Άγιος Άζης ο Θαυματουργός και οι 150 στρατιώτες, 19 Νοεμβρίου

Διψητικὴ τις ὡς ἔλαφος εἰς ὕδωρ,

Ἄζης ὁ Μάρτυς ἔτρεχε πρὸς τὸ ξίφος.

Τετμημένας τρεῖς, Χριστέ, πεντηκοντάδας,

Τριττῇ στεφῶν γέραιρε πεντηκοντάδι.

Ο Άγιος Άζης έζησε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (περί το 289 μ.Χ.) και καταγόταν από τη χώρα των Ισαύρων. Ήταν στρατιωτικός στο επάγγελμα, αλλά άφησε τη στρατιωτική ζωή και ζούσε στην έρημο, οπού έκανε πολλά θαύματα. Τον κατάγγειλαν όμως κάποιοι κυνηγοί, που τον είχαν δει, και στάλθηκε στρατιωτικό απόσπασμα για να τον συλλάβει.

Όταν τον συνέλαβαν βαθιά μέσα στην έρημο, οι στρατιώτες δίψασαν και δεν έβρισκαν πουθενά νερό. Τότε ο Αζής, δια της προσευχής, έκανε να πεταχθεί μπροστά τους νερό και έτσι ξεδίψασαν. Το θαύμα αυτό, έκανε πολλούς από τους στρατιώτες να πιστέψουν στον Χριστό.

Όταν τελικά ο Αζής οδηγήθηκε στον έπαρχο Ακυλίνο, ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό. Τότε τον έδεσαν σ' ένα τροχό και από κάτω άναψαν φωτιά. Αλλά ενώ ή φλόγα υψώθηκε, με μιας αμέσως έσβησε. Το γεγονός αυτό, προσείλκυσε στον χριστιανισμό τη σύζυγο και τη θυγατέρα του έπαρχου. Ο Ακυλίνος για να ξεφορτωθεί οριστικά τον Αζή, διέταξε και τον αποκεφάλισαν.