Ο βαλής Θεσσαλονίκης αναχώρησε για το Δεμέρ Ισσάρ, ώστε να ενημερωθεί για την κατάσταση, 3 Οκτωβρίου 1907
Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 3/10/1907, Σελίδα: 4
Στις 3 Οκτωβρίου 1907 η εφημερίδα Εμπρος αναφέρει ότι ο βαλής Θεσσαλονίκης αναχώρησε για το Δεμέρ Ισσάρ, ώστε να ενημερωθεί για την κατάσταση εκεί.
Ο ΒΑΛΗΣ ΕΙΣ ΔΕΜΙΡ ΙΣΑΡὉ Βαλῆς Θεσσαλονίκης ἀνε· χώρησεν εἰς Δεμέρ-Ἰσὰρ, ὅν πως ἀντιληφθῇ τὴν αὐτόθι κατά- στασιν.
Βαλής Θεσσαλονίκης ήταν ο Hasan Fehmi Pasha (Χασάν Φεχμί πασά)
Το Διοικητήριο είναι κτίριο στην περιοχή του κέντρου της Θεσσαλονίκης κτίστηκε το 1891.Αρχικός σκοπός του ήταν να αποτελέσει την οικία του Βαλή του Βιλαέτιου της Θεσσαλονίκης και έδρα Οθωμανικών αρχών. Αν και το 1907 στέγαζε οθωμανική Νομική Σχολή, το αναφέρουμε ως προς την καλύτερη κατανόηση της "δύναμης" του "Βάλη".
Μερικά από τα "έργα" που έγιναν από βάλη της Θεσσαλονίκης είναι :
Το Τζαμί Ζιχνί πασά στην Θεσσαλονίκη στην οδό Αργοναυτών της Άνω Πόλης, βορειοδυτικά από τον ναό του Οσίου Δαβίδ, χτίστηκε το 1895 από τον Mustafa Zihni, βαλή της Θεσσαλονίκης
Το τζαμί του Λεμπέτ αποτελεί οθωμανικό τέμενος που βρίσκεται στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά (Στρατόπεδο Πυροβολικού - Topçu Kışlası Camii) στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. Χτίστηκε το έτος 1903-1904 (θρησκευτική αναγωγή του έτους Εγίρας 1321) σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, που βρίσκεται στο ανώφλι της εισόδου του δευτέρου ορόφου. Η χρηματοδότηση του τεμένους έγινε από τον βαλή της Θεσσαλονίκης, Hasan Fehmi Pasha (Χασάν Φεχμί πασά), προς τιμή της συζύγου του, Φαριντέ Χανίμ, για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών των στρατιωτών του στρατοπέδου πυροβολικού (Topçu Kışlası). Μετά τη μετάβαση της πολιτικής εξουσίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στο Βασίλειον της Ελλάδος (26/29-10-1912),
Hasan Fehmi Pasha (Χασάν Φεχμί πασά)
Με το όνομα Βαλής (αραβικά: والي), πληθυντικός Βαλήδες, φέρονταν εξελληνισμένα διοικητικός τίτλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το όνομα προέρχεται εκ της αραβικής Ουαλί (ορθότερα: Ουααλίι), όπου στη τουρκική προφέρονταν Βαλή. Τον τίτλο αυτόν έφερε ο Διοικητής μιας γεωγραφικής περιοχής που αποτελούσε ιδιαίτερο διοικητικό διαμέρισμα της Αυτοκρατορίας, το οποίο λέγονταν Βιλαέτι ή στην αραβική Βιλάγια. Τα καθήκοντά του Βαλή ήταν αντίστοιχα με του σημερινού Νομάρχη ή Περιφερειάρχη με ενισχυμένες αρμοδιότητες οικονομικής και στρατολογικής φύσεως.
Οι Βαλήδες ορίζονταν, πάντοτε από τον εκάστοτε Σουλτάνο, όπου συνηθέστερα ήταν στρατιωτικοί και τελευταία και Πασάδες, ανεξάρτητα θρησκείας ή καταγωγής. Για παράδειγμα Χριστιανός Βαλής ήταν ο Καραθεοδωρής πασάς που τον Απρίλιο του 1895 ανέλαβε Βαλής της Κρήτης, (ένας από τους έξι Χριστιανούς Βαλήδες που διορίστηκαν στη Κρήτη).
Σήμερα ο τίτλος αυτός απαντάται στο Μαρόκο, Αλγερία και σε κάποιες πρώην Ηγεμονίες της Ασίας.
