Ελληνικές βουλευτικές εκλογές, 29 Οκτωβρίου 1961

Οι εκλογές του έτους αυτού έγιναν στις 29 Οκτωβρίου 1961 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δόβα και έγιναν σε κλίμα μεγάλης έντασης και εν μέσω επεισοδίων. Έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας». Η κυβέρνηση Καραμανλή, τα Σώματα Ασφαλείας και οι Ένοπλες Δυνάμεις κατηγορήθηκαν ότι προέβησαν προεκλογικά σε εκτεταμένη τρομοκρατία εναντίον των κομμάτων του Κέντρου και της Αριστεράς αλλά και σε νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος, εφαρμόζοντας το λεγόμενο Σχέδιο Περικλής.

Παροιμιώδης έμεινε η φράση του Γεωργίου Παπανδρέου πως στις εκλογές αυτές «ψήφισαν ακόμα και τα δένδρα».

Σημειώθηκαν βίαια επεισόδια κατά την προεκλογική εκστρατεία κατά των οπαδών της Ε.Δ.Α. (η οποία συμμετείχε στον συνασπισμό Πανδημοκρατικόν Αγροτικόν Μέτωπον Ελλάδος (Π.Α.Μ.Ε.)), ακόμη και κατά υποψηφίων βουλευτών της. Στις συμπλοκές υπήρξαν και νεκροί από πυρά του στρατού και της χωροφυλακής. Ιδιαίτερα στην επαρχία στρατός, χωροφυλακή και παρακρατικοί άσκησαν ψυχολογική πίεση στους πολίτες να μη συμμετάσχουν στις προεκλογικές εκδηλώσεις της Ε.Δ.Α. και να μην την ψηφίσουν. Προεκλογικό υλικό της Ε.Δ.Α. κατασχέθηκε κατ' επανάληψη, ενώ πολλές συγκεντρώσεις της παρεμποδίστηκαν είτε με την επέμβαση του στρατού και της αστυνομίας είτε με τη δημιουργία επεισοδίων από πολίτες που εκτελούσαν διαταγές των τελευταίων.

Επεισόδια βίας ή τρομοκρατίας σημειώθηκαν (σε μικρότερη όμως έκταση) ακόμα και σε βάρος υποψηφίων της Ενώσεως Κέντρου. Η νοθεία είχε να κάνει με ψευδείς εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους και διπλοψηφίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρέθηκαν εγγεγραμμένοι 218 χωροφύλακες να δηλώνουν διεύθυνση κατοικίας την ίδια διώροφη μονοκατοικία.[2] Ως αίτιο για τη βία κατά της Ε.Δ.Α. θεωρείται η μεγάλη επιτυχία που αυτή είχε σημειώσει στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές (όταν αναδείχθηκε Αξιωματική Αντιπολίτευση), η οποία είχε ανησυχήσει έντονα τους ακραιφνείς «εθνικόφρονες». Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιούνιο του 1958 (έναν μήνα μετά τις εκλογές) η κυβέρνηση Καραμανλή τοποθέτησε στην ΚΥΠ τον μετέπειτα δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, αρχικά ως διευθυντή του γραφείου του αρχηγού της ΚΥΠ, έπειτα ως κλαδάρχη Αντικατασκοπείας.

Στις 4 Νοεμβρίου ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Την 1η Δεκεμβρίου ο Γεώργιος Παπανδρέου ξεκίνησε τον «Ανένδοτο Αγώνα», ο οποίος κορυφώθηκε με μεγάλες πορείες και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ο «Ανένδοτος Αγώνας» συνεχίστηκε μέχρι το 1963 δημιουργώντας μεγάλη πολιτική ένταση. Και η Ε.Δ.Α., που ήταν ο μεγάλος ηττημένος αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, υποστήριξε τον ανένδοτο αγώνα, οργανώνοντας μάλιστα πολλές διαδηλώσεις. Στις 4 Δεκεμβρίου συνήλθε η νέα Βουλή χωρίς την παρουσία των βουλευτών του Κέντρου και της Αριστεράς.

Προφητική υπήρξε η προειδοποίηση του Σοφοκλή Βενιζέλου προς τον Καραμανλή: «Ας προσέξει όμως [η κυβέρνηση Καραμανλή], μήπως το υπερκράτος αυτό, το οποίον αυτή εδημιούργησε και μετά τόσης στοργής περιθάλπει, μήπως το υπερκράτος αυτό στραφεί μιαν ημέραν και εναντίον της. Διότι αυτό είναι αναπόφευκτον»

Στο Νομό Σερρών, οι εκλεγμένοι βουλευτές περιλάμβαναν:

Αγγελούσης Άγγελος (Ένωση Κέντρου)

Γιαννόπουλος Δημήτριος (Εθνικό Αγροτικό Κόμμα)

Ιντζές Νικόλαος (Ένωση Κέντρου)

Καραμανλής Κωνσταντίνος (Ε.Ρ.Ε.)

Λαυρεντίδης Ισαάκ (Ε.Ρ.Ε.)

Καρδιτσάς Δημήτριος (Ε.Ρ.Ε.)

Μητακίδης Αθανάσιος (Ε.Ρ.Ε.)

Χατζηδήμος Ιωάννης (Ε.Ρ.Ε.)

Ψάρρης Αργύριος (Ε.Ρ.Ε.)