Άγιος Ιάκωβος επίσκοπος Μυγδονίας, 31 Οκτωβρίου
Φερώνυμος δέδεικται εκ των πραγμάτων.
Ο Ιάκωβος ο Νισιβινός, αποκαλούμενος και «Μέγας» (κοιμήθηκε το 338), ήταν συριακής καταγωγής χριστιανός επίσκοπος και συγγραφέας που έζησε το 4ο αιώνα.
Ο Άγιος Ιάκωβος έγινε επίσκοπος Αντιοχείας της Μυγδονίας, που ονομάζεται και Νίσιβις (ή Nησίκη) και βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη.
Για την μεγάλη του αρετή, ο Θεός του είχε δώσει το χάρισμα της θαυματουργίας. Μάλιστα με την δύναμη του Χριστού, ανέστησε ακόμα και νεκρό, ενώ βοήθησε πολλούς να γίνουν Χριστιανοί.
Μετείχε στη Σύνοδο της Νίκαιας και μετά τη λήξη της Συνόδου πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέστη στην κηδεία του Πατριάρχη Μητροφάνη του Α'.
Ο Ιάκωβος έγραψε και βιβλίο ψυχωφελέστατο, για το όποιο αναφέρει ο επίσκοπος Θεοδώρητος.
Έζησε για πολλά έτη ως ερημίτης. Κατά το έτος 309 εκλέχθηκε επίσκοπος, ο πρώτος, της γενέτειράς του Νισίβεως της Μεσοποταμίας. Πέθανε το 338. Υπήρξε δάσκαλος του Σύριου εκκλησιαστικού συγγραφέα Εφραίμ του Σύρου. Επίσης ενθάρρυνε στο συγγραφικό-θεολογικό έργο τον θεμελιωτή της συριακής χριστιανικής γραμματείας Αφραάτη. Δεν μας έχει σωθεί κανένα κείμενό του, αν και λόγωτης φήμης του του έχουν αποδοθεί αρκετά, όπως η αρμενική μετάφραση των Επιδείξεων του Αφραάτη.
Κεφαλή λειψανοθήκη του Αγίου Ιακώβ του Nisibis, Hildesheim μετά το 1367, μουσείο του καθεδρικού ναού του Hildesheim, Γερμανία
Έχει ανακηρυχθεί άγιος και η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 31 Οκτωβρίου. , από δε την Καθολική Εκκλησία στις 15 Ιουλίου.
Ο τάφος του Αγίου Ιακώβου στην εκκλησία του Αγίου Ιακώβου Νίσιβις
Η μνήμη του Αγίου επαναλαμβάνεται και την 13η Ιανουαρίου.
