Σύναξη πάντων των εν Νεαπόλει αγίων Μαρτύρων
Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου, η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως έχει καθιερώσει να εορτάζεται η σύναξη των τοπικών της Αγίων, του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου (βλέπε 3 Νοεμβρίου), του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου (βλέπε 8 Σεπτεμβρίου) και του Αγίου Ακακίου του Ασβεστοχωρίτου (βλέπε 1 Μαΐου). Η πανήγυρις λαμβάνει χώρα στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου όπου και μεταφέρονται τεμάχια των λειψάνων των Αγίων και τελούνται καθ' όλη την εβδομάδα πανηγυρικές ακολουθίες προς τιμήν των Αγίων.
Η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως ιδρύθηκε με το 411/16.04.1974 Νομοθετικό Διάταγμα της Ελληνικής Κυβέρνησης, αφού προηγήθηκε σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Οι ουσιαστικές ανάγκες για τη διαποίμανση του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού της Θεσσαλονίκης, συμπεριλαμβανομένου, εκτός του πολεοδομικού συγκροτήματος, των προαστίων και των περιχώρων της πόλης, οδήγησαν νομοτελειακά στην κατάτμηση της παλαιφάτου Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, η οποία μέχρι τότε (1974) είχε την ευθύνη της εκκλησιαστικής διοίκησης των περιοχών αυτών.
Ιδρύθηκαν για το λόγο αυτό δύο Μητροπόλεις: η Ι. Μητρόπολη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς για τις περιοχές ανατολικά του κύριου πυρήνα της πόλης και η Ι. Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως για τις δυτικές συνοικίες και τα περίχωρα αυτών.
Πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Ι. Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως εξελέγη ο μακαριστός κυρός Διονύσιος Λαδόπουλος, που εποίμανε για μία τριακονταετία (1974-2004) με περισσή αγάπη και διακονία το χριστεπώνυμο λαό της τοπικής εκκλησίας. Τον διαδέχθηκε ο νυν Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ κ. Βαρνάβας.
Αρχικά, στις περιοχές αυτές, τις «εκτός των τειχών» της πόλης, είχαν εγκατασταθεί πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής (π.χ. Νέα Μενεμένη, Νέα Μαγνησία, Διαβατά, Νέα Ευκαρπία) και στη συνέχεια, μετά τη δεκαετία του ΄60 και ΄70, ιδρύθηκαν νεότεροι συνοικισμοί, άμεσο αποτέλεσμα της αστυφιλίας. Οι υπάρχοντες οικισμοί (Χορτιάτης, Ασβεστοχώρι, Εύοσμος, Πεντάλοφος κ.ά.) ενσωματώθηκαν και αποτέλεσαν τον λειτουργικό ιστό της νεοσύστατης Μητροπόλεως. Πρόσφατα, μετά το 1990, όλες οι παραπάνω περιοχές απέκτησαν μία νέα δυναμική με τους «νεοπρόσφυγες».
Όταν ιδρύθηκε η Μητρόπολη υπήρχαν μόλις είκοσι ενορίες, διάσπαρτες στον εκτεταμένο χώρο ποιμαντικής ευθύνης της. Όμως, οι νεόκοποι κάτοικοι των περιοχών αυτών, έχοντας πάντοτε ως σημείο αναφοράς την Εκκλησία και το ζωτικό της κύτταρο, την Ενορία, προσπάθησαν, με αξιοσημείωτο μεράκι και ζήλο, να δημιουργήσουν και να καταξιωθούν. Στον αγώνα τους αυτό στάθηκε αρωγός και πρωτοστάτης η τοπική Εκκλησία με το πολύπλευρο κοινωνικό, ποιμαντικό, φιλανθρωπικό έργο της.
