάβει ο βουλγαρικός στρατός: ¨…την 23ην Οκτωβρίου κατελήφθη υπό Ελληνικού Ανταρτικού Σώματος, διατελούντος υπό την αρχηγείαν του γνωστού Έλληνος οπλαρχηγού κ. Γιαγκλή, η Νιγρίτα και υψώθη εν αυτή η Ελληνική Σημαία. Οι εν αυτή και πέριξ Ελληνικοίς χωρίοις ένθα επίσης ανεπετάσθη η Ελληνική Σημαία Τούρκοι υπάλληλοι και χωροφύλακες, έφυγον προτροπάδην εγκαταλείψαντες τας θέσεις των..."
Οι Βούλγαροι ωστόσο, δεν αναγνώρισαν την απελευθέρωση της Νιγρίτας ως τετελεσμένο γεγονός. Βουλγαρικός στρατός εγκαταστάθηκε ως συμμαχική δύναμη στην πόλη με την πρόφαση της ανάπαυσης και της ανακούφισης από τις κακουχίες του πολέμου ενάντια στους Οθωμανούς. Επωφελούμενοι της αρχικής απουσίας ελληνικού στρατού δεν έδωσαν καμιά σημασία ή αναγνώριση στο ανταρτικό σώμα του Γιαγκλή, το οποίο μάλλον θεώρησαν μονάδα μη υπολογίσιμη. Σύντομα άρχισε και η ελληνοβουλγαρική διένεξη για τη Θεσσαλονίκη, την οποία διεκδίκησε η Βουλγαρία. Το ζήτημα της Θεσσαλονίκης επέδρασε καταλυτικά στις ελληνοβουλγαρικές σχέσεις. Η συνεχής εισροή Βουλγάρων στρατιωτών στη Θεσσαλονίκη και στις περιοχές ανατολικά που είχαν απελευθερωθεί προκαλούσαν ανησυχία στην ελληνική πλευρά.
