Άγιος Έντμουντ ο μάρτυρας, 20 Νοεμβρίου
Ο Άγιος Έντμουντ (Edmund the Martyr, 841 - 20 Νοεμβρίου 869) ήταν βασιλιάς και μάρτυρας της Ανατολικής Αγγλίας. Γεννήθηκε το 841 μ.Χ. και διαδέχθηκε στον θρόνο τον πατέρα του, Ethelweard, σε ηλικία μόλις 14 ετών.
Λίγα είναι γνωστά για την εφηβεία του. Το σίγουρο είναι πάντως ότι η διαπαιδαγώγηση του ήταν Χριστιανική. Μάλιστα λέγεται ότι είχε μελετήσει σε βάθος τις γραφές και είχε αποστηθίσει τους Ψαλμούς.
Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Abbo του Fleury, όταν το 869 μ.Χ. οι Δανοί εισέβαλαν στην επικράτεια του, ο Edmund επέλεξε να μην τους χτυπήσει. Συνελήφθη όμως και μεταφέρθηκε στο Hoxne στο Suffolk. Εκεί τον ξυλοκόπησαν άγρια και έπειτα τον έδεσαν σε ένα δένδρο.
Οι Δανοί ειδωλολάτρες, προσπάθησαν να αναγκάσουν τον Edmund να αρνηθεί την πίστη του αλλά ακούγοντας τις εκκλήσεις του Edmund στο Χριστό οι Δανοί του επιτέθηκαν με βέλη.
Το μαρτύριό του τελείωσε με τον αποκεφαλισμό του στις 20 Νοεμβρίου του 869 μ.Χ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λίγα ιστορικά στοιχεία για τον Edmund είναι γνωστά, καθώς το βασίλειο της East Anglia καταστράφηκε από τους Βίκινγκς, οι οποίοι κατέστρεψαν οποιοδήποτε σύγχρονο στοιχείο για τη βασιλεία του. Τα νομίσματα που κόπηκαν από τον Edmund δείχνουν ότι διαδέχθηκε τον Æthelweard της East Anglia, καθώς είχαν τους ίδιους νομισματοκόπους. Θεωρείται ότι ήταν από την περιοχή της East Anglia, αλλά οι συγγραφείς του 12ου αιώνα δημιούργησαν φανταστικές ιστορίες για την οικογένειά του, τη διαδοχή του και τη βασιλεία του. Ο θάνατος του Edmund αναφέρεται στη Χρονική Καταγραφή των Άγγλων, η οποία αναφέρει ότι σκοτώθηκε το 869, όταν ο Μεγάλος Ειδωλολατρικός Στρατός προχώρησε στην East Anglia. Μεσαιωνικές εκδοχές για τη ζωή και το μαρτύριό του διαφέρουν σχετικά με το αν πέθανε σε μάχη ενάντια στον Μεγάλο Ειδωλολατρικό Στρατό ή αν πέθανε αφού αιχμαλωτίστηκε και αρνήθηκε να αποδεχτεί την απαίτηση των Βίκινγκς να απαρνηθεί τον Χριστό.
Ένας δημοφιλής πολιτισμός αναδύθηκε μετά το θάνατο του Edmund, και αγιοποιήθηκε από την Εκκλησία. Μια σειρά νομισμάτων προς τιμήν του κόπηκε γύρω από την εποχή που η East Anglia απορροφήθηκε από το βασίλειο του Wessex το 918, και περίπου το 986, ο Γάλλος μοναχός Abbo έγραψε για τη ζωή και το μαρτύριό του.
Κατά τον 10ο αιώνα, τα λείψανα του Edmund μεταφέρθηκαν από μια αδιευκρίνιστη τοποθεσία στην East Anglia στο Beodricesworth (σήμερα το Bury St Edmunds). Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν προσωρινά στο Λονδίνο για φύλαξη το 1010. Η λατρεία του Edmund ανθούσε κατά την πρώιμη και ύστερη μεσαιωνική περίοδο, και αυτός και ο Edward the Confessor θεωρούνταν προστάτες άγιοι της μεσαιωνικής Αγγλίας μέχρι να αντικατασταθούν από τον Άγιο Γεώργιο τον 15ο αιώνα. Μεσαιωνικά χειρόγραφα και έργα τέχνης που σχετίζονται με τον Edmund περιλαμβάνουν το Passio Sancti Eadmundi του Abbo, τη Βιογραφία του John Lydgate του 15ου αιώνα, το Wilton Diptych και αρκετούς τοιχογραφίες εκκλησιών.
Βασιλιάς των Ανατολικών Άγγλων Άνοδος και βασιλεία
Η ύπαρξη του Edmund είναι γνωστή από τα νομίσματα που κόπηκαν από τους νομισματοκόπους του, τρεις από τους οποίους—ο Dudda, ο Eadmund και ο Twicga—έκοψαν νομίσματα για τον προκάτοχό του Æthelweard, κάτι που υποδεικνύει ότι υπήρξε ομαλή μετάβαση της εξουσίας. Ο αριθμός των νομισμάτων που εκδόθηκαν στο όνομά του υποδηλώνει ότι βασίλεψε για αρκετά χρόνια, αλλά οι μόνοι σύγχρονοι ντοκιμαντέρ για τον Edmund είναι οι αναφορές του θανάτου του στη βιογραφία του Alfred the Great από τον Asser και στη Χρονική Καταγραφή των Άγγλων. Τα Αννάλια του St Neots του 12ου αιώνα αναφέρουν ότι ο Edmund ανέβηκε στον θρόνο την Ημέρα των Χριστουγέννων το 855, ηλικίας 14 ετών, και στέφθηκε από τον Επίσκοπο Hunberht την Ημέρα των Χριστουγέννων το 856 σε βασιλικό χωριό στο Burna του Suffolk, αλλά δεν υπάρχει γνωστή πηγή για αυτές τις δηλώσεις. Η καταστροφή στην East Anglia που προκάλεσαν οι Βίκινγκς κατέστρεψε όλα τα έγγραφα που ίσως αναφέρονταν στον Edmund.
Ο Edmund δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία δυναστεία. Ο Γάλλος μοναχός του 10ου αιώνα Abbo από το Fleury δήλωσε ότι ο Edmund ήταν "εκ παλαιάς σαξονικής ευγενικής γενεαλογίας", κάτι που σύμφωνα με τον Ridyard "ήταν μάλλον ο υπερβολικός τρόπος του Abbo να πει ότι καταγόταν από την αρχαία αριστοκρατία της φυλής του".
Διάφοροι τύποι νομισμάτων εκδόθηκαν από τους νομισματοκόπους του Edmund κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Τα γράμματα AN, που σημαίνουν 'Anglia', εμφανίζονται μόνο στα νομίσματα του Edmund και του Æthelstan, άλλου βασιλιά των Ανατολικών Άγγλων του 9ου αιώνα. Τα γράμματα αυτά εμφανίζονται στα νομίσματα του Edmund ως μέρος της φράσης + EADMUND REX AN[GLORUM] ("Edmund, Βασιλιάς των Άγγλων"). Τα μετέπειτα νομίσματά του γράφουν + EADMUND REX ("Edmund, Βασιλιάς"). Διαφορετικά, δεν έχει επιβεβαιωθεί καμία χρονολογία για τα νομίσματά του.
Θάνατος και ταφή Για δεκαετίες μετά την επιδρομή των Βίκινγκς στο Lindisfarne το 793, οι επιθέσεις τους στην Αγγλία ήταν κυρίως επιδρομές σε απομονωμένες μοναστικές κοινότητες. Σύμφωνα με τα Annales Bertiniani και τη Χρονική Καταγραφή των Άγγλων, σημειώθηκε μια μεγαλύτερη επίθεση γύρω στο 844. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, οι Βίκινγκς είχαν αρχίσει να περνούν το χειμώνα στην Αγγλία. Το φθινόπωρο του 865, μια δύναμη που πιθανότατα αριθμούσε πάνω από 5.000 μαχητές, περιγραφόμενη από τη Χρονική Καταγραφή των Άγγλων ως "ένας μεγάλος ειδωλολατρικός στρατός", ήρθε στην East Anglia. Ο Edmund έκανε ειρήνη μαζί τους, δίνοντάς τους άλογα και άλλες προμήθειες, και έμειναν εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 866, όταν μετακινήθηκαν στο York. Ο στρατός επιτέθηκε στη Mercia μέχρι το τέλος του 867 και έβαλε ειρηνικούς όρους με τους Μερκίους. Έναν χρόνο αργότερα, οι Βίκινγκς επέστρεψαν στην East Anglia.
Η Χρονική Καταγραφή των Άγγλων, η οποία γενικά περιγράφει λίγα σχετικά με τους Ανατολικούς Άγγλους και τους ηγέτες τους, αναφέρει ότι "εδώ ο στρατός πέρασε από τη Mercia στην East Anglia και πέρασε το χειμώνα στο Thetford, και εκείνο το χειμώνα ο Βασιλιάς Edmund αγωνίστηκε εναντίον τους, και οι Danish πήραν τη νίκη και σκότωσαν τον βασιλιά και κατέκτησαν όλη τη γη". Που ακριβώς σκοτώθηκε ο Edmund και αν πέθανε σε μάχη ή δολοφονήθηκε από τους Danish αργότερα, δεν είναι γνωστό. Ο Μεγάλος Ειδωλολατρικός Στρατός συνέχισε την επίθεση στη Wessex στα τέλη του 870, όπου αντιμετώπισαν τον Æthelred της Wessex και τον αδελφό του, τον μελλοντικό Alfred the Great.
Ο Edmund θάφτηκε σε ένα ξύλινο παρεκκλήσι κοντά στο σημείο που σκοτώθηκε. Σε μια ημερομηνία που γενικά υποτίθεται από τους ιστορικούς ότι ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Æthelstan, ο οποίος έγινε βασιλιάς των Άγγλων το 924, το σώμα του Edmund μεταφέρθηκε από το Haegelisdun—η τοποθεσία του οποίου δεν έχει ταυτοποιηθεί οριστικά—στο Beodricesworth, το σημερινό Bury St Edmunds. Το 925, ο Æthelstan ίδρυσε μια θρησκευτική κοινότητα για να φροντίζει το ιερό του Edmund.
