Άγιος Νικόδημος ο Οσιομάρτυρας από την Βέροια, 24 Νοεμβρίου

Ο Άγιος Νικόδημος καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια της Βέροιας. Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου και ασκήτευσε στη μονή Φιλοκάλλους στη Θεσσαλονίκη.

Ο Άγιος βοηθούσε τις πόρνες να ξεφύγουν από την αμαρτία και για το λόγο αυτό βρισκόταν τακτικά στα καταγώγια όπου εργάζονταν. Οι μοναχοί της Μονής του δεν αντιλαμβάνονταν την πνευματική του καλλιέργεια και του συμπεριφέρονταν ως μέθυσο και πόρνο. Οι προαγωγοί των πορνών των φθόνησαν για την πνευματική του εργασία και τον μαχαίρωσαν. Αιμόφυρτος μεταφέρθηκε στη Μονή όπου δεν του επετράπη η είσοδος και ξεψύχησε προ των πυλών. Το σώμα του ρίχθηκε σε μέρος δυσώδες.

Μετά παρέλευση δεκαετίας ανέβλυσε μύρο και τότε διαπιστώθηκε η αγιότης του. Όταν ηγουμένευσε στη Μονό, ο μαθητής του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, ο Όσιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (βλέπε 11 Οκτωβρίου), συνέγραψε το βίο του. Οι αλλεπάλληλες καταστροφές των τόπων δε διέσωσαν το λείψανό του, αλλά ούτε και την ακριβή θέση της Μονής Φιλοκάλλους. Η μνήμη του Αγίου μετά την ανάσυρση από τη λήθη των αγώνων του τοποθετήθηκε από τον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παύλο Γιαννικόπουλο στις 24 Νοεμβρίου, επέτειο χειροτονίας εις αρχιερέα του μακαριστού επισκόπου.

Καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια της Βέροιας. Έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου, στο τέλος του 13ου αι., και ασκήτευσε στη μονή Φιλοκάλλου στη Θεσσαλονίκη.

Θέλοντας ο όσιος να ασκηθεί στην ταπείνωση και συγχρόνως να βοηθήσει γυναίκες που βρισκόταν βυθισμένες στην αμαρτία, επέλεξε ένα σκληρό τρόπο ασκήσεως. Επισκεπτόταν συχνά τα καταγώγια στα οποίαεργάζονταν οι γυναίκες, υπομένοντας τους εξευτελισμούς και τις προσβολές τόσο των ανθρώπων που τις εκμεταλλεύοντο, όσο και των συμμοναστών του, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονταν την πνευματική του καλλιέργεια και του συμπεριφέρονταν ως μέθυσο και πόρνο.

Κατά τη διάρκεια μιας βραδυνής επισκέψεώς του σε ένα από αυτά τα καταγώγια κάποιοι, οι οποίοι δυσαρεστούντο από το έργο της αγάπης που επιτελούσε, τον χτύπησαν με μαχαίρι και τον άφησαν αιμόφυρτο. Ο όσιος έφθασε στη Μονή του, αλλά οι συμμοναστές του δεν του επέτρεψαν να εισέλθει και έτσι άφησε την τελευταία του πνοή έξω από αυτήν. Το σώμα του δεν τάφηκε στο κοιμητήριο της μονής αλλά ρίχθηκε σε ένα μέρος δυσώδες. Δέκα χρόνια αργότερα ανέβλυσε μύρο και τότε διαπιστώθηκε η αγιότητά του και η αδικία που είχε υποστεί.

Πηγή για τον βίο του αποτελεί το Εγκώμιο που συνέγραψε ο Θεσσαλονικεύς πατριάρχης και συνασκητής του αγίου Γρηγορίου Παλαμά άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος. Η μνήμη του άρχισε να τιμάται με τις ενέργειες του μακαριστού Μητροπολίτου Βεροίας Παύλου και ορίσθηκε στις 24 Νοεμβρίου, ημέρα της χειροτονίας του εις επίσκοπο, καθώς η ημέρα της κοιμήσεως του οσίου δεν είναι γνωστή.

Τα τελευταία χρόνια έχει ανεγερθεί στη Βέροια περικαλλής ναός προς τιμήν του.

- Ο Ιερός Ναός του Οσίου Νικοδήμου στη Βέροια.