Άγιος Φλωρέντιος, 13 Οκτωβρίου
Ὢ θάρσος οἷον Μάρτυρος Φλωρεντίου!
Πρὸς τὴν φλόγα τρέχοντος, ὥσπερ πρὸς δρόσον.
Ο Άγιος Φλωρέντιος ζούσε στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου και καταγόταν. Με τη μεγάλη πίστη και το θείο ζήλο του για το φωτισμό και τη σωτηρία των ψυχών, αφιέρωσε τη ζωή του στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Καταγγέλθηκε γι' αυτό στον τότε ειδωλολάτρη ηγεμόνα της Θεσσαλονίκης, και με θάρρος ομολόγησε μπροστά του την πίστη του στον Χριστό. Δεν δίστασε μάλιστα, να συστήσει και στον ίδιο τον ηγεμόνα να ασπαστεί τη χριστιανική πίστη, σπάζοντας έτσι τα δίκτυα της ειδωλολατρικής πλάνης. Ο ηγεμόνας ξαφνιασμένος στην αρχή, εξοργισμένος κατόπιν, διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά. Τον έδειραν λοιπόν και του έσχισαν τις σάρκες. Στη συνέχεια τον έριξαν μέσα στη φωτιά, όπου κάηκε το σώμα του, αλλά μέσα απ' αυτό βγήκε για ν' ανέβει λαμπρότερη από κάθε φλόγα, η ευσεβής και ηρωική ψυχή του.
Λειτουργικά κείμενα
Απολυτίκιον
ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Αθλοφόρε Κυρίου και της πίστεως πρόμαχε, κλέος αθλητών και Αγγέλων, συμπολίτα Φλωρέντιε, μή παύση ικετεύων εκτενώς, τον μόνον υπεράγαθον Θεόν, υπέρ πάντων των τελούντων σου εύλαβώς, την μνήμην και βοώντων σοι• δόξα τω σε κρατύναντι Χριστώ• δόξα τω σε στεφανώσαντι δόξα τω χορηγούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Κοντάκιον
Ήχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Φωταυγής ως ήλιος, τη οικουμένη, η σεπτή σου σήμερον, μνήμη ανέτειλε πιστούς, φωταγωγούσα βοώντας σοι· χαίροις Μαρτύρων το κλέος Φλωρέντιε.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις των Μαρτύρων η καλλονή, και των ορθοδόξων, Αθλοφόρε η χαρμονή, χαίροις, συμπολίτα, του θείου Δημητρίου· χαίροις Θεσσαλονίκης κλέος Φλωρέντιε.
