Άγιος Θεόδωρος Αρχιεπίσκοπος Ροστώβ, 28 Νοεμβρίου
Ο Άγιος Θεόδωρος, Αρχιεπίσκοπος Ροστώβ (κατά κόσμον Ιωάννης), ήταν γιος του Στέφανου (αδελφού του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ), ο οποίος κατείχε σημαντική θέση υπό τον Πρίγκιπα Ανδρέα του Ραντονέζ. Όταν έμεινε χήρος, ο Στέφανος έγινε μοναχός και μαζί με τον δωδεκάχρονο γιο του πήγε στη Μονή του Αγίου Σεργίου, ο οποίος προείδε την ασκητική ζωή του Ιωάννη και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Θεόδωρος, κατά τη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου του Τριχινίτη (20 Απριλίου).
Όταν ο Θεόδωρος ενηλικιώθηκε, ο Άγιος Σεργίος τον ευλόγησε να χειροτονηθεί ιερέας. Επίσης, του έδωσε την ευλογία να οικοδομήσει έναν ναό προς τιμήν της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και να ιδρύσει μια μονή στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα, σε έναν τόπο που ονομαζόταν Σιμόνοβο. Σύντομα η Μονή άρχισε να προσελκύει πλήθος ανθρώπων. Ο Άγιος Θεόδωρος έχτισε ένα κελί πέντε βέρστια από το Κρεμλίνο της Μόσχας, όπου αφοσιώθηκε σε αυστηρότερη άσκηση, και μαθητές άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω του.
Όταν τον επισκέφθηκε ο Άγιος Σεργίος, ευλόγησε την ίδρυση της Μονής, και ο Μητροπολίτης Αλέξιος έδωσε την άδειά του για την ανέγερση ενός ναού προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Νέο Σιμόνοβο, τα θεμέλια του οποίου τέθηκαν το 1379. Η παλαιά Μονή Σιμόνοβο παρέμεινε ως κοιμητήριο μοναχών.
Λόγω της ενάρετης ζωής και της αυστηρής ασκητικότητάς του, ο Άγιος Θεόδωρος έγινε γνωστός στη Μόσχα. Ο Μητροπολίτης Άγιος Αλέξιος τον ανέβασε στο αξίωμα του ηγουμένου, και ο Μέγας Πρίγκιπας Δημήτριος του Ντον τον επέλεξε ως πνευματικό του. Ο Άγιος Θεόδωρος ταξίδεψε αρκετές φορές στην Κωνσταντινούπολη για θέματα της Εκκλησίας, εκπροσωπώντας τον Μητροπολίτη Αλέξιο. Κατά την πρώτη του επίσκεψη το 1384, ο Πατριάρχης Νείλος τον έκανε Αρχιμανδρίτη, και η Μονή Σιμόνοβο τέθηκε υπό τον Πατριάρχη, καθιστώντας τη σταυροπηγιακή. Το 1387, χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος και ανέλαβε τη Μητρόπολη Ροστώβ.
Ως ηγούμενος και αργότερα ως αρχιμανδρίτης της Μονής Σιμόνοβο, ο Άγιος Θεόδωρος, παρά τις πολλές του υποχρεώσεις, καθοδηγούσε τους μοναχούς και ανέδειξε πολλούς μεγάλους ασκητές ως μαθητές του. Μεταξύ αυτών ήταν οι Άγιοι Κύριλλος (9 Ιουνίου) και Θεράπων (27 Μαΐου), μελλοντικοί ιδρυτές δύο φημισμένων Μονών στη Λευκή Λίμνη. Ο Άγιος Θεόδωρος ασχολήθηκε με την αγιογραφία, κοσμώντας τη Μονή Σιμόνοβο και πολλές εκκλησίες της Μόσχας με τις εικόνες που ζωγράφισε.
Στο Ροστώβ, ο Αρχιεπίσκοπος Θεόδωρος ίδρυσε τη Μονή της Γεννήσεως της Θεοτόκου.
Ο Άγιος Θεόδωρος εκοιμήθη εν Κυρίω στις 28 Νοεμβρίου 1394, και τα λείψανά του βρίσκονται στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως στο Ροστώβ.
Η μνήμη του Αγίου Θεοδώρου τιμάται στις 28 Νοεμβρίου (η ημέρα της μακαρίας του κοιμήσεως), στις 23 Μαΐου (Σύναξη των Αγίων του Ροστώβ και του Γιαροσλάβλ) και στις 6 Ιουλίου (Σύναξη των Αγίων του Ραντονέζ).
