Χείμαρρος διέσπασε μέρος του τείχους της πόλης των Σερρών προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές, 22 Νοεμβρίου 1858
Η αναφορά του υποπρόξενου Γεωργίου Δ. Κανακάρη στις Σέρρες, στις 22 Νοεμβρίου 1858, περιγράφει μια σοβαρή καταστροφή που προκλήθηκε από έναν χειμάρρο. Σύμφωνα με την αναφορά, ο χείμαρρος διέσπασε μέρος του τείχους της πόλης των Σερρών και εισήλθε τη νύχτα, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές. Πολλές οικίες κατέρρευσαν, άλλες θάφτηκαν από τη συσσωρευμένη άμμο, ενώ αρκετές εκκλησίες πλημμύρισαν.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε τη νύχτα της 22ας προς 23η Νοεμβρίου, με τις καταστροφές να γίνονται ακόμη μεγαλύτερες και σοβαρότερες. Η περιγραφή αποτυπώνει τον πανικό και την ένταση της φυσικής καταστροφής, καταδεικνύοντας την ευπάθεια των πόλεων της εποχής σε ακραία καιρικά φαινόμενα και πλημμύρες.
Α.Υ.Ε. Υποπροξ. Σερρών, Υποπρόξενος Κανακάρης προς Υπουργείο Εξωτερικών:
«...Διαρρήξας (ο χείμαρος) ἐν μέρος του χωρίζοντος αυτόν και της πόλεως τείχους, εισήλθε διά νυκτός εις την πόλιν πλείσται των οικιών κατέπεσαν, πολλαί δε αυτών εκαλύφθησαν από τον συσσωρευθέντα άμμον και άλλαι ως και πολλαί εκκλησίαι επληρώθησαν υδάτων. Την νύκτα της 22ας προς 23ην συνέβησαν τα αυτά σφοδρότερα έτικαι κινδυνοδέστερα, διό και αι ζημίαι και αι καταστροφαί ασυγκρίτως τω λόγω πλειότεραι και μεγαλύτεραι...».
Τον Οκτώβριο του 1858 είχε φτιάσει στην πόλη των Σερρώνο νέοςΈλληνας υποπρόξενος Γεώργιος Δ. Κανακάρης με καταγωγή από τη Σαντορίνη, η άφιξη του οποίου δημιούργησε μάλλον ανάμικτες εντυπώσεις μεταξύ του ελληνικού πληθυσμού της πόλης, αν κρίνουμε από τα εκ διαμέτρου διαφορετικά δημοσιεύματα των εφημερίδων Αιών και Αθηνά.
Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Αιώνα, η συμπεριφορά του νέου υποπροξένου προκάλεσε «καλλίστην εντύπωσιν». Αντίθετα κατά τον επιστολογράφο της εφημερίδα Αθηνά, ο Κανακάρης δεν ήταν παρά ένα «παιδάριο», που «άνευ τινός πλεονεκτήματος και δικαιώματος, το μεν εσπέρας εκοιμήθη απλούστατος και ασυνόδευτος πολίτης, το δε πρωίεξύπνησε με τον διορισμόν του εκλαμπροτάτου Σερρών εις τον κόλπον». Και συνέχιζε: «ο διορισμός του ανθρώπου τούτου, ο μοναδικός εις τα ελληνικά χρονικά, έκαμε μεγίστην όσην εντύπωσιν εις τας εδώ επιτοπίους οθωμανικάς αρχάς, και εις εκείνας των διαφόρων ευρωπαϊκών προξένων κλπ. και [..] αισχύνομαι να είπω ό,τι ο καϊμακάμης (έπαρχος) και το μετζιλίσιον του Βώλου είπον, όταν άκουσαντον διορισμόν του· σιωπώ τα πολλά, χάριν ηθικής και λέγω μόνον το ακόλουθον, “βάι
βάι αφού άρχισε και το γιουνάν να μιμήται τας πράξεις μας, δηλαδή να διορίζη τοιούτους
ανθρώπους εις προξενικάς θέσεις, γρήγορα θα φθάση εις το ιδικόν μας χάλι”».
Ο Κανακάρεςι μετατέθηκε αργότερα στην θέση του υποπρόξενου Φιλιππούπολης.
